tag:blogger.com,1999:blog-90533716960296546082024-03-19T06:01:35.836+02:00ΝΙΚΗΤΑΡΑ & ΤΣΙΜΙΣΚΗΕπικοινωνία: niktsimiski@gmail.com <br> <br>
"Οι ενυπόγραφες απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους" <br> <br>Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.comBlogger34125tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-73319231776014610632011-11-04T15:58:00.002+02:002011-11-04T15:58:50.951+02:00Τελειωμένοι” για τον Σαμαρά οι βουλευτές που την κρίσιμη στιγμή συζητούσαν με το ΠΑΣΟΚ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLXIoagZHw2LR3f3CWp_sb5l7_20ck6ToBUPumXkl0m4AaOQP5_3apiFvEaTQDeWsNVzn-ZP5OxPVx_6jcdpTvU7QDzHtmrp1Ecyv05BRAovRi8rBwJwjnR1XB8bnMmv7c-shbU5QRu9c/s320/nea_dimokratia-480.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="159" ida="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLXIoagZHw2LR3f3CWp_sb5l7_20ck6ToBUPumXkl0m4AaOQP5_3apiFvEaTQDeWsNVzn-ZP5OxPVx_6jcdpTvU7QDzHtmrp1Ecyv05BRAovRi8rBwJwjnR1XB8bnMmv7c-shbU5QRu9c/s200/nea_dimokratia-480.jpg" width="200" /></a></div>Την ώρα που ο Παπανδρέου έπεφτε και η κυβέρνηση του Μνημονίου γκρεμιζόταν ορισμένοι βουλευτές της ΝΔ έσπευσαν να δώσουν χείρα βοηθείας στο ΠΑΣΟΚ συζητώντας με στελέχη και βουλευτές του τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας........<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<br />
Ο Σαμαράς έχει εξοργιστεί από αυτήν άκομψη και προκλητική απόπειρα να τον προκαταλάβουν βουλευτές της ΝΔ που αυτήν την ώρα έπρεπε να είναι στοιχισμένοι στον αγώνα που δίνει η παράταξη για την σωτηρία της πατρίδας.<br />
<br />
Γι αυτούς τους λόγους ας θεωρήσουν πλέον εαυτούς τελειωμένους και για τη ΝΔ και τον Σαμαρά<br />
<br />
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες στο γραφείο του προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ντίνου Βρεττού, έγινε συνάντηση στην οποία συμμετείχαν μεταξύ άλλων η Βάσω Παπανδρέου και οι βουλευτές της ΝΔ Αρης Σπηλιωτόπουλος, Κωστής Χατζηδάκης, Κυριάκος Μητσοτάκης, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και Ευάγγελος Αντώναρος. </div>Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-37412664851917542402010-07-12T11:08:00.002+03:002010-07-12T11:10:09.358+03:00ΝΑ’ΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ ΕΔΩ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz0BrstjAvN6ZtIweMJXJfAgIunnYn4QzI2aRjB5cUC_-HpWcPj_Z6BASBX7oHpFf51HRI9Oz2PelzB1RmjtSTHZTJRqEvsZud-3HO3yiOP8LCSgWabKK-uQs15cyMVGbOlOVoIMlRfJI/s1600/OpenSign.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="125" rw="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz0BrstjAvN6ZtIweMJXJfAgIunnYn4QzI2aRjB5cUC_-HpWcPj_Z6BASBX7oHpFf51HRI9Oz2PelzB1RmjtSTHZTJRqEvsZud-3HO3yiOP8LCSgWabKK-uQs15cyMVGbOlOVoIMlRfJI/s200/OpenSign.jpg" width="200" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuIc5cku8EYOk7632iQ5Jngwq5rz_ydA7yajLS6OA-bb6NN2DbHwyb5fQ0GVuUNth6tud2KMQNcAqfFzdskJCHTq97_WP_bksltyJKBmjzTiw4ajSOajO1qOYGqmo0ZTccKJ57k2i-TXc/s1600/%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B1%CE%BC%CE%B5.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" rw="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuIc5cku8EYOk7632iQ5Jngwq5rz_ydA7yajLS6OA-bb6NN2DbHwyb5fQ0GVuUNth6tud2KMQNcAqfFzdskJCHTq97_WP_bksltyJKBmjzTiw4ajSOajO1qOYGqmo0ZTccKJ57k2i-TXc/s200/%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B1%CE%BC%CE%B5.gif" width="200" /></a></div><br />
Συμπληρώθηκαν οκτώ μήνες από την τελευταία μας ανάρτηση στις 3 Νοεμβρίου 2009.<br />
<br />
<br />
Από τότε μέχρι σήμερα πολλά συνέβησαν.<br />
<br />
Ολοκληρώθηκε η εσωκομματική αναμέτρηση, επεκράτησε ο Αντώνης Σαμαράς, ξεκίνησε ο προσυνεδριακός διάλογος, ήρθε το ΔΝΤ και το μνημόνιο, απεχώρησε η Ντόρα Μπακογιάννη, έγινε το Συνέδριο, εξελέγη η νέα Πολιτική Επιτροπή, έρχονται οι καλοκαιρινές διακοπές και οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και η εφαρμογή του Καλλικράτη.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Ο κοινωνικός αναβρασμός και οι αντιδράσεις κλιμακώνονται, η ζωή μας υποβαθμίζεται, η χώρα μας διαπομπεύεται, το μέλλον μας δείχνει σκοτεινό και αβέβαιο.<br />
<br />
<br />
<br />
Σαν διαχειριστής του συγκεκριμένου blog αισθάνομαι την ανάγκη να απολογηθώ για την παρατεταμένη σιωπή και απραξία του blog.<br />
<br />
<br />
<br />
Οι περισσότεροι από τους αναγνώστες μας και τους συνεργάτες συμμετείχαν ενεργά στα δρώμενα μέχρι σήμερα, διαδραματίζοντας ρόλο, κάποιοι πρωταγωνιστικό, κάποιοι λιγότερο.<br />
<br />
<br />
<br />
Κάποιοι από μας ενταχθήκαμε φανερά υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου, και συμμετείχαμε στη διαδικασία εκλογής προέδρου στη NΔ.<br />
<br />
<br />
<br />
Δεν νομίζω ότι η λειτουργία του blog θα μπορούσε να επηρρεάσει διαφορετικά τις εξελίξεις, και ότι η διακοπή του έδρασε υπέρ κάποιου εκ των υποψηφίων, με δεδομένο ότι η απήχηση του ήταν καθορισμένη, και λειτούργησε ως μέσο διαλόγου. Εξ’άλλου η θέση ενός εκάστου εξ ημών ήταν γνωστή και δεδομένη, και η διακοπή της λειτουργίας του δεν ήταν προσπάθεια φίμωσης της όποιας αντίθετης άποψης, αλλά μάλλον αδυναμία οργανωτική και όχι πολιτική επιλογή τακτικής.<br />
<br />
<br />
<br />
Aπό σήμερα επανερχόμαστε και φιλοδοξούμε να επαναδραστηριοποιηθούμε μέσα από τον διάλογο, την παρουσίαση των διαφορετικών προσεγγίσεων, την σύνθεση.<br />
<br />
<br />
<br />
Στο ίδιο πλαίσιο λειτουργίας, με σεβασμό στην γνώμη του συνομιλητού, με προστασία της διαφωνίας, με στόχο τον εντοπισμό των αδυναμιών και των λαθών, την συμμετοχή στην αναγέννηση που χρειάζεται η παράταξη και η πατρίδα.<br />
<br />
<br />
<br />
Πολλά απ΄όσα μεσολάβησαν μέχρι σήμερα δεν μας κάνουν αισιόδοξους. Μας κάνουν όμως αποφασιστικούς να συμμετέχουμε με όποιο τρόπο μπορούμε, να προσπαθήσουμε, να μιλήσουμε δυνατά, να μην καταθέσουμε τα όπλα, να μην παραδοθούμε.<br />
<br />
<br />
<br />
Τα πράγματα δυσκολεύουν καθημερινά, αλλά δεν φοβόμαστε. Έχουμε μάθει στα δύσκολα και μας αρέσουν οι προκλήσεις. Μας ενώνουν, μας χαλυβδώνουν, μας εξασκούν τον εγκέφαλο, μας κάνουν ευρηματικούς, πολυμήχανους, προετοιμάζουν νικητές ή τουλάχιστον χτίζουν αγωνιστές.<br />
<br />
<br />
<br />
Προχωράμε μπροστά, προχωράμε μαζί, χωρίς ιδεολογικά και πολιτικά βαρίδια, χωρίς ψευδεπίγραφες αναστολές, με θάρρος, με τόλμη, με αποφασιστικότητα.<br />
<br />
<br />
<br />
Ο στόχος μας είναι ένας. Η ουσιαστική συμβολή μας στην Αναγέννηση της παράταξης και της Πατρίδας. Στόχος που βάλαμε όλοι μαζί όταν ξεκινήσαμε τη προσπάθεια αυτή.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div>Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-25312673283901990522009-11-03T19:33:00.001+02:002009-11-03T19:35:03.758+02:00ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - Γιατί αποτύχαμε;<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicgn9aPjEU2ZRtWykkZfzy4f-aln7fdsYKV1WnuBG0ra4V_Tu8szq6PEqAszqY2vCs8nyIhXJy9IGDF8GtLI7D0DgKaHWCXaqiuyDkskSCMqR8B0QcdkfhH5qZFsqcxRB828Drd4sPcME/s1600-h/KOSTASKARAMANLIS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicgn9aPjEU2ZRtWykkZfzy4f-aln7fdsYKV1WnuBG0ra4V_Tu8szq6PEqAszqY2vCs8nyIhXJy9IGDF8GtLI7D0DgKaHWCXaqiuyDkskSCMqR8B0QcdkfhH5qZFsqcxRB828Drd4sPcME/s320/KOSTASKARAMANLIS.jpg" vr="true" /></a><br />
</div><br />
<br />
Του ‘Αλκη Ψάρρα<br />
<br />
Αποτύχαμε, γιατί η Νέα Δημοκρατία ανέλαβε την εξουσία το 2004 σε μία περίοδο μεγάλου ενθουσιασμού, αλλά και άμεσης ανάγκης για μεγάλες αποφάσεις και εμείς παρασυρθήκαμε από τον ενθουσιασμό, αποσυντωνιστήκαμε από την δική μας αλαζωνεία και έτσι μεταθέταμε συνεχώς την λήψη αποφάσεων, προτιμούσαμε τα ημίμετρα, πείσαμε τους εαυτούς μας οτι τα πυροτεχνήματα αρκούν και μπορούν να υποκαταστήσουν την ουσία, με δύο λόγια, απλά φανήκαμε λιγότεροι των περιστάσεων. <br />
Αποτύχαμε, οχι όταν και επειδή η Νέα Δημοκρατία έχασε τις εκλογές. Θα πείραζε αν η Νέα Δημοκρατία, είχε καταφέρει να κάνει τις ουσιαστικές τομές και το έργο που ευαγγελιζόταν, αλλά παρα ταύτα αποδοκιμαζόταν. Και τότε όμως, θα είχαμε το κεφάλι ψηλά, όπως το 1981 όταν η Νεα Δημοκρατία, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, έβαλε την Ελλάδα σε μια άλλη εποχή, στέριωσε οριστικά και ουσιαστικά την Δημοκρατία, μας έβαλε στην Ευρώπη, εθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης Ελλάδας. Αυτό που πονάει πιό πολύ τώρα δεν είναι οτι χάσαμε τις εκλογές, αλλά οτι απλά αποτύχαμε συνολικά. <br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Αποτύχαμε, γιατι αποδείχθηκε στην πράξη οτι η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές με μοναδικό σκοπό την νομή της εξουσίας. Εξουσία για την εξουσία με ότι αυτό συνεπάγεται. Το ερώτημα νομή και διατήρηση της εξουσίας χωρίς προϋποθέσεις ή κάνουμε έργο και ας χάσουμε την εξουσία, ετέθη μόνο την τελευταία στιγμή και τότε μόνο σαν αποτέλεσμα της παραδοχής οτι δεν μπορούμε να κάνουμε έργο. Μέχρι τότε δεν υπήρχε κάν το δίλημμα. Και επειδή ο τρόπος άσκησης της εξουσίας, ακόμα και η κατάχρηση της, χρωματίζεται από τον εκάστοτε φορέα της, αποτέλεσμα του τρόπου άσκησης της εξουσίας από την Νέα Δημοκρατία ήταν η αυθάδης γραφικότητα. Είναι αυτή η αυθάδης γραφικότητα που οδήγησε έντρομους πολλούς που απήλαυναν την εξουσία, στα τηλεοπτικά παράθυρα να εξορκίσουν το κακό και να διεκδικήσουν λίγο ακόμα χρόνο για την νομή της. Είναι η αυθάδης γραφικότητα των θυτών που εμφανίσθηκαν ως θύματα, όταν επιτέλους ήλθε η ώρα της κρίσεως. Είναι η αυθάδης γραφικότητα των εξ εθισμού προσκυνητών που απέκτησαν απότομα μετεκλογικά λαλιά και κατηγόρησαν τον Καραμανλή γιατί έβαλε το συμφέρον του τόπου πάνω από το συμφέρον τους, το συμφέρον της Ελλάδας πάνω από το συμφέρον της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά και η αποκαρδιωτική μικρότητα ανθρώπων που προτάσσουν τους εαυτούς τους ως ηγέτες και ψέλισαν τα ίδια, για να μην αποκαρδιώσουν τους αλλαλάζοντες και αγωνιούντες για το σωστό “πλασάρισμα” οπαδούς. Πράγματι, έφταιξε ο Καραμανλής, έφταιξε γιατί δεν είχε την δύναμη να “στεγνώσει την ψυχή του”, να γυρίσει την πλάτη σε φίλους και να απαιτήσει να πράξουν όλοι, όσα όφειλαν. Αργησε να διώξει τους ex officio καραμανλικούς και όταν το έκανε ήταν αργά. Εφταιγε γιατί έκανε τις λάθος παραδοχές. Είχε όμως το θάρρος να υποστεί τις συνέπειες μόνος του. Λές και αυτή κυβέρνηση δεν είχε υπουργούς που έπρεπε να κάνουν έργο, δεν είχε βουλευτές που έπρεπε να κάνουν έργο, δεν είχε κόμμα να στηρίξει το έργο, αλλά μόνο Πρωθυπουργό να κάνει λάθος.<br />
Αποτύχαμε, γιατί ο τέως Πρωθυπουργός και οι λίγοι που συμμερίζονταν την θέση του, στην αρχή δεν θέλησαν και μετά δεν μπόρεσαν, να ορίσουν ως όφειλαν, αυτοί, την εξέλιξη των πραγμάτων, και φυσικά τελικά παρασύρθηκαν οι ίδιοι από τις εξελίξεις. Πόσο ανόητο μπορεί να είναι να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να ισχύσει το Παπανδρεϊκό αξίωμα, ότι “δεν πειράζει αν φάν και λίγο” ή το πιό “ρεαλιστικό”, “αν τους εμποδίσεις δεν θα λειτουργήσει τίποτα”. Ο ανθρωπος που δοκιμάζει την διαφθορά είναι σαν τον σκύλο που δοκιμάζει το κρέας. Ξεκινά από λίγο, αλλά μετά συνηθίζει και ζητάει περισσότερο. Μετά απαιτεί την νομιμοποίηση της συμπεριφοράς του μοιράζοντας στους γύρω του και κάνοντας συνενόχους. Αυτοί με την σειρά τους, δεν βολεύονται με τα αποφάγια και ζητάν περισσότερο. Ο καθένας, όσο περνάει από το χέρι του. Η διαφθορά δεν είναι, ούτε από την φύση της μπορεί να είναι, φαινόμενο στατικό και περιορισμένο. Αν ήταν έτσι, θα είχε να αντιμετωπίσει την αντίδραση των άλλων, θα απομονωνόταν και θα αντιμετωπιζόταν. Η διάδοση της και η διάχυση της, γίνεται ενσυνείδητα από τους φορείς της, που γνωρίζουν οτι μόνο με την συνενοχή των άλλων εξασφαλίζουν την ακώλυτη και ανέλεγκτη απόλαυση των ενεργειών τους. Είδος διαφθοράς όμως είναι και η ανοχή, είτε πρόκειται για στρουθοκαμηλισμό, είτε έχει την μορφή του γνωστού επιχειρήματος κάποιων που φαντασιώνονται τους εαυτούς τους ως γκουρού της πολιτικής και αποφαίνονται οτι “έτσι είναι τα πράγματα και δεν αλλάζουν”. Ετσι τους βολεύει να είναι.<br />
Μπορεί όμως πραγματικά κανείς να επιτύχει μια απολύτως αδιάφθορη εξουσία; Προφανώς όχι, γιατί δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων, ούτε επαγόμαστε μια μεταφυσική ηθική τελειότητα. Αυτό αφορά αποκλειστικά τον καθένα μας και δεν υπάρχει τρόπος επιβολής στους άλλους. Μάλλον πιό σωστά δεν υπάρχει δημοκρατικός τρόπος επιβολής στους άλλους. Γιατί υπάρχει και ο ελλοχεύων ποπουλαρισμός που κρύβεται στο “Που είσαι Παπαδόπουλε” ή στην απέραντη γραφικότητα των ιδιοκτητών τηλεοπτικών παραμάγαζων που εμφανίζουν εαυτούς ως ταγούς της καθαρότητας και της ορθότητας, βασιζόμενοι στο καθημερινά επαληθευόμενο φαινόμενο της περιορισμένης συλλογικής μνήμης ή στην ικανότητα που τα όμορφα λόγια έχουν να παραμερίζουν την λογική και να παραμορφώνουν την πραγματικότητα. Ας μη ξεχνάμε όμως οτι ο ποπουλαρισμός και ο ομογάλακτος του ολοκληρωτισμός, δεξιός ή αριστερός, που μορφή του είναι και η τρομοκρατία, έχουν τεράστια ομοιότητα με τα παράσιτα. Εμφανίζονται και αναπτύσσονται ιδιαίτερα, όπου υπάρχει σήψη και παρακμή. Αποτελούν άμεσο σύμπτωμα δυσλειτουργίας της δημοκρατίας. Γιατι η δημοκρατία δεν είναι άτρωτη, ούτε αλάνθαστη, ούτε προ πάντων των αιώνων. Δεν είναι δημιούργημα Θεού αλλά ανθρώπων. Ετσι την ζωγραφίζουν μόνο όσοι επιθυμούν να της επιτεθούν και να την αναιρέσουν. Γιατί αν την θεωρήσουμε τέλεια τότε προφανώς δεν μπορεί να κάνει λάθη ή να ανέχεται λάθη και αφού και κάνει και ανέχεται λάθη, είναι άχρηστη. Eτσι δημιουργείται χώρος να εμφανισθούν ως σωτήρες, οι κήνσορες που ξεσηκώνουν τα πλήθη υπέρ του “δικαίου”, υπέρ του συγκεκαλυμένου ολοκληρωτισμού, που αν μη τι άλλο “ξέρει να επιβάλλεται” και να χαρίζει την ησυχία στους δρόμους, την ασφάλεια στα σπίτια και την ευδαιμονία. Και στην Σοβιετική Ενωση ήχαν από αυτά και στην εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία. Εκτός αν αυτή την ευδαιμονία ονειρευόμαστε. Η δημοκρατία όμως στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά απόλυτη και τέλεια είναι, χαρακτηριστικό κάθε ανθρώπινου δημιουργήματος. Η δημοκρατία είναι ένα σύνολο θεσμών που άλλοτε λειτουργούν σωστά και άλλοτε όχι. Αλλοτε λειτουργούν τυπικά και άλλοτε ουσιαστικά. Αυτό εξαρτάται πρωτίστως από τις ηγεσίες, αλλά βεβαίως και από καθένα από εμάς χωριστά. Οταν δεν υπαρχει ο θεσμός που ασκεί επαρκή έλεγχο, τότε υπάρχει και διαφθορά και όταν υπάρχει διαφθορά δεν μπορεί να ληφθούν σωστές αποφάσεις. Δεν υπάρχει η βούληση και δύναμη να πάει μια κυβέρνηση κόντρα στα συμφέροντα, Οταν δεν υπάρχει ο θεσμός που νομοθετεί σοβαρά και με βάση σχεδιασμό, αλλά απλά συμβιβάζει συμφέροντα, τότε υπάρχει διαφθορά. Οταν ο θεσμός που καλείται υπουργός ή ανεξάρτητη διοικητική αρχή, ασκεί την εξουσία που ο νόμος δίνει να νομοθετεί δευτερογενώς, με τρόπο υστερόβουλο ή ερασιτεχνικό, με προσωπική ατζέντα, τότε υπάρχει διαφθορά. Οταν ερήμην των θεσμών, διορίζουμε τα δικά μας τα παιδιά γιατί τόσο καιρό δεν είχαν διορισθεί, υπάρχει διαφθορά και εμείς είμαστε κακέκτυπα του πρωτοτύπου που ξεχνάνε οτι η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα. Οταν καταγγέλουμε τις επανανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου και τις αντικαθιστούμε από τα επανανανεούμενα stage, υπάρχει διαφθορά. Οταν ερήμην των θεσμών, μοιράζουμε την πίττα των μεγάλων έργων και προμηθειών ή των μεγάλων οργανισμών κατα βούληση και ερήμην του νόμου, με την ψευδαίσθηση οτι θα “κάτσουν καλά” οι επωφελούμενοι, υπάρχει βλακεία απύθμενη αν το πιστεύουμε, και διαφθορά. Οταν παρακάμπτοντας θεσμούς και νόμους, δεν κυνηγάμε τους παρανομούντες “δικούς μας”, υπάρχει διαφθορά. Οταν ζητάμε να μην κυνηγηθούν οι “δικοί μας” παρανομούντες, υπάρχει διαφθορά. Οταν υπάρχει παρέμβαση στο θεσμό της δικαιοσύνης, υπάρχει διαφθορά. Οταν χρησιμοποιούμε τον θεσμό των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών ως συγκάλυψη για την ηθελημένη ανυπαρξία πολιτικής ή ακόμα και την παρανομία, υπάρχει διαφθορά. Οταν ο υπουργός ή η διοίκηση λειτουργούν ως μεσάζοντες που επιταχύνουν ή επιβραδύνουν εξελίξεις κατ’εντολή, υπάρχει διαφθορά. Οταν ορίζουμε σε θέσεις ευθύνης για την λειτουργία οργάνων και θεσμών και “προστατεύουμε” ανίκανους ή διεφθαρμένους, φίλους, υπάρχει διαφθορά. Οταν οι βουλευτές προμηθεύονται οικοσκευή από μεγαλοπρομηθευτές. Οταν οι πολεοδομίες, τα δασονομία κλπ λειτουργούν σε καθεστώς ιδιότυπης αυτονομίας ή επιλεκτικής τυφλότητος, υπάρχει διαφθορά. Οταν η δημόσια διοίκηση βασίζεται στον χρηματισμό και η ανάπτυξη ανατρέπεται ή η τεχνολογία εξοστρακίζεται γιατί μπορεί να περιορίσει τον χρηματισμό, υπάρχει διαφθορά. Οταν μέσα σε πέντε χρόνια δεν καθίσταται δυνατό να ψηφισθεί και να εφαρμοσθεί νομοθεσία που να επιβάλλει διαφάνεια και σωστή λειτουργία στα πανεπιστήμια, τα σχολεία και στα ερευνητικά κέντρα, υπάρχει διαφθορά. Οταν δεν ταράσσουμε τα ελώδη ύδατα της δημόσιας υγείας για να μην δυσαρεστήσουμε, υπάρχει διαφθορά. Οταν χορηγούμε δικαιώματα σε επαγγελματικές ομάδες την εβδομάδα των εκλογών, υπάρχει αναμφισβήτητα διαφθορά, συνοδευόμενη με προκλητική ανοησία. Οταν δεν καταφέρνουμε ακόμα να λειτουργούν τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ σύννομα, δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία, οτι υπάρχει διαφθορά. Γιατί υπάρχει ακόμα περισσότερο διαφθορά, όταν όλα αυτά τα γνωρίζουμε, και τα αποδεχόμαστε ή τα ανεχόμαστε ή δεν τολμούμε να πάρουμε τα απαραίτητα μέτρα για να τα αντιμετωπίσουμε, για να μην προκαλέσουμε αντιδράσεις ή χάσουμε οπαδούς ή για να μην στεναχωρήσουμε τους φιλικά προσκείμενους κατ’επάγγελμα συνδικαλιστές. Η άρνηση λήψης μέτρων και αποφάσεων με βάση την λογική οτι θα χάσουμε ψήφους και θα δυσαρεστήσουμε, είναι αφ’εαυτής η μεγαλύτερη μορφή διαφθοράς, η πλέον ασυγχώρητη, η πλέον απαράδεκτη. Αυτή που αποτελεί την ρίζα του κακού. Αυτή που δυσφημεί και αποδυναμώνει θεσμούς. Αυτή που κτυπάει την Δημοκρατία στην καρδιά της και κάνει την πολιτική αδιάφορη ή αποκρουστική για τους πολίτες και οπλίζει λαϊκιστές και τρομοκράτες.<br />
Η πραγματικότητα είναι οτι αν δεν υπάρχει σαφής και επίμονη διάθεση να αντιμετωπίσει μία κυβέρνηση την πίεση των διαφόρων μορφών διαφθοράς, δεν είναι σε θέση να παράγει έργο. Αυτή είναι η κρίσιμη πραγματικότητα και ας μην αμφιβάλλουμε καθόλου. Δεν μπορεί να επιβάλλει, αλλά ούτε κάν να λάβει, αποφάσεις και να εφαρμώσει πολιτικές πραγματικά ριζοσπαστικές, που να ανατρέπουν τα κακώς κείμενα, που να επιφέρουν τις αναγκαίες αλλαγές, που να ενισχύουν και να ανανεώνουν τους υπάρχοντες θεσμούς και όπου χρειάζεται να δημιουργούν άλλους. Οσοι επιθυμούν την διατήρηση του status quo θα καθυστερήσουν, θα σχετικοποίησουν, θα ανατρέψουν και τελικά θα δυσφημίσουν κάθε προσπάθεια που απειλεί το άμεσο συμφέρον τους. Ο μεγενθυντικός φακός των ΜΜΕ συνειδητά ή ασυνείδητα, κατά κανόνα συνειδητά, τους βοηθάει. Και αυτά τα “συμφέροντα” δεν είναι μόνο οι μεγάλοι, αλλά είναι και οι μικροί, δεν είναι μόνο οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα, αλλά και οργανωμένα συνδικαλιστικά συμφέροντα, δεν είναι μόνο χονδρέμποροι αλλά και αγρότες, δεν είναι μόνο έμποροι αλλά και επιστήμονες, δάσκαλοι και καθηγητές, νοικοκυρές, φοιτητές και μαθητές. Δεν βοηθάει σε τίποτα ο ανάστροφος ρατσισμός που υιοθετούν λαοπλάνοι και διασκεδαστές, που αναζητούν θεαματικότητα, χαϊδεύοντας αυτιά και δημιουργόντας “ηρωϊκές ομάδες ανθρώπων” αφ’ενός και “κακούς” αφ’ετέρου. Πολλοί από αυτές τις κατηγορίες ανθρώπων, αντικειμενικά δεν μπορούν να ξέρουν τι ακριβώς τους συμφέρει και άλλοι είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν άλλους ή να χρησμοποιηθούν από άλλους. Ολοι αυτοί όμως, μέσα σε μια δημοκρατία, κάνουν την δουλειά τους. Δεν είναι τέρατα, δεν είναι προϊόντα άλλης κοινωνίας, δεν διαφέρουν από όλους εμάς. Είναι δεδομένοι. Σε μία ζωντανή κοινωνία, αν δεν ήταν αυτοί θα ήταν άλλοι. Εύλογο και θεμιτό είναι να διεκδικούν οτι θεωρούν καλύτερο ή πιό συμφέρον για αυτούς. Αθέμιτο είναι να υπερβαίνουν τους κανόνες, ή ακόμα χειρότερο να φτιάχνουν τους κανόνες στα μέτρα τους. Αθέμιτο είναι να αποδιοργανώνουν τους θεσμούς που θέτουν τα όρια και να ελέγχουν την λειτουργία τους. Απαράδεκτο είναι να νομιμοποιούν οτι τους συμφέρει και να δαιμονοποιούν ή να χλευάζουν οτι τους ενοχλεί. Και εδώ είναι ο ρόλος της κυβέρνησης που πραγματικά ασκεί εξουσία. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει όλα τα οργανωμένα και αντίθετα συμφέροντα, δεν μπορεί να επιτυχεί μια ζωντανή δημοκρατία, μια πραγματικά ανοικτή κοινωνία, παρα μόνο με ένα τρόπο. Χρησιμοποιώντας την εξουσία της για περιορίσει την διαφθορά ενισχύοντας τους θεσμούς και άρα περιορίζοντας την πίεση τους και αποκτώντας την εμπιστοσύνη των πολιτών. Σε αυτή την προσπάθεια δεν υπάρχει νομοτέλεια. Δεν επιδιώκουμε το ιδανικό και ούτε υπάρχει αυτό, αλλά επιδιώκουμε το καλύτερο δυνατό σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, με ότι αυτό συνεπάγεται.<br />
Η Νέα Δημοκρατία απέτυχε οικτρά σε όλα αυτά. Αποτύχαμε γιατί ο φόβος μήπως χαθεί η πλειοψηφία των 152 μας έκανε και ανεχθήκαμε την διαφθορά και την βλακεία. Δεν είμαι βέβαιος προσωπικά ποιό από τα δύο περισσότερο. Μπορεί κανείς να πάρει σοβαρά μία κυβέρνηση που κάθεται σιωπηλή μπροστά σε έναν κατηγορούμενο που ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής για να κουνήσει με αποφασιστικότητα απέναντι σε όλη την ελληνική κυβέρνηση και την ελληνική Βουλή, το δάχτυλο του, εννοώντας προφανώς οτι “αφού και άλλοι κάνουν γιατι να την πληρώσω εγώ”; Μπορεί αυτή κυβέρνηση να κυβερνήσει; Αλλοίμονο στον λαό που θα την αφήσει. Αποτύχαμε διότι εξαρχής στο δίλημμα σωστή κυβέρνηση με κίνδυνο απώλειας της εξουσίας ή διατήρηση εξουσίας πάσει θυσία, επιλέξαμε χωρίς δισταγμό το δεύτερο. Στην πραγματικότητα για πολλούς, υποθέτω οτι το ζήτημα ουδέποτε υπήρξε. Και αυτό φάνηκε στο τέλος, όταν ο Καραμανλής έπραξε σαν Καραμανλής για το συμφέρον της χώρας και όταν ήταν πλέον σαφές οτι δεν μπορούσαμε να ασκήσουμε την εξουσία. Αλλά οι εκπρόσωποι μας ήταν τόσο μικροί και τόσο λίγοι που ακομα και όταν ήλθε η στιγμή να μπεί το συμφέρον του τόπου πάνω από το συμφέρον το δικό τους και το τονίζω αυτό, το δικό τους - όχι του κόμματος, πιάσαν τα τηλεοπτικά παράθυρα και με λόγια μουσειακού βαρύγδουπου κομματικού πατριωτισμού όρθωσαν την μικρότητα τους μπροστά στις κάμερες για να μας στείλουν μηνύματα αφελούς γηπεδικής αντιπαλότητας και αγωνίας μπροστά στον κίνδυνο να χαθεί η νομή της εξουσίας, με ότι αυτό συνεπαγεται για τους ίδιους. Γιατί αυτοί που δεν ήξεραν, εμείς οι πολλοί, δικαιολογούμαστε ίσως να αναρωτιόμαστε, αυτοί όμως που όφειλαν να ξέρουν δεν μπορεί παρά να ενήργησαν με δόλο. Το κακό είναι οτι πλέον ούτε ο μπαμπούλας του κομμουνισμού υπάρχει για να συσπειρώνει, ούτε το ΠΑΣΟΚ είναι το κίνημα του 1981. Τα σαφή τείχη που διαχωρίζουν τους μεν από τους δε, αλλά και περιχαρακώνουν τους δικούς μας, δεν υφίστανται. Οι ψήφοι ξεστρατίζουν εύκολα, μια και σε αντίθεση με τις ηγεσίες, τους ψηφοφόρους, οταν απομακρύνονται από την στρούγκα, δεν τους τρώει κανένας λύκος. Μην έχουμε καμμιά αμφιβολία οτι οι παραθυρολάγνοι πολιτευτές που προσκαλούσαν τον Καραμανλή να μην κάνει εκλογές συνέβαλαν καθοριστικά στην διαμόρφωση του ανοίγματος της διαφοράς. Είναι οι ίδιοι αυτοί που απέδιδαν μετεκλογικά την αποτυχία στο γεγονός οτι ο Καραμανλής δεν τους άκουγε, ή άκουγε άλλους, δεν τους υπουργοποίησε ή τους απέκλεισε από τις εκλογές ή ακόμα πιό γραφικά (ακούστηκε και αυτό!), δεν έκανε Εφετείο στην εκλογική τους περιφέρεια, ποντάροντας πάλι υποθέτω, στην μειωμένη μνήμη και κρίση μας για καθένα από αυτούς. Από την άλλη πλευρά όμως, όλους αυτούς κάποιος τους επέλεξε ακόμα και αν τους κληρονόμησε και κάποιοι δεν φρόντισαν να ανανεωθεί η κοινοβουλευτική ομάδα, φτιάχνοντας στοχευμένα ψηφοδέλτια ευκολίας, συντήρησης και συνέχειας. Και εδώ το ψευτοδίλημμα “θα φεύγαν οι δυσαρεστημένοι” δεν έχει νόημα. Μα ο σκοπός ήταν ακριβώς αυτός: να φύγουν. Η εξουσία ήταν χαμένη, τουλάχιστο ας φεύγαν λίγοι ακόμα από τους πραγματικούς υπαίτιους της ήττας. Αν εμείς κρατάμε το κατακάθι για να μην πάει αλλού, στο τέλος θα μείνουμε μόνο με το κατακάθι. <br />
Αποτύχαμε λοιπόν, οχι γιατί δεν τα καταφέραμε στα δύσκολα. Αποτύχαμε γιατί δεν κάναμε τα προφανή. <br />
<br />
Μετά την αποτυχία.<br />
Αναπόφευκτα η συνέχεια είναι απόλυτα συνυφασμένη με τα προηγούμενα. Ξεκινήσαμε με έναν ακόμα αυτοεξευτελισμό. Καταργήσαμε το προηγούμενο συνέδριο και το Καταστατικό της Νέας Δημοκρατίας εν μία νυκτί. Λές και άλλοι το ψήφισαν. Λές και πριν την 4.10.2009 ήμασταν λιγότερο δημοκρατικοί. Ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Το ζητούμενο δεν είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες, αυτές έχουν κερδιθεί εδώ και πολλά χρόνια, όταν κάποιοι από τους τωρινούς ένθερμους υποστηρικτές τους ήταν ορκισμένοι εχθροί τους. Οι σύνεδροι του προηγουμένου συνεδρίου δεν είναι λιγότερο δημοκρατικοί από την ομάδα των προσώπων που αποφασίζουν τώρα. Αν σεβόμαστε πράγματι την δημοκρατική αρχή και την συνέχεια της δικής μας ιστορίας, αλλάζουμε το καταστατικό από το ίδιο όργανο που το ψήφισε. Το εκλογικό σώμα όμως είναι η επίφαση. Το πραγματικό ζητούμενο είναι οι συσχετισμοί και οι ισσοροπίες. Αν κάποιοι από τους υποψηφίους ήταν πεπεισμένοι οτι θα βγαίναν αρχηγοί αν ψήφιζαν οπαδοί άλλου κόμματος, θα ζήταγαν ακόμα και αυτό. Στην πράξη αν δεν το ζήτησαν ρητά πάντως δεν το απέκλεισανν ως πιθανότητα. Υπάρχει και κάτι ακόμα: όλοι οι υποψήφιοι αρχηγοί έχουν την προσωπική τους ιστορία, την πορεία τους και όλοι την γνωρίζουμε. Δεν εμφανίζονται τώρα πρώτη φορά. Οπως είναι αναμενόμενο, όλοι έχουν κάνει στην πορεία τους λάθη και σωστά. Δεν μπορεί συνεπώς η συζήτηση να εξαντλείται σε εκθέσεις ιδεών και εκλογικά τρύκ, ούτε στο παρελθόν, αλλά στο τι μέλλει γενέσθαι. Ολοι εμείς οι απλοί ψηφοφόροι, μπορούμε και πρέπει να κατηγορούμε τους προσωπικούς μηχανισμούς, την αυτάρεσκη αλλαζονεία και όσα αυτά συνεπάγονται. Ο τόπος έχει πληρώσει βαριά αυτή την φοβική και συνομωτική προσέγγιση της πολιτικής που εξασφαλίζει την απομόνωση των ηγεσιών και την αυθαιρεσία των παρατρεχάμενων χειροκροτητών. Ακόμα περισσότερο ο τόπος έχει πληρώσει τις ηγεσίες που συνειδητά υιοθετούν αυτή την μικρονοητική λογική. Δεν μπορεί όμως κάποιος που έκανε όχι μόνο προσωπικό μηχανισμό, αλλά ολόκληρο κόμμα να κατηγορεί τους άλλους για προσωπικούς μηχανισμούς. Δεν μπορεί να εμφανίζεται υπέρμαχος της ενότητας κάποιος που έκανε άλλο κόμμα και κανείς δεν θυμάται γιατί το έκανε. Ποιό σωστά, γιατί ισχυρίστηκε οτι το έκανε. Στην παρούσα περίσταση άνθρωποι που ταυτίζονται με τις περιγραφές Σαβοπούλειων ασμάτων δεν μπορεί λογικά να είναι η επιλογή μας. Με την ίδια λογική, η αντιπάθεια σε μεθόδους και πρόσωπα και η ανυποχώρητη καταδίκη τους, δεν μπορεί να εκδηλώνεται με δεκαετή καθυστέρηση. Επί μία σχεδόν δεκαετία να υπάρχει απόλυτη ταύτιση και η αντίθεση να εκδηλώνεται για προφανώς λάθος λόγους, (μακάρι να είχαμε σήμερα το πακέτο Πινέϊρο που κλωτσήσαμε για λόγους επαναστατικής γυμναστικής) και η εμμονή στο λάθος να συνεχίζεται. Είναι σπουδαίο να φυλάττεις Θερμοπύλες, αλλά επικίνδυνο να νομίζεις οτι φυλάττεις Θερμοπύλες και εν πάσει περιπτώσει για όσους φαντασιώνονται τους εαυτούς τους ως φυλάττοντες Θερμοπύλες, υπάρχει ένας στίχος του ποιητή που τους διαφεύγει: “πλήν χωρίς μίσος για τους ψευδομένους”. Οχι “επενδύστε στο μίσος για τους ψευδομένους”. <br />
Αν θέλουμε να είμαστε όμως στραμμένοι στο μέλλον και να είμαστε ειλικρινείς, οι πραγματικές πολιτικές διαφορές ανάμεσα στους υποψηφίους δεν είναι μεγάλες. Για την ακρίβεια οι διαφορές αφορούν το παρελθόν. Μεγενθύνονται για να δικαιολογείται η διαφοροποίηση. Δεν πρόκειται για μια ασυνήθιστη πρακτική στην πολιτική, ούτε είναι αναγκαστικά κατακριτέα. Γίνεται κατακριτέα όταν εκτρέπεται σε μεσιανισμό ή δαιμονοποίηση και οδηγεί σε πλήρη απόρριψη των άλλων. Οταν η διαφορά μετά δεν μπορεί να κλείσει. Και πάλι, να μην παρεξηγούμε, αν υπήρχε πραγματική διαφορά, χρήσιμο θα ήταν να εκδηλώνεται. Ο κομματικός πατριωτισμός δεν μπορεί να καταλύει την πολιτική διαφοροποίηση. Αντικειμενικά όμως τέτοια δεν υπάρχει σήμερα σε ένα κόμμα που όλοι χαρακτηρίζουμε πολυσυλλεκτικό. Θα ήταν χρήσιμο να ξεπεράσουμε αυτή την φορά την οπαδοποίηση. Να μην μετατραπούμε σε χειροκροτητές. <br />
Ο Καραμανλής στην τελευταία ομιλία του στην Βουλή, τόνισε οτι η Νέα Δημοκρατία θα συνεργασθεί σε κάθε σωστό μέτρο που θα πάρει η κυβέρνηση. Οι καιροί το απαιτούν. Τα περιθώρια είναι πολύ στενά. Είχε την δύναμη να τα πεί αυτά ο Καραμανλής λίγες μέρες μετά την ήττα που αυτός πρωτίστως υπέστη. Η τοποθέτηση του πάνω από όλα είναι η προφανής και η αναγκαία για τον τόπο. Γιατί στην Ελλάδα ποτέ δεν πάσχαμε από οπλαρχηγούς και βιλαέτια. Εκεί που έχουμε πραγματική έλλειψη είναι στην ρεαλιστική, δημοκρατική και πατριωτική άποψη εκείνου που έχει την δύναμη να μένει πιό πίσω όταν πρέπει και να βγαίνει μπροστά μόνο όταν χρειάζεται. Αν και όπου το ΠΑΣΟΚ αποτυγχάνει να μας βρίσκει απέναντι του. Αν και όπου πετυχαίνει, και μακάρι αυτός να είναι ο κανόνας, να μας βρίσκει δίπλα του. Σε κάθε περίπτωση μόνο σε ψευδαίσθηση θα μπορούσαμε να αποδώσουμε την εμμονή στο σχήμα “καλή Νέα Δημοκρατία”- “κακό ΠΑΣΟΚ”. Δεν είμαστε στο 1981 και ούτε έχουμε λόγο να προσποιούμαστε οτι είμαστε. Δεν βρίσκεται ο τριτοκοσμικός σοσιαλισμός επί θύραις, δεν βρισκόμαστε μπροστά στην άλωση του ελληνικού δημοσίου ή στην επιβολή της λογικής που το ΠΑΣΟΚ εισήγαγε το 1981 και έκτοτε πληρώνουμε όλοι, αν δεν την υιοθετήσαμε κιόλας σε πολλές περιπτώσεις. <br />
Το σπουδαιότερο, δεν νοείται να καταδικάσουμε την Νέα Δημοκρατία στην συντήρηση. Συμφέρον της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας δεν νοείται να είναι τίποτα άλλο παρά το συμφέρον του τόπου. Δεν μπορεί να αποκηρύξουμε οτι αποτύχαμε να κάνουμε, επειδή φανήκαμε ανίκανοι να το υλοποιήσουμε. Αλλά βεβαίως πρέπει και να το εμπλουτίσουμε. Μπορεί να μην είναι ηρωϊκό και μεγαλόπνοο, αλλά η παιδεία, η υγεία και το περιβάλλον, η καθημερινότητα, πρέπει να είναι το μέλημα ενός σύγχρονου φιλελεύθερου κόμματος. Αν θέλουμε να έχουμε συνέχεια και μέλλον, οι τομείς αυτοί είναι τομείς προτεραιότητας. Είναι οι ελάχιστες αναγκαίες προϋποθέσεις για να κερδηθεί πάλι ο σεβασμός των πολιτών προς το κράτος. Για να αποκτήσουν πάλι την αίσθηση της ολότητας και να αισθανθούν οτι δεν έχουν το κράτος διαρκώς απέναντι. Η ποιότητα ζωής ειναι προϋπόθεση για τη μεγαλύτερη συμμετοχή και το ενδιαφέρον του πολίτη για να αποκτήσει η πολιτική απτό νόημα και να μην περιορίζεται σε μεγαλόστομες διακηρύξεις αυτάρεσκων ρητόρων. Ακόμα και με τις συνθήκες τις σημερινές γνωρίζουμε ολοι οτι εκεί υπάρχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης. Η ελάχιστη μείωση της γραφειοκρατίας και η εφαρμογή των υπαρχόντων θεσμών θα αρκούσε για τα πρώτα βήματα. Δυστυχώς, αυτό είναι και το μέτρο της αποτυχίας μας. Μιά κυβέρνηση που κερδίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών κερδίζει και την συμμετοχή τους. Και αυτό ισχύει σε κάθε τομέα. Η κυβερνηση που θα αποφασίσει να εφαρμόσει τα μέτρα που πρέπει και να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία που υπάρχει για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, θα κερδίσει και μεγαλύτερη συμμετοχή του πολίτη. Η κυβέρνηση που θα επιβάλλει μια δικαιότερη φορολόγηση, θα έχει περισότερη ανοχή και θα αποκομίσει περισσότερους πόρους για το έργο της, όταν δεν εξαντλείται σε μια αναγκαστική φοροεισπρακτική πολιτική για να κλείσει τρυπες, αλλά δημιουργεί τις συνθήκες δημιουργίας πλούτου. Με τον τρόπο αυτό κερδίζεται και η μάχη για το ασφαλιστικό. Θα εργασθεί ευκολότερα κάποιος περισσότερο αν στην πορεία του έχει καλύτερη ποιότητα ζωής. Αν έχει λόγους να εργασθεί και να παράγει και όχι αν λειτουργεί μόνο από ανάγκη ή υποχρέωση.<br />
Δεν έχει κανένα λόγο η Νέα Δημοκρατία να καθίσταται τιμητής των stage και των ημιπαράνομων προσληψεων. Δεν μπορεί να είναι αδιάφορη στην εμπέδωση της πραγματικότητας των μισθών πείνας. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας δεν μπορεί να ταυτίζονται με την ανάγκη μείωσης της προστασίας του προφανώς πλέον αδύνατου μέρους, ούτε οι αλλαγές στον χώρο της εργασίας να εξαντλούνται στην ακμή των εταιρείων μίσθωσης εργαζομένων. Η Κίνα έχει φθηνότερο κόστος εργασίας, αλλά είναι η Κίνα το πρώτυπο μας; Μήπως το κόστος εργασίας είναι παραφουσκωμένο στην Ελλάδα για τους λάθους λόγους; Μήπως η πολυνομία, ο κακός συνδικαλισμός, η διαφθορά της διοίκησης, το ανάπηρο ασφαλιστικό, η εξέλιξη της εξειδίκευσης, η ίδια η δυσλειτουργία της οικονομίας κάνει δυσβάστακτο άμεσα ή έμμεσα το κόστος για τους εργοδότες και συμπιέζει τους μισθούς; Αν συνεχισθεί η πορεία που το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε και εδραίωσε για δημιουργία μίας κλειστής και ελεγχόμενης από μία χούφτα ανθρώπους οικονομίας, που νέμεται όλο τον πλούτο, θα οδηγηθούμε στην αποξένωση και στην σύγκρουση. Μπορεί έξω από το πλαίσιο της βιομηχανικής επανάστασης, οι εργαζόμενοι να μην εξεγειρονται γιατί πλέον δεν έχουν μόνο τις αλυσίδες τους να χάσουν, αλλά και το διαμέρισμα, στην νεόδμητη πολυκατοικία εκτός κέντρου με τα ίχνη πρασίνου και τον χώρο στάθμευσης, την καφετέρια, τον κινηματογράφο, και ίσως το δυαράκι στην παρακείμενη εξοχή, αλλά αυτή η εικόνα πρώτον δεν αρκεί και δευτερον αλλάζει και στενεύει. Δεν αρκεί γιατί μια αναποδιά μπορεί να κοστίσει και δεν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή στην υγεία ή στις κοινωνικές παροχές για να την αντιμετωπίσει. Γιατί δεν μπορεί να υποστηριχθεί η σωστή εκπαίδευση των παιδιών που θα επιτρέψει την εξέλιξη και την κοινωνική κινητικότητα. Αλλάζει και στενεύει γιατί η οικογένεια δεν αρκεί για να υποστηρίξει τους νεώτερους με τους μισθούς πείνας, ειδικά όταν ο πατρικός ή μητρικός μισθός, γίνεται σύνταξη. Γιατί η παραοικονομία δεν παράγει πλούτο σε αυτό το κοινωνικό επίπεδο, αλλά απλά κλέινει τρύπες και μετατρέπει την καθημερινότητα σε βάσανο. Και όσο η ζωντανή οικονομία δεν μπορεί να προσφέρει πειστικές εναλλακτικές, οι πολίτες, ιδίως η νεολαία θα στρέφεται στο δημόσιο οποιασδήποτε μορφής. Εκεί θα παίρνουν τους ίδιους μισθούς με τον ιδιωτικό τομέα, αλλά θα έχουν και τα τυχερά τους, και ακόμα μονιμότητα και ασφάλεια, δεδομένη εξέλιξη και προφανώς μειωμένη και ήρεμη εργασία. Αυτό προφανώς ούτε την βελτίωση της αποδοτικότητας του δημοσίου βοηθάει, ούτε την μείωση των πελατειακών σχέσεων, αλλά και λόγω των πεπερασμένων δυνατότητων απορρόφησης από το Δημόσιο (πόσο μπορεί να αυξηθεί;) ευνοεί την εμφάνιση εκτρωματικών μορφών εργασίας στο Δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα.<br />
Ολα τα παραπάνω όμως καταδεικνύουν και κάτι ακόμα. Η ανάπτυξη της ελεύθερης οικονομίας σε σωστές βάσης είναι προϋπόθεση για όλα τα άλλα. Ολα προϋποθέτουν παραγωγή περισσότερου πλούτου. Αυτό με την σειρά του προϋποθέτει την ύπαρξη ανάλογων συνθηκών για την δημιουργία του. Η πραγματικά φιλεύθερη οικονομία δεν βασίζεται στην λογική της διανομής της πίττας σε μια δράκα ανθρώπων. Αυτό οδηγεί σε μία αγορά που παραμένει κλειστή, γραφειοκρατική, χωρίς κανόνες ή με αλληλοσυγκρουόμενη πολυνομία και πολυαρχία, που αποτελεί την άλλη όψη του νομίσματος. Μιά τέτοια οικονομία είναι κατευθυνόμενη, γιατί όσοι είναι μέσα γνωρίζουν τα κατατόπια και αποτρέπουν όσους είναι έξω, να δραστηριοποιηθούν. Και όταν λέμε έξω δεν εννοούμε μόνο εκτός Ελλάδας. Δεν μπορούν να αναπτυχθούν νέες επιχειρήσεις, δεν μπορεί να εκδηλωθεί νέα επιχειρηματικότητα, δεν μπορεί να υπάρξει εφευρετικότητα, όταν η δομή και η λειτουργία της αγοράς είναι τέτοια που κάθε νέα προσπάθεια πρέπει ή να υπαχθεί στα υφιστάμενα ή να εξοβελισθεί. Η έκταση στην οποία λίγοι άνθρωποι ελέγχουν ή συμμετέχουν στα εκτεταμμένα ολιγοπώλια που κυβερνούν τις πιό κρίσιμες για την ανάπτυξη αγορές, είναι τραγική. Στην τραπεζικό τομέα, αλλά και στην ενέργεια, στον τουρισμό αλλά και στις μεταφορές, στην αγορά τροφίμων αλλά και στις κατασκευές, στις νέες τεχνολογίες και τις τηλεπικοινωνίες. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι άνθρωποι στα ΜΜΕ έχουν την δυνατότητα να διαμορφώνουν σε επιμέρους ζητήματα την πραγματικότητα που φτάνει σε εμάς, σε κάθε πολίτη. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι πώς θα περιορίσουμε την επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά πώς θα δημιουργηθούν επιτέλους οι δομές για να αναπτυχθεί ανοικτά και σωστά. Δουλειά του επιχειρηματία είναι να αναπτύσσει την επιχείρηση του σωστά και με σκοπό το κέρδος. Δεν περιμένει κανείς από αυτόν να αναπτύξει τις επιχειρήσεις του με βάση το εθνικό συμφέρον. Οχι πώς δεν υπάρχουν άνθρωποι που θα το κάνουν ίσως, αλλά ούτε να τους επιβληθεί αυτό μπορεί, ούτε δουλειά τους είναι. Αυτό είναι δουλειά του συντεταγμένου κράτους, με τους θεσμούς του και τους ανθρώπους στους οποίους δίδεται η εξουσία να αποφασίζουν ή να εφαρμόζουν τον νόμο. Οπως η δουλειά του συντεταγμένου κράτους είναι οταν οι επιχειρηματίες υπερβαίνουν τον όρια που θέτει ο νόμος, να εμποδίζονται, να αναστέλονται και να υφίστανται χωρίς εξαίρεση τις συνέπεις του νόμου. Για να μπορεί η οικονομία να έχει κινητικότητα και να παράγει πλούτο για πολλούς, για να υπάρχουν περισσότερες εναλλακτικές. Για να γίνει ελκυστική για επενδύσεις στην Ελλάδα, αλλά και να υπάρχουν ελληνικές επιχειρήσεις που είναι πραγματικά ισχυρές οι ίδιες για να βγούν από το προστατευόμενο ελληνικό περιβάλλον και να επενδύσουν και αλλού. Η επιχειρηματική δραστηριότητα και η εξωστρέφεια υπήρξε πάντα το προτέρημα των Ελλήνων. Πώς όμως μπορεί να αντιμετωπίσουν ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον οι γυμνοί βασιλείς της ελληνικής οικονομίας που αντλούν την δύναμη τους από τον έλεγχο των μηχανισμών αποφάσεων στην Ελλάδα και αδυνατούν να ανταγωνισθούν άλλες επιχειρήσεις, εκτός συνόρων και κρατικής προστασίας;<br />
Η σύγχρονη οικονομία προϋποθέτει διαφάνεια και εμείς δεν έχουμε καταφέρει να υλοποιήσουμε ούτε το εμπορικό μητρώο που ψηφίσαμε, και είναι η ελάχιστη αναγκαία συνθήκη για διαφάνεια και ασφάλεια στις εμπορικές συναλλαγές. Και ας είμαστε οι μόνοι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που δεν έχουμε. Εμείς και οι Αλβανοί σε όλη την Ευρώπη. Απαιτείται σαφές κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας σε όλους τους τομείς της αγοράς, αλλά και μόνο τόσους κανονισμούς όσους είναι αναγκαίοι. Κάθετι παραπάνω, είναι εκ του πονηρού. Είναι αυτά τα εμβόλιμα νομοθετήματα που ντυμένα τον μανδύα του αναγκαίου ανοίγουν πόρτες και παράθυρα και αποδυναμώνουν τις κεντρικές ρυθμίσεις μετατρέποντας τον κανόνα σε εξαίρεση ή που απονέμουν αδικαιολόγητα δικαιώματα και κλείνουν επαγγέλματα. Είναι η δευτερογενής νομοθεσία που υπερβαίνει την εξουσιοδοτική διάταξη ή οι ερμηνευτικές εγκύκλιοι που αντικαθιστούν τον νόμο, απονέμοντας στην δοικητική γραφειοκρατία την δυνατότητα να αποφασίζει για θέματα που δεν έχει νομιμοποίηση, ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα στην κατάχρηση. Η ανοικτή αγορά απαιτεί πλήρες και διαφανές πλαίσιο λειτουργίας του τραπεζικού τομέα. Αν ο τραπεζικός τομέας δεν υπόκειται σε ένα πλήρες πλαίσιο αρχών, και στην Ελλάδα δεν υπόκειται, μπορεί αναπόφευκτα να επιβάλλει όρους, ακόμα και να υπαγορεύει εξελίξεις και επιλογές. Το καταφέρενει σε πιό εξελιγμένες οικονομίες, η δική μας θα το εμποδίσει. Η διαφάνεια και το σαφές πλαίσιο της κεφαλαιαγοράς είναι προϋπόθεση για να αποφύγουμε τις φούσκες, αλλά ταυτόχρονα για να λειτουργεί η κεφαλαιαγορά που είναι αναγκαίος και κρίσιμος θεσμός της λειτουργία της οικονομίας. Χρειάζεται να υπάρχει ουσιαστική παρέμβαση όποτε ο ανταγωνισμός περιορίζεται. Να υπάρχουν θεσμοί με δομή και δυνάμεις να παρέμβουν κατασταλτικά και όποτε απαιτείται προληπτικά. Χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς αναστολές, χωρίς το αβάσιμο δίλημμα της πιθανής αντίδρασης. Είναι ανάγκη ο καταναλωτής να προστατεύεται επαρκώς, γιατί δεν έχει άλλη δύναμη αντίδρασης στην παραβατικότητα μίας επιχείρησης. Αν δίνουμε την εντύπωση οτι είμαστε ξέφραγο αμπέλι, όλοι θα μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε ξέφραγο αμπέλι. Αν κάποτε πείσουμε πως δεν είμαστε, θα αποκτήσουμε αυτοσεβασμό, θα ξεφύγουμε από το σύνδρομο του αποτυχημένου και τότε θα μας σέβονται και οι άλλοι. Ο σεβασμός δεν είναι κληρονομικός, δεν χαρίζεται αλλά κατακτιέται. Η οικονομία που βασίζεται σε σαφές και σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, είναι ανταγωνιστική και ανοικτή. Αυτή η ανταγωνιστική και ανοικτή οικονομία είναι το καλύτερο εμπόδιο στην αυθαιρεσία, στην στασιμότητα και στην ολιγωπολιακή οργάνωση της αγοράς. Με δύο λόγια η ελληνική οικονομία είναι ακόμα έντονα ολιγοπωλιακή και κρατικιστική, ένας περίεργος κρατικισμός που δεν συνίσταται μόνο στην υπέρμετρη παρέμβαση του κράτους στην οικονομική διαδικασία, αλλά και στην απαράδεκτη παρέμβαση των οικονομικών συμφερόντων στην κυβέρνηση και στην νομοθετική διαδικασία. Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο. Ως συνήθως ο κρατικισμός βαδίζει χέρι χέρι με την διαφθορά. Η ανατροπή αυτής της κατάστασης είναι στοίχημα και προϋπόθεση. Πολιτικό στοίχημα και προϋπόθεση για οποιαδήποτε ριζοσπαστική και ουσιαστική παρέμβαση που θα επιτρέψει την αντιμετώπιση της παρακμής. Αυτή είναι η πρώτη και κύρια ανάγκη μίας πραγματικά πατριωτικής παράταξης.<br />
Ο απεγκλωβισμός της ελληνικής οικονομίας από την παρούσα κατάσταση, είναι ανάγκη και προϋπόθεση για την δημιουργία πλούτου και την εξυγίανση του ίδιου του κρατικού μηχανισμού. Προϋπόθεση για την καλύτερη ποιότητα ζωής για του πολίτες, για καλύτερη παιδεία, υγεία, περιβάλλον και ασφάλιση. Για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αλλά είναι κυρίως αναγκαίο για να μπορεί να είναι η Ελλάδα υπολογίσιμη. Να μην αναγκαζόμαστε να γυρίσουμε στο παρελθόν μόνο, για να αισθανθούμε περήφανοι. Να απαιτούμε να μας σέβονται για το παρόν και όχι μόνο για το παρελθόν. Να φανούμε αντάξιοι και όχι θλιβεροί μιμητές των προηγούμενων από εμάς. Να τους τιμούμε με το έργο μας και όχι να κρυβόμαστε πίσω από την δική τους ιστορία. Να ξεφύγουμε από την μετριότητα της ανικανότητας και της βολής μας. Να διατηρήσουμε την ιδαιτεροτητα και την αξία του Ελληνισμού, όχι στις προθήκες των μουσείων αλλά σαν μια σύγχρονη, ξεκάθαρη, ζωντανή και ακμαία συνιστώσα σε μια παγκόσμια και πολυπολιτισμική κοινωνία. Ο Ελληνισμός σαν έννοια, σαν σύνολο αξιών, σαν φιλοσοφικό υπόβαρθρο, σαν πολιτισμική δύναμη, ακόμα και σαν γλώσσα, δεν ήταν ποτέ φοβισμένος και ξενόφοβος. Αντίθετα άκμαζε εντός αλλά και εκτός των γεωγραφικών ορίων της Ελλάδας, μπόλιαζε άλλους πολιτισμούς αλλά και έπαιρνε δημιουργικά στοιχεία απο αυτούς και τα ανασυνέθετε. Οχι μόνο την εποχή του μεγαλείου, αλλά και την εποχή που ο ελληνισμός συζούσε με άλλους πολιτισμούς, κάτω από ξένες εξουσίες. Ο ελληνισμός κινδυνεύει μόνο από την μιζέρια του. Την μιζέρια που ζούμε σήμερα σαν κράτος, σε κάθε σχεδόν έκφανση της δραστηριότητας του, αλλά και σαν κοινωνία που αντιδρά φοβισμένα και σπασμωδικά στην εμφάνιση των μεταναστών. Σαν να μην υπήρξαμε ποτέ εμείς διωγμένοι ή μετανάστες, σαν να μη υποστήκαμε ποτέ μεταχείριση υποτιμιτική αν όχι ατιμωτική. Η ξενοφοβία για τον ελληνισμό είναι σημάδι παρακμής που δεν βρίσκει δικαιολογία στην κοσμοθεωρία του. Είναι προσβολή στην ιστορία μας και στον πολιστιμό μας, πέρα και πάνω από προσβολή στην ανθρωπιά μας. Δεν είναι κάτι απλό, καθώς η πρόχειρη και ασυντόνιστη αντιμετώπιση σε σχέση με την πιθανά σχεδιασμένη ενίσχυση του φαινομένου από το εξωτερικό, αν ιδωθεί σε επίπεδο ατομικό ή γειτονιάς, οδηγεί σε σύγκρουση. Αυτό όμως συμβαινει μόνο αν και οταν το οργανωμένο κράτος αποτυγχάνει. Πάλι, αν το κράτος αποτυγχάνει επειδή η διαφθορά το έχει αδρανοποιήσει και οι αλλεπάλληλες εξουσίες αδυνατούν να πάρουν τα μέτρα που απαιτούνται για να ανατρέψουν την πορεία, φυσικά θα έχουμε συγκρούσεις σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας. Οχι μόνο σε σχέση με τους μετανάστες, αλλά και σε σχέση με κάθε είδους συμφέροντα ατομικά ή συλλογικά που επιδιώκουν την διασφάλιση τους μέσα σε ένα γενικώτερο κλίμα γνώριμης και ασφαλούς στασιμότητας και έλλειψης ηγεσίας. <br />
Μα αυτά εν είναι τα ιδια πράγματα που η Νέα Δημοκρατία αρχικά ευαγγελιζόταν; Εν πολλοίς ναί. Αυτό που φταίει λοιπόν, δεν είναι η έλλειψη ιδεολογίας, θέσεων και προγράμματος. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε να εφεύρουμε τον τροχό. Αυτό που απαιτείται είναι η εφαρμογή των όσων πιστεύουμε, των όσων εξαγγείλαμε και των όσων αποτύχαμε να κάνουμε. Εκεί πάσχουμε. Τα μεγάλα λόγια περισσεύουν και τα έργα λείπουν. Πάρα πολλοί και πολλοί από την ηγεσία, εθίζονται σε μια διπλή πραγματικότητα. Αλλο αυτό που λέμε, άλλο αυτό που κάνουμε. Οτι λέμε, το λέμε για να πάρουμε την εξουσία, οτι κάνουμε, το κάνουμε για να διατηρήσουμε την εξουσία. Αυτό είναι και η πλέον ανόητη και πλεόν απολίτικη των προσεγγίσεων. Με αυτό τον τρόπο, είναι βέβαιο, μπορεί να πλουτίσουν ορισμένοι ή και να κερδίσουν την προσωπική τους επανεκλογή, μέχρι να τους πάρει είδηση ο κόσμος. Η κυβέρνηση όμως θα πέσει γιατί αναπόφευκτα με την πολιτική του μοιράσματος της πίττας, των ισσοροπιών ή της ευθείας εκπρόσωπησης συμφερόντων, συγκρούσεις και αλλαγές δεν γίνονται. Αλλο είναι είναι ένα κόμα ανοικτό στην κοινωνία, να ακούει και να συνθέτει απόψεις και άλλο να παράγει πολιτικό λαπά για να μην θίξει τα κακώς κείμενα. Είναι απολύτως βέβαιο οτι ο κομματικός ρεαλισμός θα οχυρωθεί και πάλι πίσω από το “αυτά δεν γίνονται”, “δεν θα μας αφήσουν τα συμφέροντα”, “δεν θα δούμε ποτέ εξουσία”. Η δική μου ταπεινή απάντηση είναι ας μην δούμε ποτε εξουσία αν είναι να εξευτελισθούμε με τον ίδιο τρόπο που εξευτελισθήκαμε τώρα. Οχι επειδή χάσαμε ακόμα και με 10% διαφορά, αλλά επειδή αποτύχαμε, εγλωβισθήκαμε στην πολιτική των ισσοροπιών, αποδείχθηκε οτι δεν πιστεύαμε αυτό που κάναμε και τελικά φανήκαμε ανάξιοι του ρόλου που αναλάβαμε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή. Το κακό όμως είναι οτι σε αντίθεση με τα διδάγματα της κοινής πείρας, από το καράβι της Νέας Δημοκρατίας κλυδωνιζόμενο δεν φεύγουν πρώτα τα ποντίκια γιατί απλά με τον καιρό και την προηγούμενη εμπειρία, γνωρίζουν οτι δεν θα τα βγάλουν πέρα με την θάλασσα. Είναι πλέον ποντίκια με σοφία προβάτων. Οχι μόνο αυτό, αλλά μπορούν και βρυχώνται. Το ποντίκι όμως που βρυχάται, ποντίκι πάντα είναι. Απλά να μας κοροϊδέψει προσπαθεί. <br />
Για να μπορέσουν τα λόγια να γίνουν έργα, απαιτούνται ηγεσίες. Ηγεσίες αποφασισμένες και ισχυρές. Γιατί το πρώτο μέλημα μιάς ηγεσίες σήμερα πρέπει να είναι να κάνει τομές στην ίδια την Νέα Δημοκρατία. Τομές σε πρόσωπα και σε δομές. Από τις τοπικές και νομαρχιακές, μέχρι τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και κυρίως στο πολιτικό προσωπικό σε κάθε επίπεδο στον συνδικαλισμό, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην βουλή. Η Νέα Δημοκρατία είναι εμποτισμένη με την λογική της νομής της εξουσίας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη του ΠΑΣΟΚ επί ημών. Μας μετέδοσε όλες τις αρρώστιες του και εμείς τις δεχθήκαμε και τις καταστήσαμε μέρος της λογικής μας. Το ΠΑΣΟΚ προχώρησε μπροστά και εμείς έχουμε μείνει με το σύμπλεγμα του 1981. Πρέπει πρώτα να αλλάξει αυτό, πρέπει να πσιτεύσουμε ουσιαστικά στα όσα ισχυριζόμαστε για να μπορέσουμε να προσχωρήσουμε. Αν σκοπός της Νέας Δημοκρατίας είναι το καλό του τόπου και δεν είναι σύνολο μονάδων αφιερωμένων στον εύκολο πλουτισμό, τότε καλύτερα να αργήσει να δεί εξουσία παρά να βρεθεί με εξουσία και την ίδια λογική και οργάνωση. Και βέβαια επειδή εύλογο είναι σε κάθε κόμμα να συμμετέχουν όλοι, η διαμόρφωση της εικόνας του κόμματος είναι δουλειά της ηγεσίας. Η πρώτη και σπουδαιότερη. Η ηγεσία αποφασίζει αν θα μείνει στην λογική των συσχετισμών και των διευθυντηρίων ή θα είναι ανοικτή και τολμηρή. Να τονίσουμε βέβαια εδώ, οτι εύλογο είναι η κάθε ηγεσία να συντίθεται από ανθρώπους που συνεργάζονται καλύτερα και κατανοούν καλύτερα ο ένας τον άλλο. Δεν μπορεί να ζητήσει κανείς από μία ηγεσία να μην κάνει τις επιλογές της σε ανθρώπους πρώτης γραμμής ούτε μπορεί μια ηγεσία να αποποιηθεί τις ευθύνες για αυτές τις επιλογές. Ούτε μπορεί όλοι να ανήκουν σε αυτές τις επιλογές. Το θέμα δεν είναι να φύγουν οι άλλοι για να έλθουμε εμείς. Το ζήτημα είναι η λογική της ηγεσίας να μην κατευθύνεται στον αποκλεισμό απόψεων και ιδεών και προσώπων. Να μην μετατρέπεται σε μηχανισμό. Υπάρχουν πλέον πολλοί άνθρωποι στην Νέα Δημοκρατία που δοκιμασθήκαν με επιτυχία σε θέσεις ευθύνης στην διοίκηση και άνθρωποι εμβληματικοί που τεθηκαν σε πρόωρη αποαστρατεία, γιατί ενοχλούσαν τα ποντίκια. Η δεξαμένη νέων ικανών ανθρώπων θα διευρύνεται όσο το κόμμα είναι ανοικτό και θα αδειάζει όσο το κόμμα απωθεί αυτούς και ευνοεί τους τυχοδιώκτες της πολιτικής. Δουλειά της ηγεσίας είναι να κάνει σωστές επιλογές, να εκμεταλλευθεί όλους αυτούς τους ανθρώπους που ξέρουμε οτι θέλουν και μπορούν να προσφέρουν και δουλειά όλων των άλλων απλών οπαδών, όλων ημών των υπολοίπων, είναι να στηρίζουμε ενεργητικά αυτούς τους ανθρώπους και αυτές τις επιλογές. Μπορεί κάποιος από του υποψήφιους αρχηγούς να τα πετύχει όλα αυτά; Λάθος ερώτηση. Μπορούμε να πιέσουμε εμείς να γίνουν όλα αυτά; Να μην είμαστε παθητικοί δέκτες; Να απαιτήσουμε οχι εξουσία, αλλά σωστή άσκηση της; Να ασκήσουμε τον θεσμό της αντιπολίτευσης όπως ο Καρμανλής υπέδειξε για το καλό του τόπου και ταυτόχρονα να γίνουμε πειστικά εξωστρεφείς αλλάζοντας τα κακώς κείμενα που μας καταδυναστεύουν; Θα δείξει.Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-25637123356977376002009-11-02T18:28:00.004+02:002009-11-02T18:38:35.733+02:00Τ Α Ι Ν Ι Ο Κ Ρ Ι Τ Ι Κ Η «ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΘΕΣ ; »<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNbdfYlP-CVBmJ1Q4InMkG_bqZfyBzhBkd-SgRsHflnlMo323tsnyXkrb3kdK3T8NTqu0LvZlcho_WOUyp8rBtA2CU-ChjFH_c-3FxzlHn40z28fNcatA7o8LdYcgL77hjSzspBJ7D1us/s1600-h/D6DB774F9211C3FE29B524A4E1F5.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNbdfYlP-CVBmJ1Q4InMkG_bqZfyBzhBkd-SgRsHflnlMo323tsnyXkrb3kdK3T8NTqu0LvZlcho_WOUyp8rBtA2CU-ChjFH_c-3FxzlHn40z28fNcatA7o8LdYcgL77hjSzspBJ7D1us/s200/D6DB774F9211C3FE29B524A4E1F5.jpg" vr="true" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3WQW1mPEQZj1S4EOZM9Hi4sL3YEfVbC4I62Yyqd_2KEVk88Rg0vyUSeXLiYsBtDSjA3QTJUl7a1Bw4lUK_asmkUtUOyRV6Srr-xDHo5eMIJHSNxySkCrPNy5Evbkl2jpqzn9UIJEXM1Q/s1600-h/claudia870_5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3WQW1mPEQZj1S4EOZM9Hi4sL3YEfVbC4I62Yyqd_2KEVk88Rg0vyUSeXLiYsBtDSjA3QTJUl7a1Bw4lUK_asmkUtUOyRV6Srr-xDHo5eMIJHSNxySkCrPNy5Evbkl2jpqzn9UIJEXM1Q/s200/claudia870_5.jpg" vr="true" /></a><br />
</div><br />
<br />
<br />
<br />
Και πάνω που είχαμε αρχίσει να ανησυχούμε, φαίνεται ότι όλα τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν τον κανονικό τους ρυθμό και σιγά – σιγά όλοι να τοποθετούν τον εαυτό τους και το ρόλο τους εκεί που πραγματικά ανήκουν.<br />
<br />
Είναι φανερό πια τις τελευταίες ημέρες στη Ν.Δ. και για όσους ακόμη στη βάση του κόμματος παραμένουν «ανυποψίαστοι» οπαδοί και για τελευταία φορά προσέφεραν την ανοχή τους δια της ψήφου των στο κόμμα αυτό, ο ρόλος και τα προσωπικά παιγνίδια «επιφανών» και μη στελεχών, βαρόνων και λοιπών διακεκριμένων προσωπικοτήτων…<br />
Και αν ουδείς εξ’ αυτών αισθάνθηκε την ανάγκη να εξηγήσει στη βάση του κόμματος, πως κατάφεραν να εξευτελίσουν με τις συμπεριφορές τους ως κυβέρνηση ένα κόμμα που κέρδισε με 5,5% διαφορά, έναν αντίπαλο στην ιστορικά χειρότερη στιγμή του από κάθε άποψη και 5 χρόνια μετά έχασαν από τον ίδιο με 10,5% διαφορά, τις επόμενες ημέρες είναι σίγουρο ότι δεν θα χρειαστεί να πράξουν ούτε καν αυτό με δεδομένο ότι όταν παρουσιαστεί «όλος ο θίασος επί σκηνής» ο τελευταίος οπαδός θα «κλείσει την πόρτα».<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Το σενάριο λοιπόν του έργου που πραγματεύεται την ανάδειξη νέου προέδρου στη Ν.Δ., άρχισε να γράφεται πολύ πριν τις πρόσφατες εκλογές, στις οποίες μια κακή και ανύπαρκτη κυβερνητική πολιτική, συνεπικουρούμενη από έναν διαλυμένο κομματικό μηχανισμό, ήταν φυσικό και επόμενο να οδηγήσει σε μια συντριπτική ήττα στρατηγικής εμβέλειας για τον κεντροδεξιό χώρο στην Ελλάδα.<br />
Η κεντρική του ιδέα « η λυσσαλέα αξίωση μιας γνωστής οικογένειας να επιβάλλει τον γόνο της ως επόμενο αρχηγό στο κόμμα ». <br />
Οι θεματικές ενότητες του έργου πολλές καμμία όμως ενδιαφέρουσα με δεδομένο ότι το έργο το έχουμε ξαναδεί… σε διάφορες παραλλαγές του…<br />
Ποιόν θα μπορούσε για παράδειγμα να εκπλήξει και να συγκινήσει η σκηνή του «αποχαιρετισμού» του Κ. Καραμανλή. Αναμενόμενη και ως προς το χρόνο και ως προς τον τόπο. <br />
Ποιος δεν μπορούσε να προβλέψει το επόμενο κεφάλαιο της εμφάνισης των υποψηφίων αρχηγών. Σιγά την πλοκή. Αναμενόμενα τα πρόσωπα και οι κουβέντες…<br />
Η διαδικασία, ποιος δεν περίμενε ότι όταν στην προηγούμενη ταινία με αντίστοιχο θέμα ο σεναριογράφος είχε καθιερώσει την εκλογή αρχηγού από τη βάση εσύ θα πήγαινες σε εκλογές με πρακτικές συνεδρίου που παραπέμπουν σε κλειστό κλαμπ εξουσίας.<br />
Εδώ και στο τελευταίο reality ο κόσμος διψάει να συμμετάσχει στην επιλογή του παίκτη που θα αποχωρήσει και δεν θα δώσεις εσύ την ψευδαίσθηση της συμμετοχής όταν εκεί βασίζεται η τηλεοπτική δημοκρατία της εποχής.<br />
<br />
Και με εμπορικούς όρους ακόμη όταν ο απέναντι έμπορος προσφέρει στην πελατεία του διευκολύνσεις εσύ είσαι καταδικασμένος ή να τον ακολουθήσεις ή να σβήσεις.<br />
Τα συναισθήματα και οι χαρακτήρες αναμενόμενα, ποιος πατέρας δεν ανησυχεί για το παιδί του. Όλα τα μεγάλα «τζάκια» και οι πολιτικές οικογένειες που διετέλεσαν βουλευτές, υπουργοί, βαρόνοι στο κόμμα αυτό αρχικά είναι ανήσυχοι για το μέλλον των γιών, θυγατέρων γαμπρών κ.λ.π. συγγενών στους οποίους «κληροδότησαν» την έδρα τους και τις αμαρτίες τους στο κόμμα.<br />
<br />
Μετά όλοι συνασπίζονται και συγκροτούν την κομματική επετηρίδα.<br />
«Όμοιος ομοίω αεί πελάζει» στα αρχαία, «όμοιος τον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα» στα νέα ελληνικά.<br />
Έτσι οι φαμίλιες ησυχάζουν και απερίσπαστοι συνδράμουν στην προεκλογική εκστρατεία αναλαμβάνοντας την «ξεκάθαρη δέσμευση για ένα ανοικτό κόμμα χωρίς μηχανισμούς και αποκλεισμούς». (από την σκηνή του έργου ανακοίνωση της υποψηφιότητας για την ηγεσία της Ν.Δ. της πρώην υπουργού Εξωτερικών Ν. Μπακογιάννη).<br />
Σκηνοθετικά ευρήματα, φτωχά και προβλέψιμα στο μεγαλύτερο βαθμό τους. Άλλοι να θρηνούν για τις «καταστατικές διαδικασίες» μην στάξει η «ουρά του γαϊδάρου» ενώ το κόμμα καίγεται, νεοφιλελεύθεροι και νεοφιλελεύθερες μετανοούν δηλώνοντας πίστη στον «κοινωνικό φιλελευθερισμό» και αποτάσσονται τον «σατανά», μητσοτακιστές και νεοκαραμανλιστές ξεχνούν τις διαφορές τους ανακαλύπτουν αυτά που τους ενώνουν, σηκώνοντας στο μισοβυθμισμένο σκαρί μια νέα σημαία ευκαιρίας. <br />
Και μέσα στον γενικό ορυμαγδό, ο Άρης κάνει πόλεμο μ’ αντάρτες παλικάρια, και αναμένει ως χρυσή εφεδρεία στην λογική ότι εγώ είμαι πιο νέος και πιο ωραίος από τους υπόλοιπους, και προτείνει αφού λυθούν τα αυτονόητα για ένα σύγχρονο και δημοκρατικό κόμμα να τοποθετηθεί διευθύνων σύμβουλος στη Ν.Δ., και να δημιουργηθεί και μια νέα εταιρία με αντικείμενο τη διαχείριση των οικονομικών του κόμματος. Ευθεία βολή ότι ούτε αυτά δεν είναι ικανοί να διαχειριστούν.<br />
Τον αγνοούν όλοι προς το παρόν αλλά η έκπληξη έρχεται από αλλού.<br />
Ο Βαγγέλης θυμώνει μ’ όλα αυτά και εκεί που όλοι νόμιζαν ότι ή διεκδικεί αυτόνομη πορεία και βγαίνει από το μαντρί του μητσοτακέικου, ή προωθεί την υποψηφιότητα του Άρη, πάει με τη Ντόρα, επιβεβαιώνοντας τη ρήση των γεροΣφακιανών «το τσομπανόσκυλο τσομπάνης δεν γενέται». <br />
<br />
Ευθυτενής με τα μουστάκια του να τρέμουν από οργή δηλώνει ότι δεν μπορεί να «ψηφίσουν οι περαστικοί της τελευταίας στιγμής στην εκλογή για τον πρόεδρο της ΝΔ». Κάποιοι με το ζόρι κρατιούνται για να μην του πουν ότι εδώ «περαστικοί» και γίνανε πρόεδροι στη ΝΔ και μαζί τους και εσύ πρόεδρος στην ΟΝΝΕΔ αλλά θού, Κύριε, φυλακή τω στόματί μου.<br />
<br />
Καθόλου σασπένς το έργο, άλλωστε όπως τονίζει «οι θέσεις μου είναι γνωστές και είμαι και από την Κρήτη…» <br />
Απίστευτη ατάκα και όσο το σενάριο εξελίσσεται, τόσο ο θεατής περισσότερο συλλαμβάνει την μεγαλειωδώς αφαιρετική σκέψη των σεναριογράφων αλλά και των απίστευτων ικανοτήτων τους να ζωγραφίζουν σε ένα τόσο ευτελές θέαμα σαν αυτό τα πάθη των ανθρώπων που όσο και να προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτά στο τέλος υποκύπτουν, με ντοστογιεφστική μαεστρία κάτι ανάλογο με τις παλιές ταινίες που πρωταγωνιστούσε ο Γκουσγκούνης όπως ας πούμε η παρακάτω σκηνή για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι: <br />
Χαλάνε τα υδραυλικά μιας κυρίας. Ο Γκουσγκούνης έρχεται ως υδραυλικός στο σπίτι της κυρίας, στρογγυλοκάθεται στο τραπέζι της κουζίνας όπου έχει μια μεγάλη φρουτιέρα με πορτοκάλια. Παίρνει ένα πορτοκάλι στο χέρι του και ρωτάει όλος αβρότητα: Πορτοκάλι θες ; Όχι απαντάει αυτή. Να σε γ***σω θες ; Δεν έχω πρόβλημα, ανταπαντά αυτή και... η συνέχεια επί της οθόνης.<br />
<br />
‘Οταν στην ταινία παίζει ο Γκουσγκούνης, τότε όλοι ξέρουμε τι θα δούμε.Τι τα θέλουμε τα πορτοκάλια του “ευρηματικού” σεναριογράφου ; <br />
Μα είναι δυνατόν να πιστεύουν όλοι αυτοί ότι μπορεί με τέτοιο σενάριο η ταινία να κόψει εισιτήρια… Φτηνό το θέαμα και ίδιοι οι πρωταγωνιστές…<br />
<br />
Κ.Τ./ΤΡ.<br />
<br />
Y.Γ. Επειδή ο διαχειριστής του παρόντος blog δουλεύει με ρυθμούς Ελληνικού Δημοσίου, την Παρασκευή του στέλνω τα κείμενα, Δευτέρα σήμερα κι ακόμα να τα αναρτήσει, και επειδή το σήριαλ είχε και συνέχεια το Σάββατο, στέλνω την συνέχεια για να μην μένετε με την αγωνία.<br />
<br />
Τ Α Ι Ν Ι Ο Κ Ρ Ι Τ Ι Κ Η 2 <br />
<br />
Το μόνο πετυχημένο και ευρηματικό ίσως που είδαμε στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, που ισοδυναμούσε και με την επίσημη πρεμιέρα το Σάββατο, ήταν ο τίτλος του έργου που κρατιούνταν σαν επτασφράγιστο μυστικό: Ο ι Ψ υ χ ο ρ υ τ ι δ ι α σ μ έ ν ο ι… <br />
Καταπληκτικός. Δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερος και τους πάει απόλυτα. <br />
<br />
Με θεατές τους κατά το πλείστον κρατικοδίαιτους και κομματικοδίαιτους συμμετέχοντες στην ΚΕ του ΝΔ-Τιτανικού, και τους αποτυχημένους πρωτοκλασσάτους διαπλεκόμενους υπουργούς, που συνυπήρχαν αρμονικά και σε κλίμα αβροφροσύνης, με τους λαικούς αγωνιστές απο την κομματική βάση, που όμως δεν χάνει ευκαιρία να τους καταγγείλει όταν είναι απόντες, σε νέους ρόλους ! <br />
<br />
Συμπρωταγωνιστές, υπό το κουρασμένο βλέμα του δηλώνοντος εγγυητής της συνέχειας και ενότητας της ΝΔ, η μεγαλομεριδιούχος θυγατέρα, διαχειρίστρια της πατρικής περιουσίας και βαρειάς πολιτικής κληρονομιάς, ο ατσαλάκωτος, ο μικροτιμαριούχος βορειοελλαδίτης, και το φοβισμένο παιδί, που το ’93 έσπασε το βάζο με το γλυκό, απ’ αυτό που μόνο η αγία οικογένεια είχε το δικαίωμα και κερνούσε ντόπιους και ξένους νταραβεριτζήδες, κι ακόμα πληρώνει την αταξία του, που σε κάθε ευκαιρία του θυμίζουν.<br />
<br />
Μεγαλείο ερμηνείας και υποψηφιότητα για τα επόμενα βραβεία bolywood η ηθοποιία του Βαγγέλη. Ρόλος που του ταίριαζε απόλυτα, «τα θυμωμένα μουστάκια του ντοροφύλακα Βαγγέλα πάνε συνέδριο», αν και κάποιοι παλιοί «σινεφίλ» σχολίασαν ότι επειδή στο παρελθόν τον έχει ξαναπαίξει έχει «μπει στο πετσί» του. <br />
Και μου έλεγαν για το 86 στο ντεμπούτο του στην θεατρική σκηνή του κόμματος. ‘Οπου λέει σε μια εξίσου δύσκολη εποχή για το κόμμα της ΝΔ τον θυμούνται ως πρόεδρο της νεολαίας του κόμματος τοποθετημένο «πραξικοπηματικά» σε μία νύκτα, από τον πατέρα της σημερινής υποψήφιας για την προεδρία του κόμματος Ντόρας επειδή είχε το προνόμιο να κάνει παρέα μαζί της. Μόνο που τότε οι «οργισμένοι» ήταν άλλοι.<br />
Οι περγαμηνές του (φρεσκοαπολυμένος από τον στρατό) μετά από μια στρατιωτική θητεία στο γραφείο του Υφυπουργού ‘Αμυνας του ΠΑΣΟΚ Γεωργίου Πέτσου, με Υπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου, όταν από το 81 και μετά χιλιάδες ΟΝΝΕΔΙΤΕΣ υπηρετούσαν τη θητεία τους σε «τάγματα ανεπιθυμήτων» δεν ήταν δα και ο καλύτερος τίτλος τιμής για εκείνες τις εποχές. Ούτε και η συμμετοχή του σε λιμνάζουσες κινήσεις τύπου Βόλβης μπορεί να αποτελούν το άλλοθι της κομματικής του πορείας και συνείδησης. <br />
Και τότε μου έλεγαν τον ίδιο ρόλο έπαιζε, του «δούρειου ίππου» της «οικογένειας» και στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ το 87, συνέδρους της Καραμανλικής πτέρυγας εγκλώβιζε για να τους πάει πακέτο στην «οικογένεια». <br />
Και βέβαια όταν με τη βοήθεια της «οικογένειας» έγινε βουλευτής τη θέση του πήρε ένας άλλος Κρητίκαρος που και αυτός καμμιά σχέση δεν είχε με την οικογένεια, ο Βουλγαράκης γνωστός και ως Ντοράκης (ναι ο γνωστός ντε που πρόλαβε και έφυγε τρέχοντας από την σκηνή της «θυσίας» των αμαρτωλών προκειμένου να εξευμενιστεί η λαϊκή οργή στο πολιτικό δράμα ΕΚΛΟΓΕΣ 09).<br />
<br />
Αυτές μου λέγαν ήταν οι παρέες του από τότε, τον ίδιο ρόλο έπαιζε.<br />
Οπότε ας μην στενοχωριέται και εκνευρίζεται.<br />
Κι αν ατυχήσει η θυγατέρα παρόλες τις προσπάθειες και τα έξοδα, έρχεται και το νεότερο πουλέν.<br />
Η οικογένεια έχει και λύσεις και πάγκο και μέσα.<br />
<br />
Για να πάς μπροστά αρκεί να είσαι της οικογένειας εξ αίματος. <br />
Βαγγέλες, Κωστήδες, Βουλγαράκηδες, και άλλοι που πασχίζουν να γίνουν συγγενείς εξ αγχιστείας, και άλλες μεταγραφές που συμπληρώνουν το θίασο του μητσοτακισμού, το πολύ πολύ να τους επιτρέψουν να κάτσουν στο γιορτινό τραπέζι.<br />
Μένει να δούμε το τέλος και πραγματικά οι σκηνές είναι πολύ αργές και βαρετές προς το παρόν, σε τέτοιο βαθμό που αναρωτιέται κανείς πόσο θα αντέξουν οι ευπρεπείς της ταινίας που πολιτεύονται με ελπίδες όραμα και αξιώσεις απέναντι σε όλους αυτούς τους «ψ υ χ ο ρ υ τ ι δ ι α σ μ έ ν ο υ ς». <br />
Ή μήπως ήρθε η ώρα να γράψουμε όλοι εμείς οι μέχρι στιγμής παθητικοί θεατές το τέλος που θέλουμε να δούμε ; <br />
<br />
Κ.Τ/ΤΡ.Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-48314357455275643702009-11-02T18:20:00.002+02:002009-11-02T18:37:12.323+02:00Τ Α Ι Ν Ι Ο Κ Ρ Ι Τ Ι Κ Η 2 :”ΟΙ ΨΥΧΟΡΥΤΙΔΙΑΣΜΕΝΟΙ”<br />
<br />
<br />
Επειδή ο διαχειριστής του παρόντος blog δουλεύει με ρυθμούς Ελληνικού Δημοσίου, την Παρασκευή του στέλνω τα κείμενα, Δευτέρα σήμερα κι ακόμα να τα αναρτήσει, και επειδή το σήριαλ είχε και συνέχεια το Σάββατο, στέλνω την συνέχεια για να μην μένετε με την αγωνία.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLqOObErX2hxiVeWT7jlIR3Nq2n_IswYgxOWYiuIRY3fOfRgRRvSck2vveXiIA3cPh52byrK6XHgDRCLMVualPc0PQMDO8waxi-Qtru5ABnGWTnF8XpCunWVuHTUhYfGSvSBc6Yvd-RHQ/s1600-h/fa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLqOObErX2hxiVeWT7jlIR3Nq2n_IswYgxOWYiuIRY3fOfRgRRvSck2vveXiIA3cPh52byrK6XHgDRCLMVualPc0PQMDO8waxi-Qtru5ABnGWTnF8XpCunWVuHTUhYfGSvSBc6Yvd-RHQ/s320/fa.jpg" vr="true" /></a><br />
</div><br />
Το μόνο πετυχημένο και ευρηματικό ίσως που είδαμε στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, που ισοδυναμούσε και με την επίσημη πρεμιέρα το Σάββατο, ήταν ο τίτλος του έργου που κρατιούνταν σαν επτασφράγιστο μυστικό: Ο ι Ψ υ χ ο ρ υ τ ι δ ι α σ μ έ ν ο ι… <br />
Καταπληκτικός. Δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερος και τους πάει απόλυτα. <br />
<br />
Με θεατές τους κατά το πλείστον κρατικοδίαιτους και κομματικοδίαιτους συμμετέχοντες στην ΚΕ του ΝΔ-Τιτανικού, και τους αποτυχημένους πρωτοκλασσάτους διαπλεκόμενους υπουργούς, που συνυπήρχαν αρμονικά και σε κλίμα αβροφροσύνης, με τους λαικούς αγωνιστές απο την κομματική βάση, που όμως δεν χάνει ευκαιρία να τους καταγγείλει όταν είναι απόντες, σε νέους ρόλους ! <br />
<br />
Συμπρωταγωνιστές, υπό το κουρασμένο βλέμα του δηλώνοντος εγγυητής της συνέχειας και ενότητας της ΝΔ, η μεγαλομεριδιούχος θυγατέρα, διαχειρίστρια της πατρικής περιουσίας και βαρειάς πολιτικής κληρονομιάς, ο ατσαλάκωτος, ο μικροτιμαριούχος βορειοελλαδίτης, και το φοβισμένο παιδί, που το ’93 έσπασε το βάζο με το γλυκό, απ’ αυτό που μόνο η αγία οικογένεια είχε το δικαίωμα και κερνούσε ντόπιους και ξένους νταραβεριτζήδες, κι ακόμα πληρώνει την αταξία του, που σε κάθε ευκαιρία του θυμίζουν.<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Μεγαλείο ερμηνείας και υποψηφιότητα για τα επόμενα βραβεία bolywood η ηθοποιία του Βαγγέλη. Ρόλος που του ταίριαζε απόλυτα, «τα θυμωμένα μουστάκια του ντοροφύλακα Βαγγέλα πάνε συνέδριο», αν και κάποιοι παλιοί «σινεφίλ» σχολίασαν ότι επειδή στο παρελθόν τον έχει ξαναπαίξει έχει «μπει στο πετσί» του. <br />
Και μου έλεγαν για το 86 στο ντεμπούτο του στην θεατρική σκηνή του κόμματος. ‘Οπου λέει σε μια εξίσου δύσκολη εποχή για το κόμμα της ΝΔ τον θυμούνται ως πρόεδρο της νεολαίας του κόμματος τοποθετημένο «πραξικοπηματικά» σε μία νύκτα, από τον πατέρα της σημερινής υποψήφιας για την προεδρία του κόμματος Ντόρας επειδή είχε το προνόμιο να κάνει παρέα μαζί της. Μόνο που τότε οι «οργισμένοι» ήταν άλλοι.<br />
Οι περγαμηνές του (φρεσκοαπολυμένος από τον στρατό) μετά από μια στρατιωτική θητεία στο γραφείο του Υφυπουργού ‘Αμυνας του ΠΑΣΟΚ Γεωργίου Πέτσου, με Υπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου, όταν από το 81 και μετά χιλιάδες ΟΝΝΕΔιτες υπηρετούσαν τη θητεία τους σε «τάγματα ανεπιθυμήτων» δεν ήταν δα και ο καλύτερος τίτλος τιμής για εκείνες τις εποχές. Ούτε και η συμμετοχή του σε λιμνάζουσες κινήσεις τύπου Βόλβης μπορεί να αποτελούν το άλλοθι της κομματικής του πορείας και συνείδησης. <br />
Και τότε μου έλεγαν τον ίδιο ρόλο έπαιζε, του «δούρειου ίππου» της «οικογένειας» και στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ το 87, συνέδρους της Καραμανλικής πτέρυγας εγκλώβιζε για να τους πάει πακέτο στην «οικογένεια». <br />
<br />
Και βέβαια όταν με τη βοήθεια της «οικογένειας» έγινε βουλευτής τη θέση του πήρε ένας άλλος Κρητίκαρος που και αυτός καμμιά σχέση δεν είχε με την οικογένεια, ο Βουλγαράκης γνωστός και ως Ντοράκης (ναι ο γνωστός ντε που πρόλαβε και έφυγε τρέχοντας από την σκηνή της «θυσίας» των αμαρτωλών προκειμένου να εξευμενιστεί η λαϊκή οργή στο πολιτικό δράμα ΕΚΛΟΓΕΣ 09).<br />
Αυτές μου λέγαν ήταν οι παρέες του από τότε, τον ίδιο ρόλο έπαιζε.<br />
Οπότε ας μην στενοχωριέται και εκνευρίζεται.<br />
Κι αν ατυχήσει η θυγατέρα παρόλες τις προσπάθειες και τα έξοδα, έρχεται και το νεότερο πουλέν. Η οικογένεια έχει και λύσεις και πάγκο και μέσα.<br />
Για να πάς μπροστά αρκεί να είσαι της οικογένειας εξ αίματος. <br />
Βαγγέλες, Κωστήδες, Βουλγαράκηδες, και άλλοι που πασχίζουν να γίνουν συγγενείς εξ αγχιστείας, και άλλες μεταγραφές που συμπληρώνουν το θίασο του μητσοτακισμού, το πολύ πολύ να τους επιτρέψουν να κάτσουν στο γιορτινό τραπέζι.<br />
Μένει να δούμε το τέλος και πραγματικά οι σκηνές είναι πολύ αργές και βαρετές προς το παρόν, σε τέτοιο βαθμό που αναρωτιέται κανείς πόσο θα αντέξουν οι ευπρεπείς της ταινίας που πολιτεύονται με ελπίδες όραμα και αξιώσεις απέναντι σε όλους αυτούς τους «ψ υ χ ο ρ υ τ ι δ ι α σ μ έ ν ο υ ς». <br />
Ή μήπως ήρθε η ώρα να γράψουμε όλοι εμείς οι μέχρι στιγμής παθητικοί θεατές, το τέλος που θέλουμε να δούμε ; <br />
<br />
Κ.Τ/ΤΡ.Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-80438583130208754772009-11-01T23:48:00.001+02:002009-11-01T23:56:58.085+02:00Ο ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΕΔΩ !!!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWzd0Ru9kRQWPs1XHBVhdmUAH5k8ClycJbpcTYJj1KAu2YgeiKQAG0vSyF6IFwK4O63IToroi6UymcpQpxZ3OD1SkfP1h_QbE2uN_nK5Ud1hNkrrHopnmjxyd4-x0wNp4kUosVfDKHiOY/s1600-h/ndlogo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWzd0Ru9kRQWPs1XHBVhdmUAH5k8ClycJbpcTYJj1KAu2YgeiKQAG0vSyF6IFwK4O63IToroi6UymcpQpxZ3OD1SkfP1h_QbE2uN_nK5Ud1hNkrrHopnmjxyd4-x0wNp4kUosVfDKHiOY/s320/ndlogo.jpg" vr="true" /></a><br />
</div><br />
Με την απόφαση της Κ.Ε. της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ το Σάββατο 31/10, το Συνέδριο θα συγκληθεί το διήμερο 7 και 8 Νοεμβρίου 2009 όπου θα συζητηθούν το αποτέλεσμα των εκλογών, η πορεία του κόμματος και η εισήγηση της Οργανωτικής Επιτροπής για τον τρόπο εκλογής του νέου Προέδρου του κόμματος. <br />
Στα πλαίσια αυτά η κίνηση μας ξεκινά τον ανοικτό προσυνεδριακό διάλογο, την κατάθεση και την ζύμωση απόψεων για τα ζητήματα που αφορούν το μέλλον και την πορεία της παράταξης μας, και που έχουν να κάνουν με θέματα κριτικής για το αποτέλεσμα των εκλογών, ιδεολογίας, πολιτικής φυσιογνωμίας, καταστατικής λειτουργίας και δημοκρατικής οργάνωσης.<br />
<br />
Μέσα από τις σελίδες του blog, http://nikitara-tsimiski.blogspot.com θα φιλοξενήσουμε όλες τις απόψεις που θα μας αποσταλούν και που αφορούν το θέμα αυτό του προσυνεδριακού διαλόγου.<br />
<br />
Τις απόψεις αυτές θα συζητήσουμε ανοικτά και θα τις σχηματοποιήσουμε σαν τελική πρόταση της κίνησης μας, την Πέμπτη 05 Νοεμβρίου στις 6.00 μμ, σε ανοικτή εκδήλωση σε χώρο που θα ανακοινωθεί άμεσα.<br />
<br />
ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ - ΔΑΠΠNikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-30993501885265129452009-11-01T23:22:00.001+02:002009-11-01T23:57:13.704+02:00ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΑΕΙ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg02RImu8pfcp96SeE87jk-AY44-kGiGaJNGNL3UHtn0nMzmAfqdIB975nMGaO6ae3hj5Q0UfZxTf5QPTF7K9oxqbXJX437KHX5-JA78FCi_nkQh36m6YBr3UlPNrYPKYJjlD2z4KibSBg/s1600-h/ypodoxi_prwtoetwn_thumb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg02RImu8pfcp96SeE87jk-AY44-kGiGaJNGNL3UHtn0nMzmAfqdIB975nMGaO6ae3hj5Q0UfZxTf5QPTF7K9oxqbXJX437KHX5-JA78FCi_nkQh36m6YBr3UlPNrYPKYJjlD2z4KibSBg/s320/ypodoxi_prwtoetwn_thumb.jpg" vr="true" /></a><br />
</div>Σήμερα, Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009, οι πράξεις βίας από την πλευρά της ΠΑΣΠ ως συνέχεια μιας αλαζονικής και βίαιης συμπεριφοράς τα τελευταία χρόνια οδήγησαν σε σύγκρουση με μέλη της ΔΑΠ. Συγκεκριμένα ο Γραμματέας της ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ επιτέθηκε υβριστικά και προπηλάκισε τον Υπεύθυνο της ΔΑΠ. Ακολούθησε συμπλοκή η οποία αργότερα γενικεύτηκε και είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό τεσσάρων μελών της ΔΑΠ τα οποία μετέβηκαν στον «Ευαγγελισμό» για τις πρώτες βοήθειες.<br />
Η βίαιη συμπεριφορά της ΠΑΣΠ αποτελεί καθημερινό φαινόμενο στο ΟΠΑ(ΑΣΟΕΕ). Η συμπεριφορά αυτή πηγάζει από το γεγονός ότι η ΠΑΣΠ σε αυτή τη σχολή είναι πρώτη και η αλαζονεία της έχει ξεπεράσει κάθε όριο με αποτέλεσμα τα στελέχη της ΠΑΣΠ να είναι προκλητικά και να εριστικά. Με το σημερινό γεγονός απέδειξαν για ακόμη μια φορά πως τα ισχυρότερα μέσα τους για να επιβληθούν στον πολιτικό λόγο που προβάλλει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ είναι η βία και οι υβριστικοί χαρακτηρισμοί. Ως υπεύθυνη παράταξη καταγγέλλουμε την απαράδεκτη στάση της κυβερνητικής παράταξης που συνεχίζει να αποδεικνύει πως αυτό που την χαρακτηρίζει πάνω απ’ όλα είναι η αλαζονεία και η έλλειψη πολιτικού πολιτισμού.Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-6252559874898165962009-11-01T22:20:00.001+02:002009-11-01T22:20:58.230+02:0020 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ !!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRLVCUpz7up1zG2H_cRcne7oWvtRKtD0FzPvooN_FxVtgss-NtWzxL87ZvTpKVqmIWz7yS2nI-k81e8fOh-ZOUN9vTXWQAL1cDa4vG6PAoPAk0ymhmCf9D9DNZXgHgO4pNdGHQ_yMBmSA/s1600-h/001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRLVCUpz7up1zG2H_cRcne7oWvtRKtD0FzPvooN_FxVtgss-NtWzxL87ZvTpKVqmIWz7yS2nI-k81e8fOh-ZOUN9vTXWQAL1cDa4vG6PAoPAk0ymhmCf9D9DNZXgHgO4pNdGHQ_yMBmSA/s320/001.jpg" vr="true" /></a><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Η Μόσχα πίστευε πως θα κέρδιζε την ευγνωμοσύνη των Ανατολικών για την απελευθέρωση του συστήματος και την ευγνωμοσύνη των Δυτικών για την προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα την περίμεναν η δυσπιστία και η καχυποψία των ηγετών και στις δύο πλευρές. Όλα αυτά άλλαξαν όταν έπεσε το Τείχος. Ο Γκορμπατσόφ άρχισε να το ξανασκέφτεται. Τον εξόργιζαν οι «θριαμβολογίες» της Δύσης, και ιδιαίτερα της Βόννης. Παραπονιόταν πως η Αμερική προσπαθούσε να επιβάλλει «δυτικές αξίες» στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Επιτέθηκε με οξύτητα στον Χέλμουτ Κολ, τον Γερμανό καγκελάριο, επειδή προσπαθούσε να επιταχύνει την ενοποίηση. Τα γεγονότα τον είχαν ξεπεράσει, όπως και την κυρία Θάτσερ. Αυτό όμως είναι η Ιστορία: τα πράγματα εξελίσσονται χαοτικά, με ένα «μομέντουμ» που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει.<br />
</div><br />
Τα παράξενα παιχνίδια που παίζει η ιστορία ΤΟΥΜΙCΗΑΕLΒΙΝΥΟΝ, ΤΗΕ ΤΙΜΕS - ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
ΗΙστορία μοιάζει πολύ λιγότερο ηρωική όταν ανακαλύπτεις πώς ακριβώς γράφτηκε. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου είναι μνημειώδες γεγονός, το οποίο σηματοδότησε την κατάρρευση του κομμουνισμού, το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την επανένωση όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά και μιας Ευρώπης, η οποία παρέμεινε διχοτομημένη επί 40 χρόνια από τα σοβιετικά άρματα μάχης. Γυρίζοντας 20 χρόνια πίσω σκεφτόμαστε ότι επρόκειτο για γεγονός που είχε σχεδιαστεί και εκτελεστεί από πολιτικούς ηγέτες, στρατηγούς και διπλωμάτες. Στην πραγματικότητα αποτέλεσε αυθόρμητη και χαοτική αντίδραση σε συμβάντα που κανείς, ούτε η Στάζι ούτε οι δυτικές κυβερνήσεις ούτε το Κρεμλίνο, δεν προέβλεψε, και κανείς δεν γνώριζε πώς να χειριστεί.<br />
<br />
<br />
<br />
Την εποχή εκείνη ήμουν στο Δυτικό Βερολίνο. Θυμάμαι τις εντάσεις, τις φήμες, τον ξέφρενο ενθουσιασμό, τα «κατοστάρια» των εκστατικών Ανατολικοβερολινέζων στην ουδέτερη ζώνη. Είδα τα εμβρόντητα πρόσωπα των συνοριοφυλάκων της Στάζι, που στέκονταν αμήχανοι κάτω από την Πύλη του Βρανδεμβούργου ενώ εκατοντάδες Δυτικοβερολινέζοι χόρευαν πάνω στο Τείχος. Και θυμάμαι τον εαυτό μου να αναρωτιέται τι στην ευχή να σκέφτονταν για όλα αυτά στην άλλη πλευρά. Και, κυρίως, τι μπορεί να σκέφτονταν στο Κρεμλίνο, χιλιάδες μίλια μακριά στην παγωμένη Ανατολή.<br />
<br />
<br />
<br />
Τώρα, ξέρουμε. Το Κρεμλίνο είχε μείνει αποσβολωμένο. Είχε από καιρό χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων, κυρίως επειδή ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ είχε αρνηθεί να παρέμβει. Έξι ημέρες πριν από την πτώση του Τείχους, το πολιτμπιρό αγωνιζόταν να διατηρήσει την επαφή του με τα γεγονότα. Η κατάσταση άλλαζε άρδην ώρα με την ώρα. Μισό εκατομμύριο διαδηλωτές συγκεντρώνονταν στους δρόμους του Βερολίνου, όπως ανακοίνωσε στους παρισταμένους ο αρχηγός της ΚGΒ. Θα επιζούσε άραγε ο Εγκον Κρεντς, το νέο «αφεντικό» του ανατολικογερμανικού κόμματος; αναρωτήθηκε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Και αν η Ανατολική Γερμανία κατέρρεε, πώς θα εξηγούσε το γεγονός αυτό στο ρωσικό λαό; Πώς θα μπορούσε η Μόσχα να ελέγξει την κατάσταση, χωρίς τη βοήθεια της Βόννης;<br />
<br />
Ο Εντβαρντ Σεβαρντνάντζε, ο μεταρρυθμιστής υπουργός Εξωτερικών, είχε την καλύτερη ιδέα. Γιατί να μη ρίξουμε μόνοι μας το Τείχος; Ο συνάδελφός του της ΚGΒ διαφώνησε: θα ήταν δύσκολο για τους Ανατολικογερμανούς, που είχαν υψώσει το Τείχος, να αποδεχθούν μια τέτοια απόφαση.<br />
<br />
<br />
<br />
Και ο κ. Γκορμπατσόφ πρόσθεσε ένα ακόμη πρόβλημα: χωρίς το Τείχος, η Δυτική Γερμανία θα εξαγόραζε την Ανατολική εν μια νυκτί. Επίσης υπέδειξε μιαν ακόμη δυσκολία: οι άλλοι δυτικοί ηγέτες δεν ήθελαν την επανένωση.<br />
<br />
Ως μέλη του ΝΑΤΟ, βέβαια, δεν μπορούσαν να το ομολογήσουν καθαρά. Έκαναν όμως ό,τι μπορούσαν για να πείσουν το Κρεμλίνο να αντικρούσει την ιδέα, όπως είπε στους συνεργάτες του.<br />
<br />
<br />
<br />
Η Θάτσερ ασκούσε πιέσεις<br />
<br />
ΗΞΕΡΕ τι έλεγε. Δύο μήνες νωρίτερα η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε αφιχθεί στο Κρεμλίνο με μοναδική αποστολή να παρεμποδίσει την επανένωση. Εμπιστευόταν τον κ. Γκορμπατσόφ. Πίστευε πως θα έκρυβε τα μυστικά της. Του ζήτησε λοιπόν να κλείσει τα μαγνητόφωνα και να διώξει τους πρακτικογράφους. Και μετά άρχισε: «Η επανένωση της Γερμανίας δεν είναι προς το συμφέρον της Βρετανίας και της Δυτικής Ευρώπης» τόνισε. «Ξέχνα τι διάβασες ή άκουσες στα ανακοινωθέντα του ΝΑΤΟ» του είπε. «Δεν θέλουμε μια ενωμένη Γερμανία. Θα οδηγούσε σε αλλαγή των μεταπολεμικών συνόρων της Ευρώπης. Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε αυτό, γιατί θα υπονόμευε τη διεθνή σταθερότητα και θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλειά μας».<br />
<br />
<br />
<br />
Δυστυχώς για αυτήν οι στενογράφοι δεν ξέχασαν τα λόγια της. Και πρόσφεραν υπηρεσία στην Ιστορία. Χάρη σε αυτούς γνωρίζουμε πως το 1989 ήταν εξίσου τραυματικό για τη Δυτική Ευρώπη όσο και για την Ανατολική. Η κυρία Θάτσερ και ο Φρανσουά Μιτεράν δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι είχαν στο μυαλό τους οι Ρώσοι. Οι Γάλλοι, ιδίως, είχαν τρομοκρατηθεί. Γιατί η Μόσχα δεν έκανε τίποτε για να εμποδίσει την προοπτική της επανένωσης; Ο κ. Μιτεράν και οι άλλοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του γαλλικού καθεστώτος έβλεπαν εφιάλτες και μόνο στην ιδέα: ένας από αυτούς, ο Ζακ Αταλί, κατέληξε να πει πως αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα πήγαινε να ζήσει στον... Αρη! Ο κ. Γκορμπατσόφ όμως ήταν αποφασισμένος να μην ακολουθήσει τους παλιούς τρόπους συμπεριφοράς της πληγωμένης ρωσικής αρκούδας. Δεν θα έστελνε στρατεύματα για να κρατήσει όρθιους τους «δεινόσαυρους» του κομμουνισμού. Θεωρούσε πως ο Εριχ Χόνεκερ, ο αλύγιστος απολυταρχικός ηγέτης της Ανατολικής Γερμανίας, ήταν ένας «μαλάκας». Και πίστευε, αφελώς, πως αν η Ρωσία επέτρεπε στους διαδηλωτές να ανατρέψουν τους γερο-δικτάτορες οι λαοί της Ανατολικής Ευρώπης θα τής ήταν αιωνίως ευγνώμονες.<br />
<br />
<br />
<br />
Η διαφορετική αντίληψη του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ<br />
<br />
<br />
<br />
Ο ΜΙΧΑΗΛΓκορμπατσόφ και οι συνεργάτες του είχαν κολακευτεί από την ενθουσιώδη υποδοχή που του επεφύλασσαν στο εξωτερικό («σε αντίθεση με την απαξιωτική συμπεριφορά του ίδιου του λαού του», όπως σημείωσε στο ημερολόγιό του ένας υπάλληλος του πολιτμπιρό). Το Κρεμλίνο πρέπει να ενθουσιάστηκε από τις ιαχές «Γκόρμπι, Γκόρμπι» των Ανατολικογερμανών, σε εκείνη τη μοιραία 40ή επέτειο στο Ανατολικό Βερολίνο.<br />
<br />
<br />
<br />
Η Μόσχα πίστευε πως θα κέρδιζε την ευγνωμοσύνη των Ανατολικών για την απελευθέρωση του συστήματος και την ευγνωμοσύνη των Δυτικών για την προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα την περίμεναν η δυσπιστία και η καχυποψία των ηγετών και στις δύο πλευρές. Όλα αυτά άλλαξαν όταν έπεσε το Τείχος. Ο Γκορμπατσόφ άρχισε να το ξανασκέφτεται. Τον εξόργιζαν οι «θριαμβολογίες» της Δύσης, και ιδιαίτερα της Βόννης. Παραπονιόταν πως η Αμερική προσπαθούσε να επιβάλλει «δυτικές αξίες» στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Επιτέθηκε με οξύτητα στον Χέλμουτ Κολ, τον Γερμανό καγκελάριο, επειδή προσπαθούσε να επιταχύνει την ενοποίηση. Τα γεγονότα τον είχαν ξεπεράσει, όπως και την κυρία Θάτσερ. Αυτό όμως είναι η Ιστορία: τα πράγματα εξελίσσονται χαοτικά, με ένα «μομέντουμ» που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει.<br />
<br />
<br />
<br />
Το Κρεμλίνο βρισκόταν μακριά από τις μάζες<br />
<br />
Η αφέλειά του είναι εξηγήσιμη. Ο Βλαντίμιρ Μπουκόφσκι, ο σοβιετικός αντικαθεστωτικός που πρώτος απέκτησε πρόσβαση στα σχετικά έγγραφα του Κρεμλίνου, σημειώνει ότι το πρόβλημα ήταν πως το Κρεμλίνο δεν είχε ιδέα τι πίστευαν οι μάζες. Δεν υπήρχε ελευθεροτυπία, τα κομματικά αφεντικά πίστευαν στην ίδια τους την προπαγάνδα, και η ΚGΒ ανέφερε στους ανωτέρους της στο Κρεμλίνο μόνο ό,τι η ίδια πίστευε πως εκείνοι ήθελαν να ακούσουν. Όταν όλα εξελίχθηκαν διαφορετικά, η αντίδραση στη Ρωσία ήταν εξίσου χαοτική με εκείνη της υπόλοιπης Ευρώπης.<br />
<br />
<br />
<br />
Τα γεγονότα οδήγησαν τον κόσμο στους δρόμους. Και τα κομμουνιστικά κόμματα έμειναν χωρίς σχέδιο, χωρίς εξουσία. Αυτό ήταν που ανησυχούσε περισσότερο την κυρία Θάτσερ. Υποστήριζε, βέβαια, την ελευθερία. Της άρεσε όμως η τάξη, η προβλεψιμότητα και οι θεσμοί όπως το ΝΑΤΟ, όπου η Βρετανία μπορούσε να παίζει κυρίαρχο ρόλο. Η συμφωνία της Γιάλτας ανέφερε ότι οι Ρώσοι θα είχαν τη δική τους σφαίρα επιρροής και οι δυτικοί σύμμαχοι τη δική τους. Και η συμφωνία εκείνη πρόσφερε, τουλάχιστον για τη Δύση, 40 χρόνια σταθερότητας και ευημερίας.<br />
<br />
<br />
<br />
Η συμφωνία όμως δεν έφερε ευημερία και στην Ανατολή. Και ο κ. Γκορμπατσόφ ήταν αποφασισμένος να το αλλάξει αυτό. Γνώριζε ότι η Μόσχα δεν μπορούσε να συνεχίσει να στηρίζει τους καταχρεωμένους συμμάχους της. Δεν είχε χρόνο για την ανατολικογερμανική ακαμψία, τη βαρβαρότητα του Τσαουσέσκου στη Ρουμανία ή τη διαφθορά του Ζίβκοφ στη Βουλγαρία. Μια βαθιά φλέβα ανθρωπισμού χαρακτηρίζει τον κ. Γκορμπατσόφ, όπως προκύπτει από αυτό το ντοκουμέντο. Ο άνθρωπος που μεγάλωσε στη σταλινική Ρωσία ήταν αποφασισμένος να ξεμπερδεύει με τον σταλινισμό μέσα στο ίδιο του το σπίτι. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div>Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-32393884988269292972009-11-01T19:33:00.001+02:002009-11-01T21:58:04.729+02:00Το θέατρο της ΝΔ και η βλαβερή ηλιθιότητά του...Aπό τον Θύμιο Παπανικολάου - (<a href="http://www.resaltomag.gr/">http://www.resaltomag.gr/</a>)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8jiVfXACCfmOrF68YCxw9g48D_VOA1GIhee-RkUtIT5l4rdtFZGPNK-ix7JSu8oVJ4JkSB0V-rupvif1vEcyZ4xIfl25dFS7OkpjgJAFF5Caqs8ClUo4WvAQj0t4WjOL5-jAYLFmqcS4/s1600-h/nd.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8jiVfXACCfmOrF68YCxw9g48D_VOA1GIhee-RkUtIT5l4rdtFZGPNK-ix7JSu8oVJ4JkSB0V-rupvif1vEcyZ4xIfl25dFS7OkpjgJAFF5Caqs8ClUo4WvAQj0t4WjOL5-jAYLFmqcS4/s320/nd.jpg" vr="true" /></a><br />
</div><br />
<br />
Είναι τόσο πληκτικό το θέατρο που παίζεται στη Ν.Δ. που σε κοιμίζει. Δεν σου κεντρίζει ούτε μια χορδή ενδιαφέροντος για να γράψεις, ούτε καν το κίνητρο της περιέργειας.<br />
Και δεν είναι μόνο η υποκρισία, η ψευτιά και η αερολογία που προκαλούν. Αυτά αποτελούν το πάγιο και σταθερό ντεκόρ τέτοιων πολιτικών θεατρικών παραστάσεων.<br />
Αυτό που προκαλεί την ανία και την πλήξη είναι ότι...<br />
η Ν.Δ. ούτε τέτοιου είδους παραστάσεις δεν μπορεί να τις παίξει με κάποια ζωντάνια, με κάποια εσωτερική φόρτιση.<br />
<br />
Και αυτή η ανικανότητα των πρωταγωνιστών του θιάσου να δώσουν μια κάποια ζωντάνια και πολιτική ένταση αποτυπώνει ανέκκλητα τούτο: ότι αυτό το κόμμα είναι ξοφλημένο.<br />
<br />
Τόσο σιδερωμένο και ανέραστο πολιτικό θέατρο, τόσο ευνουχισμένο πολιτικά και τόσο στερημένο από νεύρο, φαντασία και πνοή δεν συναντάς, ούτε στους ετοιμοθάνατους…<br />
<a name='more'></a><br />
Μόνο σε μηχανισμούς ολοκληρωτικά νεκρούς, που δεν έχουν καμία επαφή, όχι μόνο με την κοινωνία, αλλά και με τους «οπαδούς» τους, μπορεί να υπάρξει μια τέτοια καταθλιπτική πολιτική κενότητα, μια τέτοια δραματική φτώχεια ιδεών και μια τόσο καλοαναθρεμμένη έκφραση πνευματικής ανέχειας και εσωτερικών εντάσεων.<br />
<br />
Αυτό το κόμμα είναι τόσο μακριά από την ελληνική κοινωνία, τόσο έξω και μακριά από τα προβλήματα του ελληνικού λαού, που δεν έχει να πει τίποτα, έστω και σαν πολιτικός έμπορας. Ούτε να εμπορευτεί τις αγωνίες του λαού δεν μπορεί πλέον. Ούτε σαν πολιτικός απατεώνας δεν μπορεί πλέον να εμφανιστεί, όπως τα άλλα κόμματα. Έχει αποξενωθεί και απονεκρωθεί τελείως από την ελληνική κοινωνία.<br />
<br />
Και όταν είσαι τόσο δραματικά αποκομμένος και αποξενωμένος δεν μπορεί να έχεις και καμία ιδέα, ούτε και την ελάχιστη ζωντάνια. Γιατί οι ιδέες, η ζωντάνια και η πολιτική πνοή, αποτελούν συνάρτηση των δεσμών και επαφών σου με τον έξω κόσμο, με την κοινωνία και το λαό.<br />
<br />
Αυτοί της Ν.Δ. φαίνεται ότι είναι τελεσίδικα φυλακισμένοι μέσα στα στεγανά της εξουσιαστικής παχυσαρκίας και παχυδερμίας τους και δεν έχουν πάρει χαμπάρι τίποτα.<br />
<br />
Δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει γυρίζει την πλάτη στα κόμματα και το σύστημά τους.<br />
<br />
Δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι τους, πρώρα και κύρια μούντζωσαν τους ίδιους.<br />
<br />
Δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι αυτή η γιγάντια λαϊκή απόρριψη προς ΟΛΟΥΣ και ιδιαίτερα προς τη Ν.Δ. δεν οφείλεται σε τακτικά λάθη και εκλογικές επικοινωνιακές ατέλειες, αλλά διότι ΟΛΟΙ (και η Ν.Δ. ως κυβέρνηση περισσότερο) βρίσκονται έξω από τα μεγάλα προβλήματα του ελληνικού λαού, μακριά από τους εφιαλτικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία.<br />
<br />
ΟΤΑΝ βρίσκεσαι μακριά από τα ιστορικά προβλήματα και τους κινδύνους της εποχής σου, και το χειρότερο αποτελείς τον «μηχανισμό» αυτών των προβλημάτων και των κινδύνων, ΤΟΤΕ δεν έχεις να πεις ΤΙΠΟΤΑ.<br />
<br />
Θα αραδιάζεις γενικόλογες αοριστίες και νωθρές, ρητορικές επαναλήψεις, σαν και αυτές που, οι σιδερωμένοι πρωταγωνιστές, αράδιαζαν στην Κ.Ε.<br />
<br />
Θα μιλάς στον αέρα, με ένα λόγο-γουργουρητό, όμοιο με τη μηχανική κίνηση ενός τροχού.<br />
<br />
ΚΑΝΕΝΑΣ από του διεκδικητές του «τίτλου» δεν είπε απολύτως ΤΙΠΟΤΑ στον ελληνικό λαό.<br />
<br />
Ξαφνικά, λες και ήρθαν από το φεγγάρι, μίλαγαν για ιδεολογικές ανασυγκροτήσεις, πολιτικές και οργανωτικές αποδομήσεις, για «αλλαγή των πάντων»!!!<br />
<br />
ΤΟΣΑ χρόνια τι έκαναν;<br />
<br />
Μια νοσηρά ξύλινη και φλύαρη γλώσσα, αφυδατωμένη από κάθε ιδέα και κυρίως ΕΞΩ και ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ από τις αγωνίες και τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.<br />
<br />
ΟΙ άνθρωποι εξαπατούν και τους εαυτούς τους. Γιατί οι «ανατροπές» και οι «αλλαγές» προϋποθέτουν ζωντανές ιδέες (ιδέες βγαλμένες μέσα από τα προβλήματα που βιώνει ζωντανά ο λαός), ΡΗΞΕΙΣ και ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ και προπαντός λαϊκά στηρίγματα.<br />
<br />
Αλλά τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα κόμμα που στηρίζεται μόνο στις «ιδέες» των ισχυρών οικονομικών μηχανισμών, ντόπιων και ξένων;<br />
<br />
Τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα κόμμα που δεν μπορεί να προβεί ούτε στην ελαχιστότατη ΡΗΞΗ με τον «αμερικανοτσιλιά», την ΝΤΟΡΑ;<br />
<br />
Και προχωρεί, συντεταγμένα, να την αναδείξει στην αρχηγία του κόμματος;<br />
<br />
Ο Ελληνικός λαός, βεβαίως, δεν είναι τόσο ηλίθιος, όσο νομίζουν όλοι αυτοί οι καλοσιδερωμένοι κύριοι. Η δική τους βλαβερή ηλιθιότητα δεν τους αφήνει να δούνε την ευφυΐα του ελληνικού λαού και το φτύσιμο που τους έκανε και, το μεγαλύτερο, που τους επιφυλάσσει στο μέλλον…Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-77668700603925659802009-10-29T21:04:00.002+02:002009-10-31T11:39:41.809+02:00Εκτός από την υποστολή διέταξαν και.. κάψιμο Ελληνικής Σημαίας στα Ίμια!!!Τρομακτικές αποκαλύψεις από τον Κώστα Χαρδαβέλα και στην χθεσινή εκπομπή, με θέμα τα γεγονότα στα Ίμια <br />
<br />
Γράφει: Ο Σωτήρης Στανωτάς<br />
Αναρτήθηκε: Τετάρτη 28/10/09 11.27<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvZmeoQA7mUcnic04A1-XtzRNXC4fwky5wBlWjityJcgGNUfXypZ-x9wPEXXhXQhY0eskSPFvjVS2iykgHZsVNbdjYzU3zExyAUyPT5lx95jAgZmwsSx_bfLIV5DxVkZxBHrtyHnDcxRM/s1600-h/imia666.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398104784545372546" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvZmeoQA7mUcnic04A1-XtzRNXC4fwky5wBlWjityJcgGNUfXypZ-x9wPEXXhXQhY0eskSPFvjVS2iykgHZsVNbdjYzU3zExyAUyPT5lx95jAgZmwsSx_bfLIV5DxVkZxBHrtyHnDcxRM/s400/imia666.jpg" style="cursor: hand; display: block; height: 313px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
Κανείς; Κανείς δεν άκουσε τίποτε; <br />
Ούτε και μετά τη χθεσινή -τρίτη- εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλα με θέμα τα γεγονότα στα Ίμια ,δεν νοιώθει κανείς την ανάγκη να πει κάτι; <br />
Και ο σημερινός αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης ο .τσαμπουκάς και μάγκας κ. Θόδωρος Πάγκαλος πώς και δεν μήνυσε, ακόμη, τον Κώστα Χαρδαβέλα;<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Κανείς; Κανείς δεν άκουσε τίποτε; <br />
Ούτε και μετά τη χθεσινή -τρίτη- εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλα με θέμα τα γεγονότα στα Ίμια ,δεν νοιώθει κανείς την ανάγκη να πει κάτι; <br />
Και ο σημερινός αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης ο .τσαμπουκάς και μάγκας κ. Θόδωρος Πάγκαλος πώς και δεν μήνυσε, ακόμη, τον Κώστα Χαρδαβέλα;<br />
Και η Κυρία Μπακογιάννη και ο κ. Βαληνάκης δεν έχουν να πουν τίποτε;<br />
Και οι επιτελείς του Alter και ο Νίκος Χατζηνικολάου, δεν έκριναν σκόπιμο να παρουσιάσουν, έστω και περιληπτικά, στα δελτία ειδήσεων, τα όσα ακούστηκαν στις πρώτες δύο αλλά και στην χθεσινή εκπομπή; <br />
Και οι εφημερίδες; <br />
Οι άλλοι τηλεοπτικοί σταθμοί πού επαναλαμβάνουν καμιά δεκαριά φορές την εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλα ,όταν έχει άλλα πιο «ελαφριά» θέματα, τώρα, γιατί .ούτε φωνή ούτε ακρόαση;<br />
Η σιωπή είναι εκκωφαντική.<br />
<br />
Κι ,όμως, ξημερώματα της επετείου του μεγάλου ΟΧΙ ,η εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλα «Αθέατος Κόσμος» (για τρίτη φορά) αποκάλυψε το, μικρό ναι , την μεγάλη συνθηκολόγηση ,την μεγάλη ταπείνωση.<br />
<br />
Έκπληκτοι, οι τηλεθεατές άκουσαν και είδαν τον, τότε, Διοικητή των βατραχανθρώπων του Λιμενικού Σώματος να αποκαλύπτει πώς πήραν εντολή, άνωθεν, να .κάψουν Ελληνική Σημαία πού είχαν τοποθετήσει Ελληνοαμερικανοί στα Ίμια, μετά από τρισάγιο, πού είχαν κάνει πάνω στους βράχους..<br />
Με εμφανή τα ίχνη της συγκίνησης, ο Διοικητής ,υποναύαρχος σήμερα, αποκάλυψε πώς οι Έλληνες κομάντος ΔΕΝ ΕΚΤΈΛΕΣΑΝ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΓΗ ,έκρυψαν την Σημαία και την κρατούν μέχρι σήμερα.<br />
Και, όταν τους ζητήθηκε από τον Κώστα Χαρδαβέλα ,να του την δώσουν να την εμφανίσει στο studio, αυτοί δεν ήθελαν, γιατί σκέφτηκαν πώς μπορεί κάποιοι να την.κατασχέσουν!!!<br />
<br />
Ευτυχώς για όλους, ο τότε Διοικητής των κομάντος και οι ¶νδρες του ,έστω και μετά από 13 χρόνια δεν άντεξαν το βάρος της προσβολής, πού τους έγινε ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΥΘΥΝΗ και μίλησαν. Και ,ταυτόχρονα, έδωσαν ένα μήνυμα στους Εφιάλτες πώς υπάρχουν Έλληνες , οι οποίοι δεν είναι έτοιμοι να παραδώσουν η να κάψουν τα Όσια και τα Ιερά .Δεν είναι έτοιμοι να παραδοθούν.<br />
Και με την έννοια αυτή, η αποκάλυψή τους, έγινε το καλύτερο στεφάνι στη μνήμη των ηρώων του 1940.<br />
Σχετικά με την χθεσινοβραδινή εκπομπή και τα όσα αποκαλύφθηκαν, θα επανέλθουμε ,πολεμώντας το τείχος της σιωπής πού κάποιοι προσπαθούν να υψώσουν.<br />
Για σήμερα, διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί και έχει θέμα τα όσα αποκάλυψε η προηγούμενη εκπομπή.<br />
Και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Κώστα Χαρδαβέλα ,οποίος με την στάση του-και όχι για πρώτη φορά, δείχνει πώς δεν είμαστε όλοι οι ίδιοι..<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
ΙΜΙΑ - ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΧΑΡΔΑΒΕΛΑ<br />
<br />
<br />
Ο Κώστας Χαρδαβελας στην χθεσινοβραδινή εκπομπή του ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ , έριξε άπλετο φως σε σκοτεινές πτυχές της νύχτας που χάσαμε τα Ίμια, ένα ελικόπτερο, και τρεις αξιωματικούς του Π.Ν<br />
Στο πάνελ αξιωματούχοι εν ενεργεία και εν αποστρατεία, ναύαρχοι, στρατηγοί, ο Πρέσβης κ Ζαχαρακης, ο κ Ναξάκης (γνωστός από την υπόθεση Οτσαλάν), ο αδελφός του αδικοχαμένου συγκυβερνήτη του ελικοπτέρου Νικ. Βλαχάκος, και με τηλεφωνικές παρεμβάσεις αυτοπτών μαρτύρων βατραχανθρώπων την νύχτα της κρίσης ξεκαθάρισαν στην κοινή γνώμη όλη την υπόθεση.<br />
Αίσθηση, προκάλεσε το γεγονός ότι ο Τούρκος Δημοσιογράφος που κατέβασε και έσκισε την Ελληνική σημαία και τοποθέτησε την Τουρκική ,είχε προνομιακή μεταχειρηση από το Ελληνικό Υπουργείο εξωτερικών (η από παράγοντες του) επί Υπουργίας της Κας Μπακογιαννη, αφού του χορηγηθεί πολλές φορές Βίζα ( ατελώς χωρίς χρήματα, πράγμα που δίνεται μόνο σε VIPS)<br />
¨Έτσι, μπαινόβγαινε στην Ελλάδα ανενόχλητος , με τελευταία επίσκεψη του στην Ελλάδα την 2/10/09 δηλαδή 2 ημέρες πριν από τις εκλογές!<br />
Σημειωτέο δε , όταν οι Τούρκοι πριν από μερικές εβδομάδες ξεκίνησαν νέα αεροπορική σύνδεση μεταξύ Σμύρνης και Αθηνών, προσεκλήθη να πετάξει με το ίδιο αεροπλάνο και η Ελληνίδα πρόξενος στην Σμύρνη , και μαθαίνοντας ότι στο ίδιο αεροπλάνο θα ήταν και αυτός ο Τούρκος Δημοσιογράφος η Ελληνίδα πρόξενος δεν δέχτηκε και είπε ¨Η εγώ η αυτός "<br />
Τι έχει αποκομίσει η κοινή γνώμη μετά από την εκπομπή ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ:<br />
<br />
1-Υποχωρητική στάση της τότε κυβέρνησης, με καθοδήγηση από το αμερικανικό State Department<br />
Μια σφαίρα ήταν αρκετή να εμπλακεί η Ελλάδα σε πόλεμο με την Τουρκία, με καταστροφικά αποτελέσματα και για τις 2 χώρες<br />
Ο τουρκικός στόλος έτοιμος για πόλεμο το ίδιο και ο Ελληνικός<br />
Όμως κατά την λαϊκή παροιμία « Ο Γιάννης φοβόταν το θεριό και το θεριό τον Γιάννη» και κανένας δεν τολμά να ρίξει την πρώτη σφαίρα.<br />
<br />
Υπεροχή των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, σε όλα τα νευραλγικά σημεία της Β.Α Ελλάδος με ανέλπιστο σύμμαχο μας τις επί 15 ημέρες συνεχείς βροχοπτώσεις και μεγάλη χειμωνιάτικη κακοκαιρία στον Έβρο , έχοντας καθηλώσει στο τουρκικό έδαφος όλα τα τουρκικά Τανκ και άλλα πολεμικά άρματα μέσα στην λάσπη ,χωρίς να μπορούν να κινηθούν, οπότε ήταν εύκολη υπόθεση για τις Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να καταστρέψουν όλα τα τουρκικά πολεμικά οχήματα αν είχε ξεκινησει αυτός ο πόλεμος.<br />
<br />
ΠΩΣ ΕΠΕΣΕ ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ<br />
<br />
-Κατα την μαρτυρία του Ναυάρχου εν αποστρατεία κ Δημήτρη (πρώην χειριστής ελικοπτέρων) όταν<br />
επληροφορηθη ότι διέταξαν να απογειωθεί το ελικόπτερο για να πάει στα Ίμια , να δουν αν υπάρχουν Τούρκοι κομάντο, ερώτησε ¨ Ποιος μαλακας έδωσε αυτήν την διαταγή, να σηκωθεί ελικόπτερο με αυτήν την κακοκαιρία των 10-11 μποφόρ;<br />
<br />
-Τηλεφωνική παρέμβαση έκανε ένας κελευστής ε.α , και είπε ότι ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Λυμπερης, είχε καλέσει στην αίθουσα συνεδριάσεων τους 3 αδικοχαμένους αξιωματικούς του ελικοπτέρου, και τους είπε οτι πρεπει να πανε στα Ίμια, και ότι τους θέλει να γυρίσουν πίσω "σώοι"<br />
-Κατά σύμπτωση ο συγκυβερνήτης αξιωματικός του Ναυτικού Βλαχακος δεν ήχε βάρδια εκείνη την<br />
ώρα και ελλείψει άλλου δέχτηκε να πάει ο ίδιος.<br />
<br />
-Φεύγοντας οι 3 αξιωματικοι ειπαν στους συαδελφους τους που εμειναν πισω, οτι τα πράγματα τους<br />
να παραδοθούν στις οικογένειες τους ( σαν κάτι να προαισθανοντο !)<br />
<br />
-Το ελικόπτερο μέσα σε άσχημες καιρικές συνθήκες (βράδυ) με σφοδρή θαλασσοταραχή και θυελλώδεις ανέμους έκανε 4 φορές αναγνώριση στα Ίμια ,και την πέμπτη φορά διέκρινε 9 σκιές (χρησιμοποίησε προβολέα) και ανέφερε στην φρεγάτα Ναυαρίνο όπου ανήκε. <br />
<br />
-Μετά από 5 λεπτά - σιγή- με το ελικόπτερο να έχει χαθεί από τα ραντάρ των πλοίων.<br />
-Η Τουρκική φρεγάτα ΓΙΑΒΟΥΖ , καλούσε απεγνωσμένα τα Ελληνικά πλοία μιλώντας στα αγγλικα<br />
και τους είπε ότι δεν βλέπουν το ελικόπτερο στα ραντάρ, και είπαν ότι θα ανάψουν πράσινο φως στο ελικοδρόμιο της φρεγάτας ΓΙΑΒΟΥΖ , να προσνηωθεί το ελικόπτερο αν δεν μπορούσε να προσνηωθει στην Ελληνική φρεγάτα.<br />
-Κατά μαρτυρία βατραχανθρώπου στην εκπομπή είπε ότι πήραν εντολή να πάνε στα Ίμια να κατεβάσουν την Ελληνική σημαία και να την πάρουν μαζί τους πράγμα το οποίο έκαναν<br />
<br />
-¶λλος βατραχάνθρωπος αυτόπτης μάρτυς είπε ότι στις 4.00 το πρωί κατέβασαν φουσκωτό σκάφος για να ψάξουν για τυχόν επιζώντες του ελικοπτέρου και βρήκαν το πτώμα του Βλαχάκου να επιπλέει<br />
<br />
-Η τελευταία επαφη μεταξύ ελικοπτέρου και φρεγάτας Ναυαρίνο έγινε από τον Βλαχάκο ο οποιος<br />
δεν είπε ότι χτυπήθηκε το ελικόπτερο αλλα είπε οτι το ελικόπτερο είναι σε κατάσταση MASTER CAUTION , που σημαίνει ότι δεν λειτουργεί κανένα όργανο του ελικοπτέρου, και μετά από αυτό -σιγή-<br />
<br />
-ΟΙ 12 τουρκοι κομαντος που πηγαν στα Ιμια , μετα απο μερικες εβδομαδες ειχαν ασχημο τελος<br />
-Σε Τουρκική άσκηση στην Μαρμαρίδα 9 από αυτούς επέβαιναν σε τουρκικό ελικόπτερο και κατά την<br />
άσκηση κατέπεσε στην θάλασσα της Μαρμαρίδας και σκοτώθηκαν οι 9<br />
<br />
-Σε λίγες εβδομάδες οι 2 από τους 12 σκοτώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα<br />
<br />
-Ο επικεφαλής τους - (τελευταίος από τους 12) βγαίνοντας από ένα μπαρ της Κωνσταντινούπολης ενώ διασκέδασε με φίλους , βγήκε έξω να αγοράσει ένα Χάμπουργκερ και τον σκότωσαν 3 νεαροί συμπατριώτες του με πολλαπλές μαχαιριές<br />
<br />
<br />
Καταχωρήθηκε από: <br />
Σωτήρης Στανωτας<br />
Διευθυντής<br />
<br />
Δημοσίευση απο: <br />
newstrap.gr <br />
Διαβάστε το άρθρο από το www.newstrap.grNikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-23679939726799289732009-10-28T23:12:00.004+02:002009-10-31T11:41:45.724+02:00Τα δικά μας μικρά ΟΧΙ, συνέχεια του μεγάλου ΟΧΙ του 1940<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBX7sFbLBwqipd2azJIJQiFCERTve7F4U0tMU2r1vcS9Fyy9lrglkDYFYSp8BHLCf2HuoAOv1ojbylUO9azIF6vD3auKab17sr4GTvp4cG1umxHZag5nUcGr-9t9iG6h4jALXAxwam4_0/s1600-h/00.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397761966355489714" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBX7sFbLBwqipd2azJIJQiFCERTve7F4U0tMU2r1vcS9Fyy9lrglkDYFYSp8BHLCf2HuoAOv1ojbylUO9azIF6vD3auKab17sr4GTvp4cG1umxHZag5nUcGr-9t9iG6h4jALXAxwam4_0/s400/00.jpg" style="cursor: hand; display: block; height: 102px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 120px;" /></a><br />
Τι καλύτερο φόρο τιμής να αποτίσεις σε μια γενιά απλών ανθρώπων, που από τη μια μέρα στην άλλη μετατράπηκαν σε ήρωες, από το να αναγνωρίσεις την σημαντικότητα της τεράστιας ιστορικής τους απόφασης, να ακολουθήσεις τις αρχές τους, και να μείνεις σταθερά προσανατολισμένος στο δρόμο που χάραξαν ;<br />
Η γενιά των πατεράδων, και των παπούδων μας για κάποιους νεότερους από μας, ήταν η γενιά που έγραψε την εποποιία του ΟΧΙ, που ξεκίνησε στις 28 Οκτωβρίου του 1940, κορυφώθηκε στα Αλβανικά βουνά κατ’ αρχήν, αλλά στην ουσία ολοκληρώθηκε με την απελευθέρωση της Ελλάδας.<br />
Οι γενιές των γονιών και των παπούδων μας ήταν αυτές που καθημερινά και μακρόχρονα σε μια συνολική ιστορική αποφασιστική πορεία έκαναν το ΟΧΙ κυρίαρχη επιλογή τους και στάση ζωής, ηθικής και πορείας εθνικής επιβίωσης.<br />
<a name='more'></a><br />
-ΟΧΙ είπαν στον Ιταλό εισβολέα τον Οκτώβριο του 1940 και έγραψαν το έπος της Αλβανίας.<br />
-ΟΧΙ είπαν στον Γερμανό εισβολέα και έγραψαν το έπος των οχυρών Ρούπελ, και την μάχη της Κρήτης.<br />
-ΟΧΙ είπαν στο Γερμανό και Βούλγαρο κατακτητή και έγραψαν το έπος της Εθνικής Αντίστασης.<br />
-ΟΧΙ είπαν στην κομμουνιστική ανταρσία και κράτησαν την Ελλάδα ελεύθερη και δημοκρατική.<br />
«Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», μάθαμε να λέμε και εμείς ΟΧΙ σε κρίσιμες επιλογές της δημόσιας και όχι μόνον, ζωής μας.<br />
-ΟΧΙ είπαμε στην δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967.<br />
-ΟΧΙ είπαμε και αντισταθήκαμε στην εισβολή και τη κυριαρχία της αριστεράς μετά την μεταπολίτευση.<br />
-ΟΧΙ είπαμε στον μονοκομματισμό της αριστεράς και των παραλλαγών της, στα Πανεπιστήμια και στην κοινωνία στην δεκαπενταετία του 1975-1990.<br />
-ΟΧΙ είπαμε στον απομονωτισμό της Ελλάδας από το Ευρωπαικό της μέλλον.<br />
-ΟΧΙ είπαμε σ’ όλους αυτούς που με υλικά ανταλλάγματα, εξαγορές, βολέματα και εύκολο καριερισμό, μας κάλεσαν να απαρνηθούμε ιδέες, αρχές και αξίες, που μ’ αυτές ανατραφήκαμε.<br />
-ΟΧΙ είπαμε στους σύγχρονους νεοεξουσιαστές, διαχειριστές της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης που ισοπεδώνει έθνη, ιστορία και παραδόσεις, εμπρός στην ισχύ των οικονομικών της αγοράς, και στην υποταγή μας σ’ αυτήν.<br />
-ΟΧΙ είπαμε στους εμπόρους και μεταπράτες της ιδεολογίας και της ιστορίας μας, που μας κάλεσαν να απαρνηθούμε και να ρευστοποιήσουμε όχι μόνο το όνομα αλλά και την ελληνικότητα της Μακεδονίας.<br />
-ΟΧΙ είπαμε σ’ ολους αυτούς που υπονόμευαν τον αγώνα συμπαράστασης και δικαίωσης που δίναμε, για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου.<br />
-ΟΧΙ είπαμε στους εμπνευστές και υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν που ξεπουλούσε την Κύπρο.<br />
-ΟΧΙ είπαμε σ’ αυτούς που μας καλούσαν να πειθαρχήσουμε στις ειλημένες αποφάσεις για το μέλλον της πατρίδας μας, της μιας και μόνης σήμερα υπερδύναμης, και να αποδεχθούμε γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, και διαπραγματεύσεις για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.<br />
-ΟΧΙ λέμε σ’ αυτούς που μας καλούν να ανταλλάξουμε την σιωπή μας, με την συμμετοχή μας στην επιχειρούμενη διαδικασία νομιμοποίησης των πολιτικών εγκλημάτων σε βάρος της παράταξης και της πατρίδας.<br />
Ας είναι σίγουροι όπου κι αν βρίσκονται οι πρόγονοι μας, οι αυθεντικοί εκφραστές του ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940 και των πολλών ΟΧΙ που ακολούθησαν, ότι περήφανοι γι αυτούς, θα είμαστε οι άξιοι συνεχιστές της βαρειάς και πολύτιμης διαθήκης που μας άφησαν.<br />
Με τα δικά μας μικρά αλλά σημαντικά ΟΧΙ, συνεχίζουμε στο δύσκολο και ματωμένο ένδοξο δρόμο τους, ακολουθούμε τη περπατησιά τους.<br />
‘Ισως το κόστος των δικών μας ΟΧΙ να μην πληρώνεται με χιλιάδες νεκρούς, με εκτελέσεις, με κρυοπαγήματα, με ακρωτηριασμένα μέλη, με παιδομαζώματα, με εμφυλίους, με εξορίες, με φυλακίσεις, με αδελφοκτόνους σπαραγμούς, με πείνα και στερήσεις όπως εκείνοι υπέφεραν.<br />
Μακάρι ποτέ να μην χρειασθεί.<br />
Να είναι όμως σίγουροι ότι είμαστε αποφασισμένοι να λέμε ΟΧΙ ανεξαρτήτως κόστους, αγώνων, απαιτήσεων και θυσιών.<br />
Το δρόμο μας, που δεν χωράει ξεστρατίσματα, φωτίζουν οι θυσίες τους.<br />
Γιατί έτσι πρέπει, έτσι θα γίνει, και έτσι τιμάμε τους αγώνες και την μνήμη τους.<br />
28.10.2009 nikitara-tsimiski.blogspot.comNikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-25455503655016876212009-10-28T00:06:00.004+02:002009-10-31T11:42:08.432+02:0028 Οκτωβρίου 1940. Η Ελλάς έδωσε τη νίκη.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi16GTU-bq3d7-XlEo326Qk2md9Lt_3c9qwExidlGNEk9L1QOtHVJSOBnggtJzpFx40VS9uRzAFtSdPB8mOcU87wmiCtbl-NBOJ3A9WE_DdJWOW3Oi757hWKDM0k7WD7l-hYt-O4GanaAM/s1600-h/002.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397402387531491970" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi16GTU-bq3d7-XlEo326Qk2md9Lt_3c9qwExidlGNEk9L1QOtHVJSOBnggtJzpFx40VS9uRzAFtSdPB8mOcU87wmiCtbl-NBOJ3A9WE_DdJWOW3Oi757hWKDM0k7WD7l-hYt-O4GanaAM/s400/002.jpg" style="cursor: hand; display: block; height: 98px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 120px;" /></a><br />
<br />
«Κατακλίθημεν άνθρωποι και ανηγέρθημεν έθνος», γράφει ο Άγγελος Βλάχος για την μεγάλη εκείνη μέρα που άρχιζε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος. <br />
<br />
Πράγματι, η προ του πολέμου κατάσταση στην Ελλάδα, δεν ήταν και η ιδανικότερη. Η δικτατορία του Μεταξά, προϊόν και αυτή της αστάθειας και του διχασμού του τότε πολιτικού κόσμου, δεν εξασφάλιζε την σύμπνοια και την ενότητα, που απαιτεί ένας εθνικός αγώνας. <br />
<br />
Αντίβαρο όμως σʼ αυτήν την δυσαρέσκεια και διχόνοια του λαού, αποτέλεσαν οι ιταλικές αθλιότητες. Η τυχοδιωκτική πολιτική των Ιταλών από το 1912 ακόμη, όταν αρνήθηκαν να παραδώσουν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα, οι μωροφιλόδοξες βλέψεις τους στην Αλβανία, οι οποίες στέρησαν την ενσωμάτωση-απελεύθερωση της Βορείου Ηπείρου στον ελληνικό κορμό, η ύπουλη και προκλητική υποστήριξη του σφαγέα Κεμάλ κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία, ο βομβαρδισμός την 27η Αυγούστου 1923 της Κέρκυρας, ως αντίποινα για την δολοφονία του Ιταλού στρατηγού Τελίνι από, όπως αποδείχτηκε αργότερα, αλβανική συμμορία, βομβαρδισμός που προκάλεσε τον θάνατο αρκετών εξαθλιωμένων προσφύγων από την Μικρά Ασία, ήταν λίγα από τα γεγονότα που κατέλειπαν οργή και αγανάκτηση στον ελληνικό λαό κατά των Ιταλών. <br />
<a name='more'></a><br />
Γνωστά είναι και τα γεγονότα την περίοδο του Φασισμού, με τις συνεχείς προκλητικές δηλώσεις περί αναβίωσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. <br />
<br />
Ο Μουσολίνι, μεθυσμένος από μεγαλαυχία έλεγε από το 1922: «Πριν πεθάνω βλέπω να σχεδιάζεται πάνω στο γαλανό ιταλικό ουρανό μια αναγεννόμενη αυτοκρατορία των Καισάρων». <br />
<br />
Αποκορύφωμα βέβαια ο τορπιλισμός του καταδρομικού «Έλλη» ανήμερα της Παναγίας, που τραυμάτισε, εκτός από την αξιοπρέπεια, και το βαθύ θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων. Η ιερόσυλη αυτή πράξη των Ιταλών έδωσε και θρησκευτική χροιά στον πόλεμο, ο πόλεμος θα ήταν πλέον πρώτα «υπέρ πίστεως» και έπειτα «υπέρ πατρίδος», γεγονός που αριστουργηματικά το υπαινίχτηκε ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, όταν συμβούλευε: «αυτόν τον λόγο θα σας πω δε έχω άλλο κανένα / μεθύστε με τʼ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα». <br />
<br />
Το «με χαμόγελο στα χείλη» δεν ήταν φιλοπόλεμη διάθεση και εξωραϊσμός της τραγικότητας των στιγμών. Ήταν το ξέσπασμα, η ανάσταση ενός ολόκληρου λαού που θα πραγμάτωνε την προγονική ισοκράτειο προτροπή: «Ην αναγκασθής κινδυνεύει αιρού (προτίμησε) τεθνάναι καλώς (να πέσεις ένδοξα) μάλλον ή ζην αισχρώς».<br />
«Δεν πήγαιναν να σκοτώσουν αυτά τα παιδιά, πήγαν για να πεθάνουν για την πατρίδα», θα γραφεί εξαίσια. <br />
<br />
Το γεγονός όμως της συσωρευμένης οργής δεν το είχε αντιληφθεί η ιταλική διπλωματία. Ο ατυχής Ιταλός πρέσβης Εμ. Γκράτσι στο πολύκροτο βιβλίο του «Η αρχή του τέλους» σημειώνει πως στο τελευταίο, πριν από τον πόλεμο, φασιστικό συμβούλιο, ο Μουσολίνι έλαβε την διαβεβαίωση από τους Ιακομόνι (αντιβασιλιάς της Αλβανίας) και Πράσκα (αρχιστράτηγος) ότι «οι Έλληνες δεν έχουν διάθεση για πόλεμο» και ότι «το ηθικό του ελληνικού λαού εμφανίζεται πολύ χαμηλό, εξαιτίας της διάστασής του με την καθεστηκυία πλουτοκρατική τάξη». <br />
<br />
Ο πόλεμος κηρύσσεται και οι Έλληνες για τέταρτη φορά στον 20ο αι. «δρόμο ίεντο προς τους βαρβάρους» (Ηρόδοτος), επιτυγχάνοντας μια περηφανή νίκη. Ποιες όμως ήταν οι συνέπειες του ένδοξου αυτού πολέμου για την έκβαση του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου Ελλήνων; (Βʼ.Π.Π.). <br />
<br />
Στους πανηγυρικούς της ημέρας επισημαίνεται, με αρκετή ασάφεια, η τεράστια ψυχολογική απήχηση της νίκης του ελληνικού στρατού, εξυμνείται ως η πρώτη νίκη των ελεύθερων κρατών κατά του φασισμού. Το μνημείωσε έξοχα το γεγονός αυτό ένας στίχος του Ελύτη: « οι Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν τον δρόμο». («Άσμα ηρωικό και πένθιμο»). <br />
<br />
Σκοπός όμως της ιστορικής μνήμης δεν είναι μόνο η επιβεβαίωση της ανδρείας και της γενναιότητας του λαού μας. Η ιστορική μόρφωση έχει μεγάλη σημασία για την αγωγή των πολιτών, κυρίως των νέων πολιτών, των μαθητών. Πόσο όμως αγγίζουν και συγκινούν τους μαθητές οι κοινότοπες κορώνες, οι πανηγυρικοί της δεκάρας, σήμερα μάλιστα που η περιρρέουσα ευδαιμονοθηρία και υλοφροσύνη, οδηγούν στην «έκλειψη του έθνους», στην υποτίμηση των ιδανικών και αξιών που εμπνέουν τον λαό, τον κάθε λαό; <br />
<br />
Μπορεί, παραδείγματος χάριν, ένας μαθητής Λυκείου να εξηγήσει σʼ έναν Γάλλο ή Άγγλο συνομήλικό του, γιατί η νίκη της Ελλάδος ήταν ουσιωδέστατη για την τύχη του Βʼ Π.Π.; <br />
Η παρατήρηση του Θουκυδίδη ότι «αταλαίπωρος γαρ τοις πολλοίς η ζήτησις της αληθείας και επί τα ετοίμα μάλλον τρέπονται», δηλαδή οι πολλοί «μαθαίνουν» από τις έτοιμες αλήθειες της τηλεόρασης και των αργυρώνητων κονδυλοφόρων, είναι επίκαιρη και «λίαν διδακτική». <br />
<br />
Πρώτα – πρώτα απετράπη η είσοδος των Τούρκων στον πόλεμο στο πλευρό των Γερμανών. Βλέποντας ότι ο Άξονας δεν είναι ανίκητος οι Τούρκοι κράτησαν έκτοτε την γνωστή «επιτήδειο ουδέτερη» στάση. <br />
Η τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ» έγραφε την 9η Μαρτίου 1941. «Κάθε έθνος το οποίο βρίσκεται έναντι εχθρικής απειλής, δεν πρέπει να διστάσει ούτε για μια στιγμή νʼ ακολουθήσει το παράδειγμα της Ελλάδος». Αντί γιʼ αυτό οι θρασύδειλοι «γείτονες», οι ύαινες της ιστορίας, γονάτιζαν τον εναπομείναντα Ελληνισμό της Μικράς Ασίας με κεφαλικούς φόρους και νέα τάγματα εργασίας. <br />
<br />
Ενθάρρυναν οι ελληνικές νίκες τους Γιουγκοσλάβους, κυρίως η τυμπανοκρουστικώς αναγγελθείσα εαρινή επίθεση του Μουσολίνι της 9ης Μαρτίου του 1941 και η συνακόλουθη πανωλεθρία του. Στις 27 Μαρτίου του ʼ41 ξέσπασε στο Βελιγράδι επανάσταση του γιουγκοσλαβικού λαού που εξεδίωξε την προδοτική, φιλογερμανική κυβέρνηση του Κροάτη Ζβέτκοβιτς. <br />
<br />
Η ελληνική αντίσταση επέδρασε και στις ΗΠΑ. Η εφ. «Morning Advertiser» του Λονδίνου έγραφε τον Νοέμβριο του ʼ41: «Η θαρραλέα αντίστασις της Ελλάδος εις τας δυνάμεις του Άξονος δεν συγκρατεί μόνον και αποκρούει επιτυχώς την ιταλικήν επίθεσιν, αλλά ανατρέπει τα σχέδια του Χίτλερ διά μίαν επίθεσιν ειρήνης. Υπήρχαν πλείσται όσαι ενδείξεις προ τινος καιρού, ότι ο Χίτλερ θα επεχείρει τας βολιδοσκοπήσεις του περί ειρήνης, αμέσως προ των προεδρικών εκλογών εις τας ΗΠΑ. Τώρα όμως φαίνεται να αντελήφθη ότι, εάν επραγματοποίει το εν λόγω σχέδιόν του, θα επετύγχανεν αποτελέσματα αντίθετα εκείνων τα οποία επεδίωκε. Και τούτο διότι η υπέροχος αντίστασις της Ελλάδος του αφήρεσεν το κυριώτερον επιχείρημα, επί του οποίου εστηρίζετο. Είναι ήδη προφανές, ότι το σχέδιον του Χίτλερ θα ετόνιζεν κυρίως την εικόνα μιας Ευρώπης κατακτημένης και πειθαρχικής… Ατυχώς διά τον Χίτλερ δεν ημπορεί πλέον να στηριχθεί επί του επιχειρήματος μιας υποταγμένης Ευρώπης…». (Αχ. Κύρου «Η Ελλάς έδωσε την νίκην», Αθήνα 1945, σελ. 35). <br />
<br />
Ο αμερικανικός λαός εντυπωσιάστηκε από την ελληνική εποποιία και στήριξε στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου του ʼ41 τον Ρούζβελτ, που οδήγησε την χώρα του στο πλευρό των Συμμάχων. (Σώζοντας και την οικονομία του, τακτική που εφαρμόζουν ευλαβικώς οι διάδοχοί του). Για τον αντίκτυπο στην Αγγλία, που έδινε τότε μόνη της την κρισιμότατη «μάχη της Αγγλίας», θα μεταφέρουμε αυτό που έγραψαν οι «Times». «Ο ηρωισμός των Ελλήνων δημιουργεί διά τον αγγλικόν αγώνα κατάστασιν εξαιρετικώς ευνοϊκήν». Ο Άγγλος στρατηγός Ουέβερς στις 15 Φεβ. 1941 δήλωνε στον ραδιοφωνικό σταθμό του Λονδίνου: «Προθύμως αναγνωρίζομεν ότι οι Έλληνες σύμμαχοί μας ήσαν οι πρώτοι, οι οποίοι, με τις θαυμασίας των νίκας εις την Αλβανίαν, ήνοιξαν τον δρόμον και κατήγαγον τρομερόν πλήγμα κατά της Ιταλίας. Αι επιτυχίαι των δεν είχον μόνον τοπική σημασίαν. Επηρέασαν αποφασιστικώς την όλην εξέλιξην του πολέμου». <br />
<br />
Η νίκη των Ελλήνων καταρράκωσε και την «επηρμένη οφρύν» του Μουσολίνι. Η απογοήτευση του ιταλικού λαού οδηγεί στην κατάρρευση της Ιταλίας το 1943, που παίζει μέχρι τότε το ρόλο της κακομαθημένης παιδίσκης. Στις 12 Σεπ. 1943 Βρεττανός Υπουργός Ν.Μπαίκερ δηλώνει «Η νίκη της συνθηκολογήσεως της Ιταλίας ανήκει εις την Ελλάδα. Ο αξέχαστος ηρωισμός των παιδιών της στα Αλβανικά βουνά, οι αμέτρηται θυσίαι του ελληνικού λαού εις τον αγώνα κατά του κατακτητού, κατέστησαν δυνατή την υπέροχον αυτήν νίκην». <br />
<br />
Το σημαντικότερο όμως γεγονός ήταν ο εξαναγκασμός του Χίτλερ να «κατέβει» στα Βαλκάνια κυρίως κατά της Ελλάδος, επιχείρηση που τον καθυστέρησε 5 εβδομάδες, οι οποίες του έλειψαν λίγο αργότερα το φθινόπωρο του ʼ41. Ξεκίνησε στις 22 Ιουνίου. Συνέπεια ήταν να τον προλάβει ο τρομερός ρωσικός χειμώνας, και να καθηλωθεί προ της Μόσχας. <br />
<br />
Την άνοιξη του ʼ42 οι Ρώσοι εξοπλισμένοι από τους Αμερικανούς ανασυγκροτημένοι και με υψηλό ηθικό ξεκίνησαν την αντεπίθεση που ήταν και η αρχή του τέλους του πολέμου. <br />
<br />
Ο Τσώρτσιλ στα «Απομνημονεύματά» του γράφει και το εξής: «η επίλεκτος και μόνη Μεραρχία αλεξιπτωτιστών που διέθετε ο γερμανικός στρατός κατεστράφη εις την μάχην της Κρήτης. Η απώλεια των καλύτερων Γερμανών πολεμιστών απεμάκρυνε το τρομερόν όπλον των αλεξιπτωτιστών από κάθε περαιτέρω συμμετοχήν εις τον πόλεμον». <br />
<br />
Η ύψιστη αυτή συμβολή της Ελλάδας στον Βʼ Π.Π. αναγνωρίστηκε από εχθρούς και φίλους. Ο ίδιος ο Χίτλερ στις 15 Φεβ 1945 παραπονιόταν πικρά στο καταφύγιο της καγκελαρίας ότι η ηλίθια ιταλική επίθεση εναντίον της Ελλάδος τον εμπόδισε να επιτεθεί στην Σοβιετική Ένωση μερικές εβδομάδες νωρίτερα. Το 1946 κατά την διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης ο αρχηγός της γερμανικής αεροπορίας Γκαίρινγκ ισχυριζόταν το ίδιο. Σε απομνημονεύματα στρατηγών και ναυάρχων του Χίτλερ (Πάουλους, Κάιτελ, Ρέντερ, Φον Κλάιστ) επικρατεί η ίδια άποψη. Ο Άγγλος Υπουργός των Εξωτερικών Α.Ήντεν στις 8 Ιαν 1941 έλεγε στην Βουλή: «Η ελληνική αντίσταση καθυστέρησε για τουλάχιστον 6 εβδομάδες την έναρξη επίθεσης στη Ρωσία. Αυτό δύναμαι να πω ήταν γεγονός τεράστιας σημασίας, του οποίου σας διαβεβαιώ έχουν γνώση οι σύμμαχοί μας». <br />
<br />
Στις 27 Απρ. 1941 ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Μόσχας μεταδίδει: «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Επολεμήσατε μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει αλλοιώς, διότι είσθε Έλληνες. Ως Ρώσοι εκερδίσαμεν, χάρις εις την θυσίαν σας, χρόνον νʼ αμυνθώμεν. Σας ευγνωμονούμεν». <br />
<br />
Δεν νομίζω ότι χρειάζονται άλλες μαρτυρίες για να καταδειχθεί η προσφορά της «θεϊκιάς κι όλης αίματα πατρίδας» μας. Σε «τέτοια σπάνια φωτεινά σημεία, κρέμεται η κλωστή που μας κρατά πάνω από την άβυσσο» κατά Ελύτη. <br />
«Ο πατριωτισμός είναι το οξυγόνο των Ελλήνων» έγραφε ο Σεφέρης. <br />
<br />
Σε μέρες χαμερπείς και πνιγηρές σαν τις δικές μας η ανάμνηση του αγώνα του λαού μας, μάς προσφέρει την «ζείδωρον αύρα», είναι το φωτεινό σημείο.Τους 11.936 νεκρούς του ελληνοϊταλικού πολέμου, οι βορείων προαστίων τσαρλατάνοι της μεταμοντέρνας ιστοριογραφίας, τις χλευάζουν και τις ποδοπατούν.<br />
Ας είναι. Είχαν «άλλη» γνώση εκείνοι οι «νεκροί κριτές», γνώριζαν ότι «το εύδαιμον το ελεύθερον, το δε ελεύθερον το εύψυχον», η ευτυχία έγκειται στην ελευθερία, η δε ελευθερία στην ανδρεία. Τελειώνοντας αναφέρουμε τον επίλογο τριών άρθρων σε μεγάλες ξένες εφημερίδες της εποχής εκείνης: <br />
<br />
«Ποτέ η Αγγλία δεν θα λησμονήσει… Οι Ρώσοι θα ενθυμούνται πάντα… Κανείς Αμερικανός δεν θα λησμονήσει…» <br />
Την είδαμε την «ενθύμησή» τους στο Κυπριακό, στο Σκοπιανό, στις ελληνοτουρκικές διαφορές… την είδαμε…την βλέπουμε κάθε μέρα… <br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVmsS_k5rsdBld9RrCdQiWxPWCdeB1xUlStXl5-wQnt85gIe-YVUHfDDBzUvmrq_yLb9WF2RtW188cA58HVB2bc11PYP3M9ESlAi4m3NetjEsHyxjdB1IWQyMlylG9jJRm0PG8mFTpaIA/s1600-h/000.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397402274934842050" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVmsS_k5rsdBld9RrCdQiWxPWCdeB1xUlStXl5-wQnt85gIe-YVUHfDDBzUvmrq_yLb9WF2RtW188cA58HVB2bc11PYP3M9ESlAi4m3NetjEsHyxjdB1IWQyMlylG9jJRm0PG8mFTpaIA/s400/000.jpg" style="cursor: hand; display: block; height: 78px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 124px;" /></a>Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-17515378569052494472009-10-28T00:05:00.000+02:002009-10-28T00:06:08.467+02:00Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ<object width="425" height="344"><param value="http://www.youtube.com/v/qy8XF2F-xlo&hl=en&fs=1&" name="movie"/><param value="true" name="allowFullScreen"/><param value="always" name="allowscriptaccess"/><embed allowscriptaccess="always" width="425" src="http://www.youtube.com/v/qy8XF2F-xlo&hl=en&fs=1&" allowfullscreen="true" height="344" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-2211852248852694482009-10-27T23:40:00.001+02:002009-10-31T11:42:37.475+02:00Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ «ΚΕΡΑΤΑ» και άλλες διδακτικές ιστορίες…Είναι σαφές πλέον σε όλους μετά την συντριπτική ήττα της Ν.Δ. στις πρόσφατες εθνικές εκλογές, ότι πολλά είναι αυτά που πρέπει να αλλάξουν σε ένα κόμμα εξουσίας το οποίο φιλοδοξεί να εκφράσει την «κεντροδεξιά παράταξη» στην χώρα μας.<br />
<br />
Και αν για όλους όσους, εμού συμπεριλαμβανομένου, από χρόνια πιστεύανε ότι πρέπει να πολιτεύεσαι στη βάση μιας ιδεολογίας και αρχών μέσα από τις οποίες συστηματικά και μακροπρόθεσμα θα διαμορφώσεις την άποψη και την κοινωνική συναίνεση προκειμένου να προωθήσεις λύσεις και να δώσεις απαντήσεις στα προβλήματα των καιρών, ήταν εμφανές ότι το «παιχνίδι ήταν χαμένο» πολύ καιρό πριν ο Κ. Καραμανλής, προσφύγει στις κάλπες πιθανόν ως μόνη διέξοδο στα προβλήματα που δημιουργούσε μια διακυβέρνηση η οποία απεικόνιζε σε όλο της το μεγαλείο την αντίστοιχη εικόνα που επικρατούσε στο κυβερνητικό κόμμα. Ένα κόμμα του οποίου όλες οι ζωτικές του λειτουργίες, είχαν εκπέσει από καιρό ως αποτέλεσμα μιας σειράς λαθών τα οποία δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία να τα αξιολογήσει κανείς, γιατί όλα αυτά τα χρόνια επαναλαμβάνονται στη Ν.Δ. από όλους όσους αναδείχθηκαν ως πρόεδροι της και τείνουν να προσομοιάσουν ορισμένα από αυτά με το προπατορικό αμάρτημα από το οποίο ουδείς δυστυχώς μπορεί να απαλλαγεί.<br />
<a name='more'></a><br />
Είδαμε λοιπόν να επιτρέπει ο Κ. Καραμανλής, ανεπαρκείς αλλά φιλόδοξους μερισματούχους της δύναμης που δίνει σε κάποιον το γεγονός ότι ανήκει στο «περιβάλλον» του πρωθυπουργού, να παίζουν παιγνίδια επικοινωνίας και όχι μόνο, με αυτούς που καταγγέλλονταν προεκλογικά ως «νταβατζήδες». <br />
Είδαμε να τοποθετεί και να διατηρεί, υπουργούς εκ του «δελφιναρίου» της Ν.Δ. με ανύπαρκτο κυβερνητικό έργο και να τους επιτρέπεται από τον ίδιο, να διαπραγματεύονται ποσοστά κομματικής εξουσίας προσφέροντας δήθεν στήριξη στην ηγεσία του, ενώ από πίσω προσωπικοί τους μηχανισμοί ήταν φανερό ότι τον έθαβαν κανονικά. <br />
Είδαμε να ανέχεται, άπειρα εσωκομματικά και μικροκομματικά παιγνίδια εξουσίας βαρόνων και βαρονίσκων στο κόμμα, αντί γνωρίζοντας το ανεξέλεγκτο της κατάστασης σ’ αυτό να προχωρήσει σε λύσεις ισοδύναμες ακόμα και με την επανίδρυσή του.<br />
Είδαμε πράματα και θάματα που καταρράκωσαν και τσαλάκωσαν, αυτό που ήταν και η σημαία μιας ολόκληρης παράταξης το ηθικό πλεονέκτημα απέναντι σε μια εικοσαετία ΠΑΣΟΚ την οποία ακόμα και το σημερινό ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε με τον έναν ή άλλον τρόπο δημόσια να αποκηρύξει….<br />
<br />
Και όλα αυτά χωρίς κανένας από τους «σοφούς» του κόμματος και όλους αυτούς που υποτίθεται ότι διαμόρφωναν την στρατηγική του, να μπορεί να αντιληφθεί ότι ο «κοινωνικός μετασχηματισμός» που το 1981 ερχόμενο στην εξουσία, προανήγγειλε και συνεπέστατα πραγματοποίησε το ΠΑΣΟΚ την επόμενη εικοσαετία εκμαυλίζοντας μια ολόκληρη κοινωνία ήταν φυσικό να έχει επηρεάσει και μια πλειάδα στελεχών της Ν.Δ. αφήνοντάς τα γυμνά από ιδεολογία και επομένως φτωχά από πολιτικές, ιδέες και ένα αξιακό σύστημα, που αυτή θα μπορούσε να τους παράσχει. Κλήθηκαν λοιπόν όλοι αυτοί να διαχειριστούν απλά μια κατάσταση και δυστυχώς ήταν επόμενο να το πράξουν στη λογική του όλα επιτρέπονται όταν κυβερνάς, δεν υπάρχουν αντικοινωνικές συμπεριφορές και ο κάθε ευνοημένος από το κόμμα διαχειριστής της εξουσίας βολεύτηκε σε μια γενική απραξία και ανικανότητα που όσο πιο μεγάλη ήταν τόσο πιο πετυχημένος θεωρούνταν...<br />
<br />
Δεν πήρε χαμπάρι κανένας και δεν μπόρεσε να αντιληφθεί το αυτονόητο ότι σε μια κοινωνία σαν την Ελληνική που υποχρεώθηκε στα 20 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ στην πιο ταπεινωτική προς τα κάτω ισοπέδωσή της για να μπορέσεις να πετύχεις το αντίστροφο εγχείρημα «επανίδρυσης του κράτους» αυτό απαιτεί έναν νέο «κοινωνικό μετασχηματισμό» με αντεστραμμένους τους παπανδρεϊκούς όρους που θα στηρίζεται σε αξιολογικές διαβαθμίσεις σε όλες τα μήκη και τα πλάτη προκειμένου μια καταρρακωμένη Ελληνική κοινωνία να αντιληφθεί ότι υπάρχει ιεραρχία, έλεγχος, νόμοι, κράτος και ένα σύστημα αξιών, που λειτουργεί αποτρεπτικά αφενός σε φαινόμενα σαν αυτά που ζήσαμε και κατασταλτικά εν τη γένεσει των αφετέρου σε συμπεριφορές «νόμιμες μεν αλλά όχι ηθικές»… οι οποίες στιγμάτισαν μια ολόκληρη παράταξη.<br />
<br />
Ήταν επόμενο λοιπόν με βάση τα παραπάνω ένας προβληματικό κόμμα να οδηγήσει σε μια κακή και άτολμη κυβέρνηση. <br />
Κακή διότι δεν τόλμησε όταν είχε ισχυρή εντολή να συγκρουσθεί με την κατεστημένη νοοτροπία, με ιδεοληψίες και αγκυλώσεις, με τον παραλογισμό πολλών εξωπραγματικών κεκτημένων που συντεχνίες και βολεμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σάλπιζαν κήρυξη πολέμου αν θιγούν έστω και στο ελάχιστο. <br />
Άτολμη διότι, παγιδευμένη στην ήπια προσαρμογή αντί να προχωρήσει στις αναγκαίες ρήξεις και μεταρρυθμίσεις, επιλέγοντας την πολιτική της δημοσκοπικής διαχείρισης από την πολιτική των επιβεβλημένων πρωτοβουλιών και της σύγκρουσης. <br />
Μοιραία λοιπόν θα μπορούσε να καταλήξει κανείς ότι η απόφαση για πρόωρες εκλογές όσο κι αν κάποιοι για την «τιμή των όπλων» προσπάθησαν να τις δικαιολογήσουν με πολιτικούς όρους αμέσως μόλις αυτές ανακοινώθηκαν ήταν μια συντονισμένη προσπάθεια αυτών που από την επόμενη ημέρα που εξελέγη πρόεδρος της Ν.Δ. ο Κ. Καραμανλής κοιμόντουσαν και ξυπνούσαν με ένα και μοναδικό στόχο: να καταφέρουν κάποτε να γίνουν «χαλίφηδες» στη θέση του «χαλίφη». Γιατί οι πρόωρες εκλογές με δεδομένη την ήττα της Ν.Δ. σ’ αυτές ένα και μόνο στόχο και σκοπό είχαν, την επόμενη ημέρα… στο κόμμα. Μόνο που κανείς δεν περίμενε ότι το χαλιφάτο μετά τις εκλογές θα ήταν κατά 1.000.000 «υπηκόους» μικρότερο…<br />
Και αν η τελική ευθύνη για την απόφαση και το αποτέλεσμα των εκλογών βαρύνει τον Κ. Καραμανλή ίσως ήταν άδικη η συνολική ανάληψη της από τον ίδιο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο μηχανισμός που καθημερινά μπαινοβγαίνει σε επίσημα και ανεπίσημα κέντρα λήψης των διαφόρων αποφάσεων για το μέλλον του κόμματος, είναι ο ίδιος μηχανισμός που στελέχωσε τα υπουργικά γραφεία της κυβέρνησης της Ν.Δ. είναι ο ίδιος μηχανισμός που αναλώθηκε σε μικροκομματικά παιχνίδια όλα αυτά τα χρόνια, είναι ο ίδιος μηχανισμός που προπαγάνδιζε είτε υπέρ είτε κατά των πρόωρων εκλογών, είναι ο ίδιος μηχανισμός που άφησε «γυμνό» τον βασιλιά, είναι ο ίδιος μηχανισμός που καθημερινά αναλώνεται σε ανούσιες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές αερολογίες για το πώς και από πού θα εκλεγεί ο νέος πρόεδρος και το πλέον παράδοξο είναι ο ίδιος μηχανισμός που φιλοδοξεί να αναγεννήσει ένα κόμμα λες και την επόμενη της εκλογής του νέου προέδρου στη Ν.Δ. λύθηκαν όλα τα προβλήματα και ξανά προς τη δόξα τραβά…<br />
<br />
Για όσους ξέρουν ανθρωπογεωγραφία στο κόμμα αυτό όπως εξελίσσονται τα πράγματα είναι σχεδόν σίγουρο και καθημερινά η πεποίθηση τους μεγαλώνει ότι μια εκλογή αρχηγού με όλα τα σκουπίδια «κάτω από το χαλί» και με μισόλογα στο όνομα μιας επίπλαστης ενότητας θα διαιωνίσει την παρατεταμένη εσωτερική κρίση και εσωστρέφεια.<br />
<br />
Δεν είναι δυνατόν όλοι αυτοί που ευαγγελίζονται «την επόμενη ημέρα» στη Ν. Δημοκρατία, με δήθεν ριζοσπαστικές κομματικές λειτουργίες, με δήθεν αίσθημα ευθύνης και αλληλεγγύης με δήθεν νέες ιδέες και δήθεν συνέχιση μιας παράδοσης ενότητας, να μην κατανοούν δυο πολύ απλά πράγματα:<br />
α.) ότι ο παραμερισμός απόδοσης ευθυνών εκεί που αυτές ανήκουν, για την κατάντια του κόμματος είναι ο σίγουρος δρόμος για την επόμενη κρίση στη Ν.Δ. και την οριστική απαξίωση της παράταξης.<br />
β.) ότι η μετάλλαξη μέσα σε 3 εβδομάδες πολιτικών ερπετών που συγκροτούν και πλαισιώνουν φανερά ή στο παρασκήνιο τους μηχανισμούς υποστήριξης και ανάδειξής τους στην κορυφή της κομματικής ιεραρχίας, είναι αυτοί που θα οδηγήσουν τη Ν. Δημοκρατία στην επόμενη ήττα της η οποία θα είναι ακόμη πιο ταπεινωτική από αυτή που υπέστη στις πρόσφατες εκλογές…<br />
<br />
Αποτυχημένοι υπουργοί, βουλευτές και κομματικά στελέχη που σπατάλησαν το δημόσιο χρήμα, που προκάλεσαν με τις συμπεριφορές τους, που πλήγωσαν την παράταξη και το λαϊκό αίσθημα, προκαλούν εκ νέου, συνασπίζονται συγκροτώντας νέα περιβάλλοντα και κομματικές επετηρίδες διαπραγματευόμενοι την πολιτική τους επιβίωση και τον πολιτικό τους εξαγνισμό με αντάλλαγμα την υποστήριξη τους στη «φαμίλια» που φιλοδοξεί να εκφράσει το νέο στην παράταξη και να επιβάλλει την «ανανέωση» όπως την αντιλαμβάνεται την εννοεί και βασικά την συμφέρει… αγνοώντας την απαίτηση της κοινωνίας από την οποία και τελικά θα κριθεί για ένα κόμμα που θα την αντιπροσωπεύει και θα συνδέει τις προτάσεις του και την πολιτική του πρακτική είτε σαν αντιπολίτευση είτε σαν κυβέρνηση με τα διαφοροποιημένα και πολύπλοκα κοινωνικά αιτήματα της εποχής μας.<br />
<br />
• Ένα κόμμα στο οποίο οι «μάχες» ιδεών δεν θ’ αφήνουν περιθώρια στους μηχανισμούς επικοινωνίας να επιβάλλουν την αποπολιτικοποίηση, το λαϊκισμό και την απαξίωση της παράταξης <br />
• Ένα κόμμα που μέσα από νέα ζητήματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που θα θέσει, θα αναδείξει μια νέα γενιά στελεχών άφθαρτων με κοινωνική και επαγγελματική καταξίωση στις τοπικές κοινωνίες και θα αποβάλλει όλους αυτούς που αποτελούν οπαδούς μια πολιτικής με όρους lifestyle, δημιουργήματα και αγαπημένα παιδιά των ΜΜΕ και ενός ιδιότυπου πολιτικού «μόντελινγκ».<br />
• Ένα κόμμα με λειτουργίες που θα επιτρέπουν την αμφίδρομη σχέση επικοινωνίας με τη βάση του και την κοινωνία. Θα αφουγκράζεται τα προβλήματα, θα λαμβάνει αποφάσεις και θα υλοποιεί λύσεις με διαδικασίες που αρμόζουν σε κάθε έκφανση λειτουργίας ενός πολιτικού οργανισμού δηλαδή, δημοκρατικές εγγυήσεις λήψης αποφάσεων και σεβασμό στην μειοψηφία.<br />
• Ένα κόμμα που τελικά θα μπορεί να εκφράσει αυτό που απαίτησε ολόκληρη η κοινωνία στις πρόσφατες εκλογές. Το νέο, το καινοτόμο, το απρόβλεπτο, το ελπιδοφόρο…<br />
<br />
Στη βάση όλων αυτών των παραπάνω εύλογα γεννιέται το ερώτημα: Υπάρχει άραγε αυτήν την στιγμή η ωριμότητα στη βάση των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας ώστε να αντιληφθούν το αυτονόητο; Ότι οι αλλαγές και οι δυναμικές σε κόμματα και κοινωνίες δεν επέρχονται με φθαρμένα υλικά, ούτε ασφαλώς μέσω των εκλεκτών των media, των μεγαλοσυμφερόντων, των μηχανισμών και του Συστήματος. Τι σημαίνει, παραδείγματος χάριν, για το αύριο της παράταξης και της χώρας, η εντύπωση ότι πρώην πρωτοκλασάτοι υπουργοί στηρίζουν την κ. Ντόρα Μπακογιάννη; <br />
Αν υποθέσει κανείς ότι φτάσαμε στην επόμενη ημέρα, όταν το κόμμα θα είναι έτοιμο να διεκδικήσει πάλι την εξουσία, αλίμονο αν την βάση της κοινωνίας την εκπροσωπήσουν όλοι όσοι οδήγησαν την φιλελεύθερη παράταξη στην οδυνηρότερη ήττα της ιστορίας της.<br />
Εύλογα ο καθείς λογικός και εχέφρων πολίτης θα αναρωτηθεί, είναι δυνατόν οι πρωτεργάτες της χειρότερης κυβέρνησης όλων των εποχών για τη Νέα Δημοκρατία (κυβέρνηση Μητσοτάκη) αλλά και οι εκφραστές και συνοδοιπόροι της δεύτερης χειρότερης κυβέρνησης όλων των εποχών (κυβέρνηση Καραμανλή) να αντιπροσωπεύσουν το αύριο, το νέο, την ρήξη με το χθες να αποβάλλουν αυτούς που βαρύνονται με σκιές και υποψίες διαπλοκής και διαφθοράς; <br />
Και είναι σίγουρο ότι όσο αυτή η κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ, θα θυμίζει όλο και περισσότερο την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, το ξεκαθάρισμα του τοπίου στο κόμμα από ανίκανους και φθαρμένους πολιτικούς, λαμόγια και πολιτικούς χαμαιλέοντες θα γίνει επιτακτική ανάγκη και όρος πολιτικής του επιβίωσης. <br />
Το ζήτημα λοιπόν αυτή την ώρα δεν είναι ποιους συμφέρει η επιλογή του ενός ή του άλλου υποψηφίου, αλλά τι συμφέρει την παράταξη και την βάση της Νέας Δημοκρατίας.<br />
Είναι καιρός λοιπόν να πάρει την τύχη στα χέρια της, και να αποφασίσει ανεπηρέαστη από λογικές συμβιβασμού με πρόσωπα και «φαμίλιες» που όλα αυτά τα χρόνια παίζουν παιγνίδια στην πλάτη της, στήνοντας μηχανισμούς εξουσίας και εξυπηρέτησης στενά προσωπικών συμφερόντων και συμφερόντων λίγων ακόμα κολλητών και φίλων. Επίπλαστες «ενότητες» στο κόμμα αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ντροπή του «κερατά» όπως λένε και στο χωριό μου… <br />
Κ.Τ. / ΤρίκαλαNikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-30449676511667970282009-10-27T23:38:00.003+02:002009-10-31T11:43:09.763+02:00Μέσω DNA η ταυτοποίηση νεκρών στο Αλβανικό μέτωποΑπό το Ελληνικό Γεν. Επιτελείο Στρατού<br />
<br />
8.000 Έλληνες πεσόντες δεν έχουν εντοπισθεί!<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzOOJdgNiCyJbfmbBdUCDxGeN7mBJtTqF5SmD4BcnIoOcvkqFEVDr-toy6J76f09fPu48RX3VzdGrTDPLmvh4y391-HlN33wzgRl4_8mLBZe4xd61hdtVocoVO7328FHzvliLoAvq7IdY/s1600-h/01.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397397845998070098" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzOOJdgNiCyJbfmbBdUCDxGeN7mBJtTqF5SmD4BcnIoOcvkqFEVDr-toy6J76f09fPu48RX3VzdGrTDPLmvh4y391-HlN33wzgRl4_8mLBZe4xd61hdtVocoVO7328FHzvliLoAvq7IdY/s320/01.jpg" style="cursor: hand; display: block; height: 220px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 142px;" /></a><br />
<br />
Ταυτοποίηση μέσω DNA των νεκρών του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου που έπεσαν στο μέτωπο της Αλβανίας, μελετάει να εφαρμόσει το Γενικό Επιτελείο Στρατού, σε μια προσπάθεια να αποκατασταθεί η ιστορική πραγματικότητα, έστω και σχεδόν εβδομήντα χρόνια αργότερα.<br />
Η Ελληνική πλευρά εκτιμά πως περίπου 8.000 είναι οι νεκροί στρατιώτες που δεν έχουν εντοπιστεί...<br />
Οι σοροί των πεσόντων εντός αλβανικού εδάφους, οι οποίοι τώρα αναπαύονται στο έδαφος της Αλβανίας, θα ενταφιαστούν εκεί.<br />
Η αναζήτηση, η εκταφή, ο προσδιορισμός της ταυτότητας και ο ενταφιασμός των σορών θα πραγματοποιηθεί από μια Μεικτή Επιτροπή Αλβανών και Ελλήνων Εμπειρογνωμόνων.<br />
Η Επιτροπή αυτή θα εκπονήσει τον εσωτερικό κανονισμό των δραστηριοτήτων της κατά την πρώτη της συνεδρίαση, που αναμένεται τους προσεχείς μήνες.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
ΣΤΟΥΣ ΒΟΥΛΙΑΡΑΤΕΣ<br />
Στους Βουλιαράτες την περίοδο 1940-1941 έγιναν δύο σημαντικά γεγονότα, γράφει ο Αγαθοκλής Παναγούλιας, ιστορικός ερευνητής. Το πρώτο, η φονική μάχη που έγινε με τους οπισθοχωρούντες Ιταλούς στο υπερκείμενο του χωριού ύψωμα Αγίου Αθανασίου, την 1η Δεκεμβρίου 1940. Οι απώλειες: 15 Ελληνες στρατιώτες νεκροί και 130 τραυματίες. Όλοι τους από τη Βόρεια Πελοπόννησο, Κορινθία και Αχαΐα.<br />
Οκτώ από αυτούς τους πεσόντες φιλοξενεί η Βουλιαρατινή γη στα οστεοφυλάκια του νεκροταφείου.<br />
Το δεύτερο γεγονός ήταν ότι στο χωριό αυτό λειτούργησε επί περίπου 3,5 μήνες το 1940-1941 υγειονομικός σχηματισμός, το Σ1 Πεδινό χειρουργείο δυναμικότητας 300 κλινών. Αυτό το χειρουργείο-νοσοκομείο περιέθαλπε τους τραυματίες Έλληνες στρατιώτες, που διακομίζονταν από διάφορα μέρη του μετώπου.<br />
Όσοι από τους τραυματίες έχασαν τη μάχη για τη ζωή, οι κάτοικοι τους τίμησαν. Παραχώρησαν ένα χωράφι που είχε μέσα ένα εξωκλήσι (στον χώρο που είναι σήμερα) και το μετέτρεψαν σε πρόχειρο στρατιωτικό νεκροταφείο.<br />
Έχασαν τη μάχη για τη ζωή 60 περίπου στρατιώτες. Ανάμεσα σε αυτούς και 12 Ηπειρώτες.<br />
Οι κάτοικοι τοποθέτησαν ξύλινους σταυρούς με αριθμούς και κράτησαν έναν πρόχειρο κατάλογο των ονομάτων με αρκετές ελλείψεις.<br />
Ένας κάτοικος, ο Δημήτρης Μπάκος, επί 32 ολόκληρα χρόνια συντηρούσε το νεκροταφείο, στερέωνε τους ξύλινους σταυρούς και όταν καταστρέφονταν, τους αντικαθιστούσε. Περίμενε την ημέρα για να παραδώσει στους συγγενείς και να δείξει τον τάφο του δικού τους ανθρώπου.<br />
Όμως, άργησε η ημέρα αυτή. Αυτός έφυγε από τη ζωή, αφού είχε παραδώσει τον πρόχειρο κατάλογο στους συγγενείς του.<br />
Ένας άλλος κάτοικος, ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου του χωριού Γεώργιος Καλυβόπουλος, ζήτησε και έλαβε από τις στρατιωτικές αρχές, πριν φύγουν από το χωριό, καταλόγους των απωλειών της μάχης του Αγίου Αθανασίου και του Σ1 Πεδινού Χειρουργείου.<br />
Τους ήθελε για το ηρώο που επιθυμούσε να στηθεί στο χωριό του, τον τόπο τιμής των Ελλήνων πεσόντων. Το όραμά του έγινε πραγματικότητα ύστερα από 59 χρόνια, όταν είχε φύγει από τη ζωή.Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-86359903666765158802009-10-27T23:36:00.001+02:002009-10-31T11:43:32.172+02:00Μήνυμα ΗΠΑ σε Τουρκία... με αιχμή το ΠατριαρχείοΤρίτη, 27 Οκτωβρίου 09 , 10:01<br />
<br />
<br />
Πιέσεις στην Τουρκία προσπαθούν να ασκήσουν οι ΗΠΑ και να προσφέρουν ανταλλάγματα στην Ελλάδα καθώς η τελευταία έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται στα προβλήματα που αντιμετωίζουν οι θρησκευτικές μειονότητες στην Τουρκία και στην μη-αναγνώριση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Πολιτικοί αναλυτές αποδίδουν τη στροφή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην αλλαγή των συσχετισμών στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη με τη Μόσχα. Παράλληλα σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις που διαμορφώνουν την πολιτική παίζουν και τα ενεργειακά καθώς τώρα χαράσσονται οι δρόμοι για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Η στάση της Ουάσινγκτον έχει να κάνει όμως και την φιλοιρανική πολιτική που ακοαλουθεί η Τουρκί.α αυτή την περίοδο. Σε κάθε περίπτωση η έκθεση του Στειτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες είναι απλώς προειδοποιητική βολή και δεν αποτελεί συνολική στροφή.<br />
<br />
Περί της εκθέσεως<br />
Ο Ταγίπ Ερντογάν ανέφερε στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση τον Ιανουάριο 2008 ότι το ζήτημα περί "οικουμενικότητας" είναι εκκλησιαστικό και δεν είναι αρμοδιότητα του κράτους.<br />
Η έκθεση περιλαμβάνει ακόμη αναφορές στις ανεπίλυτες ακόμη διεκδικήσεις του Πατριαρχείου για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, για την επιστροφή δημευθέντων περιουσιών και για την άρση της προϋπόθεσης της τούρκικης υπηκοότητας στην στελέχωση της Ιεράς Συνόδου που απειλεί την ίδια την επιβίωση του Πατριαρχείου λόγω του μικρού αριθμού των μόλις 3.000 μελών της ελληνορθόδοξης κοινότητας εν όλω.<br />
Στη φετινή έκθεση μνημονεύονται επίσης, μεγάλες καταστροφές τριών ελληνορθόδοξων νεκροταφείων από βανδαλισμούς στην Κωνσταντινούπολη (δύο) και στη Σμύρνη (ενός), καθώς και η δικαίωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από το ΕΔΑΔ στις 8 Ιουλίου 2008 για το θέμα του ορφανοτροφείου της νήσου Πριγκήπου.<br />
Στις δράσεις της αμερικανικής πλευράς επαναλαμβάνονται οι εκκλήσεις του Αμερικανού πρέσβη και άλλων επισήμων προς την τουρκική κυβέρνηση για την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης. Στην έκθεση, η Τουρκία συγκαταλέγεται ανάμεσα σε 30 χώρες με αξιοσημείωτες παραβιάσεις των θρησκευτικών ελευθεριών, κυρίως γύρω από το πλέγμα της προστασίας του "κοσμικού κράτους" με απαγορεύσεις όπως αυτή της χρήσης της ισλαμικής μαντίλας στις δημόσιες υπηρεσίες και στα σχολεία.Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-84305842784926961282009-10-27T23:35:00.000+02:002009-10-27T23:36:25.257+02:00Δεν συμμετέχει η SingularLogic στις εκλογές της ΝΔΤρίτη, 27 Οκτωβρίου 09 , 10:01<br /><br /> <br />Η SingularLogic, σε απάντηση δημοσιευμάτων που τη φέρουν να αναλαμβάνει το έργο υλοποίησης της διαδικασίας ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, ανακοινώνει ό,τι έχει ήδη, από την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου, αποσυρθεί από τη διεκδίκηση της ανάληψης του εν λόγω έργου, μετά από προσεκτική μελέτη και αξιολόγηση όλων των παραμέτρων διεξαγωγής που της ετέθησαν.Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-16311999222156970932009-10-26T20:53:00.001+02:002009-10-31T11:44:02.973+02:00ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΑΦΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΣΤΗΝ Β. ΗΠΕΙΡΟ!Ανακαλύφθηκαν από κτηνοτρόφους της περιοχής<br />
ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΑΦΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΣΤΗΝ Β. ΗΠΕΙΡΟ!<br />
<br />
Καλυμμένοι από άγρια φυτά στο ύψωμα 731. Η Ελλάδα να φροντίσει για την εκταφή τους και τη μεταφορά των οστών στο νεκροταφείο της Κλεισούρας<br />
ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ /24.10.2009<br />
Νέους τάφους Ελλήνων στρατιωτών και πολεμικό υλικό ανακάλυψαν γύρω από το ύψωμα 731 στη Βόρειο Ήπειρο οι κτηνοτρόφοι της περιοχής.<br />
Οι μαρτυρίες τους είναι συγκεκριμένες: «Κάτω από το μνημείο, κοντά στα οχυρώματα, υπάρχουν τάφοι, τους οποίους, βέβαια, αφήνουμε απείραχτους». <br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Πρόκειται για πρόχειρες κατασκευές, καλυμμένες από άγρια φυτά, που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για να τους διακρίνει κανείς.<br />
Θα πρέπει η Ελληνική Πολιτεία να ενδιαφερθεί για την εκσκαφή αυτών των τάφων και την μεταφορά των οστών στο Ελληνικό Νεκροταφείο της Κλεισούρας, που δημιούργησε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος.<br />
Παράλληλα διάσπαρτα στο χώρο είναι διάφορα απομεινάρια του πολέμου, όπως οβίδες, κάλυκες κ.λπ.<br />
<br />
ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ<br />
Να σημειωθεί ότι ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη στο ύψωμα 731 κατά την «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών στα μέσα Μαρτίου 1941, προκειμένου οι ιταλικές δυνάμεις να δρέψουν, παρουσία του ίδιου του δικτάτορα Μουσολίνι -μετά από τέσσερις μήνες πόλεμο - μία νίκη κατά της Ελλάδας και να κατέβουν μαζί με τις ναζιστικές δυνάμεις των Γερμανών «νικητές» στην Αθήνα! <br />
Το 731 όμως, ανέτρεψε τα σχέδιά τους. Στο ύψωμα αυτό, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας που κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. <br />
* * *<br />
Ο λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Άγγελος Τερζάκης, πολεμιστής του 1940, γράφει: «Ξημερώνει η 10 Μαρτίου 1941, ημέρα Δευτέρα, και το πυροβολικό του Καβαλλέρο ξαναρχίζει. Ξαναρχίζει από την Τρεμπεσίνα, με πείσμα διπλό, γιατί η πρώτη μέρα χάθηκε κι αυτό είναι άσχημο για μιαν επίθεση, που πρέπει να το πετύχει στις πρώτες ώρες της. <br />
Το κανονίδι τώρα απλώνεται ανατολικά, στο 731. Είναι τέτοιο που μόνο με τους θρυλικούς βομβαρδισμούς του Βερντέν, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να παραβληθεί. Τʼ ακούει και ζαρώνει περίτρομη η ψυχή του ανθρώπου. Τα ελληνικά πυρά της έκοψαν την ορμή, ως που το μεσημέρι οι Ιταλοί ενισχυμένοι με νέες δυνάμεις, ξανάρχισαν, όμως, το πεζικό κατόρθωσε με μόνα τα δικά του να σπάσει το πρώτο κύμα του εχθρού. Στις 6 το απόγευμα οι Ιταλοί άνοιγαν μεγάλη φωτιά κατά του 731. Χύμηξαν ύστερα με ταυτόχρονη προσπάθεια να το υπερκεράσουν από τη δημοσιά, ενώ έπιαναν και να βομβαρδίζουν την Τρεμπεσίνα. Είταν η έβδομη επίθεσή τους για το 731. Το ύψωμα έμπαινε πια, ζωσμένο με φλόγες στο θρύλο» (Άγγελος Τερζάκης, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ 1940-1941, Αθήναι 1964, σελ.177-178).Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-28925387114169546072009-10-26T20:37:00.007+02:002009-10-31T11:44:31.185+02:00Το Ύψωμα 731Στις αρχές του Μάρτη, ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι έφτασε στην Αλβανία για να παρακολουθήσει από κοντά τις επιχειρήσεις. Κύριος στόχος, η διάσπαση του μετώπου σε μια γραμμή έξι χιλιομέτρων, από την Γκλάβα στο Μπούμπεσι. Την επιχείρηση είχε αναλάβει το όγδοο ιταλικό σώμα στρατού, που έριξε στη μάχη τέσσερις μεραρχίες και δυο τάγματα μελανοχιτώνων, κρατώντας άλλες δύο σε εφεδρεία. Απέναντι τους, η πρώτη ελληνική μεραρχία που πολεμούσε συνεχώς, χωρίς σταμάτημα, από την αρχή της εκστρατείας. Η πολυδιαφημισμένη «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών ξέσπασε στις 9 του Μάρτη του 1941 σε όλη τη γραμμή του μετώπου. Στις 26 του Μάρτη ο απολογισμός ήταν τραγικός . Δώδεκα ιταλικές μεραρχίες με άφθονα εφόδια είχαν ριχτεί σε έξι πεινασμένες και ξεθεωμένες ελληνικές και δεν πήραν ούτε σπιθαμή εδάφους.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOnaRrc2efouc_dZ1A4zX3U2WE1ffFiatGtfFJb1b4ZmvuDi3Z3jkvgFyaH1-p2NKCv3JZAF2P6ey7_wY8FcBLGhonsF1zgqYU5BBjEJP30BrFxbKUYQXb_Zh2__v9o11UHVLtFOpF5GE/s1600-h/01.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396980304917639922" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOnaRrc2efouc_dZ1A4zX3U2WE1ffFiatGtfFJb1b4ZmvuDi3Z3jkvgFyaH1-p2NKCv3JZAF2P6ey7_wY8FcBLGhonsF1zgqYU5BBjEJP30BrFxbKUYQXb_Zh2__v9o11UHVLtFOpF5GE/s320/01.gif" style="cursor: hand; display: block; height: 232px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 320px;" /></a><br />
<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Μεγάλη συμβολή στον Β' ΠΠ είχε και η χώρα μας. Πιο γνωστή στο ευρύ κοινό, η ελληνο-ιταλική σύγκρουση και η Μάχη της Κρήτης (Επιχείρηση Ερμής). Ένα περιστατικό ηρωικό από το ελληνο-αλβανικό μέτωπο που δεν είναι τόσο πολύ διαδεδομένο, διαδραματίστηκε κατά την διάρκεια της "Εαρινής Επίθεσης" των Ιταλών. <br />
«Το εν λόγω ύψωμα βρίσκεται περί τα 20χιλ βόρεια της Κλεισούρας. Ήταν ένα από τα ισχυρότερα ερείσματα, που κατέλαβε ο Ελληνικός Στρατός κατά τους χειμερινούς αγώνες, που προηγήθηκαν, κλειδί της όλης τοποθεσίας, στον κεντρικό τομέα της Αλβανίας. Η παραμονή σε ελληνικά χέρια του υψώματος αυτού καταδίκαζε κάθε προσπάθεια των Ιταλών. Η αρχή της ιταλικής επίθεσης έγινε νωρίς το πρωί της 9ης Μαρτίου, με σφοδρή δράση του πυροβολικού με όλμους και αεροπορικό βομβαρδισμό των ελληνικών θέσεων.<br />
Στο διάστημα από 9 έως 11 Μαρτίου 1941, πενήντα Τρικαλινοί θυσιάστηκαν ηρωικά, υπερασπιζόμενοι το ύψωμα. Η τρίτη μέρα βρίσκει το 5° σύνταγμα Τρικάλων να έχει χάσει 586 άνδρες, περίπου τη μισή του δύναμη. Τρικαλινός ήταν ο πρώτος νεκρός στρατιώτης ονόματι Τσιαβαλιάρης Βασίλειος, Τρικαλινός ήταν και ο πρώτος νεκρός αξιωματικός ονόματι Νικόλαος Γεωργούλας».<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwEsazDb_X1coy2Z675SeJK1h5FgEEhbX1hWKxoCnjELb1S6Z-04D41Cz2cdG41R3my75Q9RSu3_Qte0dDjaYe5L3TZomvzMbMRFxtANz2x51zozVpRkfSvdN197SwgvIuaplp95HytpQ/s1600-h/02.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396980674232129746" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwEsazDb_X1coy2Z675SeJK1h5FgEEhbX1hWKxoCnjELb1S6Z-04D41Cz2cdG41R3my75Q9RSu3_Qte0dDjaYe5L3TZomvzMbMRFxtANz2x51zozVpRkfSvdN197SwgvIuaplp95HytpQ/s320/02.gif" style="cursor: hand; display: block; height: 246px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 320px;" /></a><br />
<br />
<br />
ΤΟ ΥΨΩΜΑ 731 <br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDaz3UXNsLw8T6ZFcF1dw67AQ5QVzbYi7AsU8chuOodXYJA7I1ky0z5qpkNGEKE5R1XXo-4YEJwIrZM2isxCet8K4z7oIK2dOvS_orIQXPyb7CrkiFKSf1p6R0oOE_r86aTnk5mF2oEfU/s1600-h/03.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396980851441307842" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDaz3UXNsLw8T6ZFcF1dw67AQ5QVzbYi7AsU8chuOodXYJA7I1ky0z5qpkNGEKE5R1XXo-4YEJwIrZM2isxCet8K4z7oIK2dOvS_orIQXPyb7CrkiFKSf1p6R0oOE_r86aTnk5mF2oEfU/s320/03.gif" style="cursor: hand; float: left; height: 119px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 180px;" /></a><br />
<br />
<br />
Ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη στο ύψωμα 731 (υψόμετρο) κατά την «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών στα μέσα Μαρτίου 1941, προκειμένου οι ιταλικές φασιστικές δυνάμεις με την παρουσία του ίδιου δικτάτορα Μουσολίνι -μετά από τέσσερις μήνες πόλεμο - να δρέψουν μία νίκη κατά της Ελλάδας και να κατέβουν μαζί με τις ναζιστικές δυνάμεις των Γερμανών «νικητές» στην Αθήνα! Το 731 όμως, ανέτρεψε τα σχέδια του(ς). Στο ύψωμα αυτό, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας πού κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. <br />
Η Ιστορία για το 731 γράφει: "Επί 7 ημέρες, ως τις 15 Μαρτίου η μεραρχία δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά απέκρουσε τα κύματα των επιτιθέμενων αντιπάλων. Οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις άρχιζαν με πυκνό κανονιοβολισμό που κατέσκαβε τα υψώματα, για να καταλήξουν σε συμπλοκές, όπου το λόγο είχαν η χειροβομβίδα και η λόγχη. Το ύψωμα 731, μεταξύ Αώου και Άψου, έμεινε θρυλικό. Ως τις 19 Μαρτίου, μετά από σχετική τριήμερη ανάπαυλα, οι Ιταλοί εξαπέλυσαν κατά του υψώματος 731 όχι λιγότερες από 18 επιθέσεις. Το «731», όπως έμεινε γνωστό στην πολεμική ιστορία και των δύο αντιπάλων, υπήρξε ίσως ένα από τα πιο αιματοβαμμένα υψώματα ολόκληρου του παγκοσμίου πολέμου". (ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. 1978, τόμος ΙΕ, σελ.441-442). <br />
Ο λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Άγγελος Τερζάκης, πολεμιστής του 1940, γράφει: "Ξημερώνει η 10 Μαρτίου 1941 ,ημέρα Δευτέρα, και το πυροβολικό του Καβαλλέρο ξαναρχίζει. Ξαναρχίζει από την Τρεμπεσίνα, με πείσμα διπλό, γιατί η πρώτη μέρα χάθηκε κι αυτό είναι άσχημο για μιαν επίθεση, που πρέπει να το πετύχει στις πρώτες ώρες της. <br />
Το κανονίδι τώρα απλώνεται ανατολικά, στο 731. Είναι τέτοιο που μόνο με τους θρυλικούς βομβαρδισμούς του Βερντέν, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να παραβληθεί. Τ' ακούει και ζαρώνει περίτρομη η ψυχή του ανθρώπου. Τα ελληνικά πυρά της έκοψαν την ορμή, ως που το μεσημέρι οι Ιταλοί ενισχυμένοι με νέες δυνάμεις, ξανάρχισαν, όμως, το πεζικό κατόρθωσε με μόνα τα δικά του να σπάσει το πρώτο κύμα του εχθρού. Στις 6 τ' απόγεμα οι Ιταλοί άνοιγαν μεγάλη φωτιά κατά του 731. Χύμηξαν ύστερα με ταυτόχρονη προσπάθεια να το υπερκεράσουν από τη δημοσιά, ενώ έπιαναν και να βομβαρδίζουν την Τρεμπεσίνα. Είταν η έβδομη επίθεσή τους για το 731. Το ύψωμα έμπαινε πια, ζωσμένο με φλόγες στο θρύλο" (Άγγελος Τερζάκης, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ 1940-1941, Αθήναι 1964, σελ.177-178). <br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKHT7qvDl65SMKjdr9xSd8FtegteXXnehrZMv7u_TsboTEqWZ8p0nmxpybxI2xvGOfIop3RumwKOONnGjnlB8UiXb-nF7dxpqoQdG1c_taKwFuznT4T_q2ZbmmYvLElSXEa95a-T3fOck/s1600-h/04.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396981168875760066" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKHT7qvDl65SMKjdr9xSd8FtegteXXnehrZMv7u_TsboTEqWZ8p0nmxpybxI2xvGOfIop3RumwKOONnGjnlB8UiXb-nF7dxpqoQdG1c_taKwFuznT4T_q2ZbmmYvLElSXEa95a-T3fOck/s320/04.gif" style="cursor: hand; display: block; height: 124px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 320px;" /></a><br />
<br />
<br />
Στο προσωπικό χειρόγραφο ημερολόγιο του Ταγματάρχη (τότε) Δημήτριου Κασλά, από το Πουρί Ζαγοράς, Διοικητή του ΙΙ (2ου) Τάγματος του 5ου Συντάγματος Τρικάλων, που με τους στρατιώτες του υπερασπίστηκε το ύψωμα 731, αναφέρει: <br />
"(Ημέρα πρώτη: Κυριακή 9η Μαρτίου 1941, «έναρξις της επιθέσεως») <br />
(Πρωινές ώρες): Την 06:30 ώραν ήρξατο τρομακτικόν και καταιγιστικόν πυρ του εχθρικού Πυροβολικού και όλμων. Η πρώτη ομοβροντία μιας βαρέως Πυροβολαρχίας ερρίφθη ακριβώς την 06:30 ώραν επί του υψώματος 731, όπου ο Σταθμός Διοικήσεώς μου ήτο το σύνθημα της ενάρξεως της βολής. <br />
Ο βομβαρδισμός συνεχίζεται με αυξάνουσαν έντασιν. Σμήνη αεροπλάνων ρίπτουν συνεχώς τα φορτία των επί των υψωμάτων 731 και 717. Το ύψωμα 731, όπου το Τάγμα μου, σείεται συνεχώς, σκόνη, φωτιά και καπνός, η ατμόσφαιρα είναι βαρειά, δύσκολα αναπνέει κανείς από τα αέρια των εκρήξεων, κόλασις πυρός, μας περιβάλλαν καπνοί και αι φλόγες, δεν ημπορούμε να διακρίνουμε τι γίνεται εις απόστασιν 10 μέτρων. Το ύψωμα 731 ήτο δασωμένον με δέντρα ύψους 4-5 μέτρων, εντός διώρου έμεινε γυμνόν. Τα συρματοπλέγματά μας κατεστράφησαν, τα χαρακώματα ισοπεδώθηκαν, οι στρατιώται καλύπτονται εις τας οπάς των οβίδων και αγωνίζονται απεγνωσμένα να επανορθώσουν τας ζημίας, ιδίως να προστατεύσουν τα πολυβόλα και οπλοπολυβόλα από την καταστροφήν, από τις πέτρες και χώματα που εγείροντο από τας εκρήξεις. Τα υπάρχοντα επί του υψώματος 731 δύο πυροβόλα των 6,5 και αντιαρματικός ουλαμός των 37 κατεστράφησαν ολοτελώς. <br />
Περί την 07:30 ώραν κατόρθωσα να επικοινωνήσω τηλεγραφικώς δια λίγα λεπτά με τον Συνταγματάρχην Κετσέαν, επίσης μετά του Διοικητού του Συγκροτήματος Συνταγματάρχου Γεωργούλα Ν., οι οποίοι αγωνιούσαν να πληροφορηθούν την κατάστασίν μας. Με ερώτησαν εάν οι άνδρες του Τάγματος κρατούν τας θέσεις των, τους απάντησα ότι οι Λόχοι ευρίσκονται εις τας θέσεις των. Μου διεβίβασεν την εξής Διαταγήν γραπτήν. «Επί των θέσεών σας θ' αμυνθήτε μέχρις εσχάτων, Η Πατρίς, η Ανωτάτη Διοίκησις απαιτεί να κρατήσητε ψηλά την τιμήν των όπλων». <br />
Του απήντησα ότιδήποτε και αν συμβή δεν θα εγκαταλείψωμεν το 731 και έχω πεποίθησιν ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί. <br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8bFEO4FBkz24X8kbBBxI_P3qpJFodoGQ_e9HIqfzeD0v8vYZ_4UWuYh4edbi2xxehbxlHv9HYZpi8G_5lFSfG9aRlyHZsbwrUFl8mqztpqnqW9pdMSPskIp7LWa5Ki7v_yTRCcf7oEXQ/s1600-h/05.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396981453816013986" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8bFEO4FBkz24X8kbBBxI_P3qpJFodoGQ_e9HIqfzeD0v8vYZ_4UWuYh4edbi2xxehbxlHv9HYZpi8G_5lFSfG9aRlyHZsbwrUFl8mqztpqnqW9pdMSPskIp7LWa5Ki7v_yTRCcf7oEXQ/s320/05.gif" style="cursor: hand; display: block; height: 241px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 320px;" /></a><br />
<br />
<br />
Περί την 8ην ώραν το Πυροβολικόν του εχθρού ήρχισε να επιμηκύνη την βολήν του εις τα μετόπισθεν του Τάγματος και την 08:30 έπαυσεν την βολήν του επί των υψωμάτων 731 και 717. ΄Ητο φανερόν πλέον ότι θα ήρχιζεν η επίθεσις των Ιταλών. Διέταξα τους Λόχους να ετοιμάσουν τα αυτόματα και να μη βάλουν από μεγάλας αποστάσεις, παρά μόνον όταν οι Ιταλοί θα έφθαναν εις ωρισμένα σημεία του εδάφους που υπεδείχθησαν επί τόπου εις απόστασιν περίπου 200 μέτρων. <br />
Περί την 09:30 ώραν οι Ιταλοί χρησιμοποιούντες τας δεξιά του 5ου Λόχου βαθείας γραμμάς πλησιάζουν επικινδύνως και προσεγγίζουν τα κατεστραμμένα συρματοπλέγματα. Αρχίζει πλέον ο αγών διά της χειροβομβίδος. Οι Ιταλοί δοκιμάζουν με τρόμον και φωνάς τα καταστρεπτικά αποτελέσματα των αμυντικών μας χειροβομβίδων. <br />
(Μεσημέρι): Την μεσημβρίαν προσπαθούν οι Ιταλοί να επαναλάβουν την επίθεσίν των, αλλά ευθύς ως αναπτύσσονται καθηλούνται και διασκορπίζονται από το Πυροβολικό και τα Πολυβόλα μας. <br />
(Απόγευμα): Το απόγευμα και ενώ μέχρι της στιγμής εκείνης τα εχθρικά πυρά είχον αραιωθή, εκσπά και νέα επίθεσις μετά σφοδρού βομβαρδισμού, εφ' ολοκλήρου του τομέως της Ι Μεραρχίας και ανασκάπτεται πάλιν το έδαφος από το πυροβολικόν και τας βόμβας αεροπλάνων. Οι στρατιώται περιμένουν να πλησιάσουν τα εχθρικά τμήματα πεζικού, τα παραλαμβάνουν με τα αυτόματα και τα αποδεκατίζουν με επιτυχείς ριπές και όταν ο εχθρός χρησιμοποιή τας βαθείας γραμμάς και προσεγγίζει τα χαρακώματα, επιτίθενται διά της χειροβομβίδος και της λόγχης. <br />
Οι Ιταλοί όμως δεν παραιτούνται. Δοκιμάζουν διά μία ακόμα φοράν, προτού νυκτώση, να διασπάσουν τας γραμμάς μας επί του υψώματος 731.Και η προσπάθεια αυτή αποκρούεται σε σοβαροτάτας απωλείας. <br />
(Βράδυ): Η νύκτα μας βρίσκει όλους εξηντλημένους σωματικώς. Είμεθα όλη την ημέραν νηστικοί. Εν τούτοις κανείς δεν θέλει να φάγη. Έχουμε άφθονο κονιάκ. Οι Λόχοι δεν ζητούν ψωμί αλλά χειροβομβίδας αμυντικάς και σκαπανικά εργαλεία. Καθ' όλην την νύκτα οι ημιονηγοί του Τάγματος, οι αφανείς αυτοί ήρωες επηγαινοερχόνταν εις τον σταθμόν εφοδιασμού διά να μας φέρουν εκατοντάδας φορτίων χειροβομβίδων, πυρομαχικών και λοιπών εφοδίων. <br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_QV1TbekADl-Q5fYm7Te8oSiuE76SzusvYKRefRytxNGF1PgUoQTNyn0eKNKKRZ14M0Z_BcAhnFnO5EItAvCuH0T3pDDImZNzVNL18te1V-zxY57bk9Hb6K3GqE82rgNdvPUt3PF3aBI/s1600-h/06.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396981639329379330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_QV1TbekADl-Q5fYm7Te8oSiuE76SzusvYKRefRytxNGF1PgUoQTNyn0eKNKKRZ14M0Z_BcAhnFnO5EItAvCuH0T3pDDImZNzVNL18te1V-zxY57bk9Hb6K3GqE82rgNdvPUt3PF3aBI/s320/06.gif" style="cursor: hand; display: block; height: 241px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 320px;" /></a><br />
<br />
(Ημέρα δεύτερη: Δευτέρα 10 Μαρτίου 1941). <br />
(Πρωινές ώρες): «Την 7ην πρωινήν ήρχισε πάλιν το ιταλικόν πυροβολικόν. Εις τας 9 ώρα αρχίζει η Ιταλική επίθεσις. Αυτήν την ημέραν κατευθύνεται προς το αριστερόν μας διά να υπερφαλαγγίσουν το 731 εκ του αριστερού. Οι Ιταλοί κινούνται με μυρίας προφυλάξεις, τους καταλαμβάνει πρώτον το Πυροβολικόν μας και τους αποδεκατίζει. Το Πυροβολικόν των Ιταλών προσπαθεί να υποστηρίζει την κινουμένην φάλαγγα. Οι Ιταλοί προχωρούν κατά διαδοχικά κύματα με προφανή σκοπόν να καταλάβουν οπωσδήποτε το 731, χωρίς να λαμβάνουν υπ' όψιν τας απωλείας των. Οι Ιταλοί φθάνουν εις απόστασιν από 50-100 μ. από την γραμμήν αντιστάσεως. Διά να εξαπατήσουν τους στρατιώτας μας υψώνουν λευκά μανδίλια, προς στιγμήν υπέθεσαν ότι επρόκειτο να παραδοθούν. Αντελήφθην εκ πρώτης στιγμής ότι επρόκειτο περί απάτης. Επενέβην αμέσως, διέταξα έντασιν των πυρών διά χεροβομβίδων και τοπικήν αντεπίθεσιν. Οι Στρατιώται κραυγάζοντες την περίφημον πολεμικήν ιαχήν «αέρα» διά της λόγχης και των χειροβομβίδων αιφνιδιάζουν τους Ιταλούς, οι οποίοι αρχίζουν να τρέχουν προς τα οπίσω, μεταβαλόντες την υποχώρησίν των εις πανικόβλητον φυγήν. Η επίθεσις των συνετρίβη. <br />
(Μεσημέρι): Ολίγον προ της μεσημβρίας διεξάγεται νέα προσπάθεια εις το ίδιο σημείον παρά Ιταλών κατόπιν πάλιν προπαρασκευής διά σφοδρού βομβαρδισμού και η επίθεσις αύτη συνετρίβη προ του ακαμάτου ηρωισμού των Λόχων, διά της λόγχης, μέχρι την 12:30 ώραν τρέπομεν εις νέαν άτακτον φυγήν τους Ιταλούς. <br />
(Απόγευμα): ... Εις τας 06:30 αρχίζει βομβαρδισμός επί των υψωμάτων 731 και 717 και μετ' ολίγον νέα επίθεσις των Ιταλών και κατά των δύο πλευρών του υψώματος 731, δηλαδή εναντίον και των δύο Λόχων μου. Και η επίθεσις αυτή απεκρούσθη με βαρυτάτας απωλείας διά τον εχθρόν. <br />
(Βράδυ): Προς το εσπέρας νομίζουν ότι θα κλονίσουν το ηθικόν των στρατιωτών μας, ρίπτουν δι' αεροπλάνων χιλιάδας προκηρύξεις, καλούν τους στρατιώτας μας να ρίψουν τα όπλα και να σπεύσουν να παραδοθούν. Αι προκηρύξεις αυταί μόνον γέλωτας προσέφερον εις τους ηρωικούς οπλίτας. <br />
Και η δευτέρα ημέρα της επιθέσεως έκλεισε με την απόλυτον διατήρησιν των θέσεών μας επί του υψώματος 731, καθώς επίσης και το δεξιά μου ΙΙΙ Τάγμα επί του υψώματος 717". <br />
Η «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών απέτυχε. Ο Μουσολίνι έφυγε ταπεινωμένος. Το ύψωμα 731 έγινε δόξα και το όνομά του γράφτηκε στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη: «731».<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkcdkXnIfw7tWbd5yy2tLI5FaCp_YPcnIjDbMRaYVzTLGRQrl03vWyXJEjoEgkRrRyOvsEx24UGju5aVBhk0tG010t6llDQOBr3KJFKUxgses2KR7PPoPwzc3pdu0vXLQyIZqbCZx9tF4/s1600-h/07.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396981850893935698" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkcdkXnIfw7tWbd5yy2tLI5FaCp_YPcnIjDbMRaYVzTLGRQrl03vWyXJEjoEgkRrRyOvsEx24UGju5aVBhk0tG010t6llDQOBr3KJFKUxgses2KR7PPoPwzc3pdu0vXLQyIZqbCZx9tF4/s320/07.gif" style="cursor: hand; display: block; height: 320px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 242px;" /></a>Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-23517768571237914112009-10-26T20:36:00.001+02:002009-10-31T11:44:52.153+02:00ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΩΡΑ(Oνοματεπώνυμο του συντάκτη στην διάθεση του blog)<br />
<br />
Είμαι ένας απ’ αυτούς που λόγω της κομματικής ιδιότητας συνόδευσαν τον πρόεδρο της ΝΔ Κώστα Καραμανλή στις περιοδείες του σε όλη την Ελλάδα, προεκλογικά και πολύ προηγούμενα.<br />
<br />
Θέλω να μεταφέρω εδώ και να καταθέσω έτσι την προσωπική μου μαρτυρία. Παντού όπου βρεθήκαμε και ιδιαίτερα πριν το Σεπτέμβριο που αποφασίσθηκαν οι εκλογές, οι πολίτες οι οπαδοί και ψηφοφόροι της ΝΔ, υποδέχονταν τον Κ. Καραμανλή με ένα σύνθημα, με μία απαίτηση , “Πρόεδρε, διώξε όλα τα λαμόγια, διώξε τους κλέφτες”.<br />
<a name='more'></a><br />
Αυτό δείχνει την διάθεση για κάθαρση και την απόφαση τους ότι στην ΝΔ δεν χωράνε όσοι κατηγορήθηκαν με αποδείξεις, και όσοι πλήγωσαν την ηθική της παράταξης.<br />
<br />
Έγιναν οι εκλογές, κάποιοι απείχαν, κάποιοι απομακρύνθηκαν και δεν συμμετείχαν, κάποιοι άλλοι όμως έμειναν, εκλέχθηκαν ή δεν εκλέχθηκαν, και του ξαναβλέπουμε μπροστά μας.<br />
<br />
Και τους ξαναβλέπουμε να φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις, να αναζητούν πρώτους ρόλους στο παιχνίδι που παίζεται, και που φοβάμαι ότι θα είναι σε βάρος της συντριπτικής υγιούς πλειοψηφίας της παράταξης και των οπαδών μας.<br />
<br />
Βλέπουμε τους υπεύθυνους της ήττας, να ξαναπλασάρονται και να προσφέρουν στηρίξεις και λύσεις για τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν.<br />
<br />
Και δεν ακούμε από κανένα την λέξη που όλοι περιμένουμε να ακούσουμε. Την κάθαρση.<br />
<br />
Τι άλλο πρέπει να γίνει, για να έλθει η κάθαρση ; <br />
<br />
Οι 10,5 μονάδες διαφοράς να γίνουν 25;<br />
<br />
Να έλθει ο εισαγγελέας με τις κλήσεις και τις παραπομπές, για να μας ξαναβάλει στην σκληρή πραγματικότητα;<br />
<br />
Καλός ο εσωκομματικός διάλογος, καλές οι ανοιχτές διαδικασίες, καλή η εκλογή αρχηγού από την βάση, όσο όμως δεν γίνεται κάθαρση, η παράταξη θα είναι τραυματισμένη, ηθικά απόμειωμένη, αναξιόπιστη, εύκολος στόχος στα βέλη του ΠΑΣΟΚ, και με το στίγμα που κουβαλάνε όλοι αυτοί που είδαν την συμμετοχή τους στην ΝΔ, σαν μέσο εύκολου και γρήγορου πλουτισμού.<br />
<br />
Όσο γρηγορότερα γίνει η κάθαρση τόσο καλύτερη θα είναι για την ΝΔ, η πορεία επανίδρυσης της.<br />
<br />
Όσοι είχαν αποδεδειγμένη συμμετοχή σε σκάνδαλα, μίζες, συναλλαγές, διαπλοκές δεν πρέπει να έχουν καμμιά θέση μεταξύ μας.<br />
<br />
Κάθαρση τώρα για να μπορέσουμε να αναπνεύσουμε ελεύθερα.Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-47338235855758212382009-10-26T20:35:00.002+02:002009-10-31T11:45:11.003+02:00Όλοι μαζί; Όχι βέβαια.Από το Βόρειο Πολεμικό Ανταποκριτή<br />
<br />
Η ώρα που θα κληθούμε να αποφασίσουμε για το νέο Πρόεδρο του κόμματος, πλησιάζει και μου δημιουργείται η εντύπωση, ότι τελικά «ευτυχώς» που χάσαμε τις εκλογές. «Ευτυχώς» , γιατί, ακούμε από τους υποψηφίους αρχηγούς μία σειρά από προτάσεις , θέσεις, αντιλήψεις που όχι μόνο θα αλλάξουν το κόμμα αλλά θα δημιουργήσουν και όλες εκείνες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να ξαναγίνουμε κυβέρνηση. Βεβαίως δεν είδαμε, ούτε ακούσαμε κανέναν να αναλαμβάνει έστω ένα μικρό μερίδιο ευθύνης. Το μόνο που ακούμε είναι η μόνιμη επωδός :έγιναν λάθη. Έτσι γενικά και αόριστα. Κοινή συνισταμένη όλων, υποψηφίων και μη, είναι η «ενότητα και η δημιουργική σύνθεση των απόψεων». <br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Χωρίς να θέλω να υπονομεύσω το, τόσο καταπληκτικό και δημιουργικό, κλίμα, αναρωτιέμαι γιατί κανείς δεν έλεγε κουβέντα τόσο καιρό; Δεν το επέτρεπε ο Καραμανλής; Δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες; Προείχε το κυβερνητικό έργο και δεν υπήρχε χρόνος για το κόμμα; Μάλλον , πρέπει να έφταιγαν όλα αυτά και ακόμη περισσότερα. <br />
Τώρα όλες οι δυνάμεις απελευθερώθηκαν και είναι έτοιμες να δώσουν αυτό τον ωραίο αγώνα. Βεβαίως, όπως έλεγαν οι παλιότεροι, δεν θα πάνε οι εκατό στον έναν, αλλά ο ένας στους εκατό. Έτσι άρχισαν και οι περιοδείες. Και πάλι αναρωτιέμαι γιατί ενώ δεν μπορούσε κανείς μας να βρει όχι υπουργό, αλλά ούτε σύμβουλο του , τώρα όλοι είναι κοντά μας; Θα πρέπει να ανησυχούμε με τόσα μεγαλοστελέχη δίπλα μας; Τι θέλουν , πραγματικά , όλοι αυτοί ; Υποθέτω το καλό μας. <br />
Δεν έχει περάσει ούτε μήνας από τις εκλογές και μοιάζουν για κάποιους να είναι ήδη μακρινό παρελθόν. Και μάλιστα ,ενώ οι περισσότεροι, για να μην πω όλοι και αδικήσω ένα-δύο, ήταν οι πρωταγωνιστές της πανωλεθρίας, εμφανίζονται εξαγνισμένοι, έτοιμοι να μας οδηγήσουν σε νέες νίκες και θριάμβους. Υποθέτω και πάλι, ότι εφόσον είσαι με τον έναν ή τον άλλο υποψήφιο, λες και πέντε προτάσεις για την επόμενη ημέρα, αυτόματα διαγράφεται το παρελθόν , οι ευθύνες σου και ότι έκανες ή παρέλειψες να κάνεις ακόμη και πρόσφατα. <br />
Ας είναι. Να είμαστε καλοπροαίρετοι . Αφού πρέπει να δούμε μπροστά, ας το κάνουμε. Πιστεύω ότι οι περισσότερες από τις απόψεις που κατατέθηκαν , αλλά ακόμη και αυτές που πρόκειται να ειπωθούν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Όμως, έναν άνθρωπο και πολύ περισσότερο έναν πολιτικό δεν τον χαρακτηρίζουν οι προθέσεις, ούτε τα λόγια του. Αλλά οι πράξεις του. Κρίνοντας από αυτό, οφείλουμε, να είμαστε , για κάποιους λιγότερο και για κάποιους περισσότερο, επιφυλακτικοί και θα έλεγα συγκρατημένοι. Θα πρέπει, όλοι εμείς, που διατηρήσαμε την αυτονομία και την καθαρότητα μας, αυτά τα χρόνια, να μην γίνουμε το άλλοθι, η επίφαση της τιμιότητας και της ανανέωσης, το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα του ίδιου σαθρού και γιατί όχι σάπιου περιεχομένου. Καμία λήθη, καμία χάρη, καμία απαλλαγή , καμία παραγραφή. <br />
Διότι τι εννοούν οι ποιητές μιλώντας για δημιουργική σύνθεση απόψεων και αντιλήψεων και τι, λέγοντας ενότητα;. Ότι και να εννοούν, είναι ποτέ δυνατόν να συζητήσουμε ή ακόμη και να συνυπάρξουμε με τους πρωταίτιους της πανωλεθρίας; Να συνθέσουμε τη νέα πρόταση προς την κοινωνία, με τους πολιτικούς επιβήτορες της εξουσίας; Να φτιάξουμε το νέο κόμμα με τα «παιδιά» του «πολιτικού σωλήνα»; Να απευθυνθούμε στο λαό, έχοντας μπροστά αλλά και στο εσωτερικό μας, όλους αυτούς που κορόιδεψαν και εξαπάτησαν, προς ίδιον όφελος, τον κόσμο; <br />
Ε λοιπόν όχι. Με κανένα από αυτούς δεν υπάρχει καμία περίπτωση συνύπαρξης και συνεννόησης. Και γνωστοί είναι και μη εξαιρετέοι. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος, να συνθέσουν ιδέες και προτάσεις έντιμοι και ανέντιμοι. Τι να την κάνουμε την ενότητα με όλους αυτούς τους αποτυχημένους; Δηλαδή αν φύγουν, που μπορεί να πάνε; Μήπως, τελικά, θα μας κάνει καλό η απομάκρυνση τους; Τι λόγο έχουμε, αφού δεν το κάναμε τόσα χρόνια, να ανεχθούμε ή ακόμη χειρότερα να αποδεχθούμε αυτή την κατάσταση; Κανένα λόγο .<br />
Η ενότητα δεν επιβάλλεται ούτε χρησιμοποιείται για να κρύβει φυσιογνωμίες, χαρακτηριστικά, πράξεις, παραλήψεις και πραγματικές προθέσεις. .<br />
Θα επαναλάβω ότι , ίσως, είναι η τελευταία ευκαιρία για το κόμμα να αλλάξει πορεία και να αποκτήσει ξανά το λαϊκό και πατριωτικό του χαρακτήρα. Να αποκτήσει ψυχή και όραμα. Να αποκτήσει φωνή και δύναμη. Να ξαναγίνει πολιτική πρωτοπορία. Είναι στο χέρι της επόμενης ηγεσίας του κόμματος. Αρκεί να μη διστάσει, να μη φοβηθεί, να μη συμβιβαστεί. Οι καλύτερες ιδέες του κόσμου μπορεί να χαθούν σε δευτερόλεπτα αν αυτοί που θα τις εκφράσουν είναι αναξιόπιστοι, ανέντιμοι , ανυπόληπτοι. Υπάρχουν, στα ευρύτερα πλαίσια του κόμματος, αλλά και εκτός αυτού, απίστευτες δυνάμεις που μπορούν να συμβάλλουν στην οικοδόμηση, ενός αληθινά σύγχρονου κόμματος στην υπηρεσία του λαού και του έθνους. Υπάρχουν δυνάμεις που μπορούν να ξαναφέρουν τον κόσμο κοντά και να τον κάνουν να πιστέψει στη ΝΔ. Υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν και μπορούν να συμμετάσχουν σε ένα πραγματικά νέο ξεκίνημα. <br />
Από αυτό το βήμα, που έσπασε τη σιωπή μας, καταθέτουμε τις απόψεις και κυρίως τη θέληση μας για να αλλάξει το κόμμα και να πάει μπροστά. . Ο καθένας με τον τρόπο του, αλλά όλοι προς την ίδια κατεύθυνση. <br />
Δεν χρειάζονται πολλά.. Χρειάζεται καθαρή απόφαση.Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-5175177669155088432009-10-26T20:33:00.005+02:002009-10-31T11:47:30.330+02:00Aναζητήσεις και …ΣκουριέςΑρθρο του Α. Ανδριανόπουλου απο το www.andrianopoulos.gr<br />
<br />
Η ΝΔ αναζητά το ιδεολογικό της στίγμα. Αυτό που δεν είναι σίγουρο είναι αν υπάρχει ειλικρίνεια στην αναζήτηση αυτή. Πολλές φορές στο παρελθόν είχαν υπάρξει κινήσεις αποσαφήνισης του ιδεολογικού προφίλ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δυστυχώς, η παράδοση δεν βοηθάει τέτοιες νεοδημοκρατικές κινήσεις. Η έγνοια των στελεχών αλλά και της βάσης της ΝΔ είναι σχεδόν πάντοτε επικεντρωμένη στην πολιτική πρακτική. Ουδέποτε τους απασχόλησε η αναζήτηση ιδεών και ιδεολογικών σημείων αναφοράς. Το ζήτημα δεν υπήρξε ποτέ η πολιτική αφετηρία των πρακτικών της επιλογών. Αλλά πολύ περισσότερο η νομιμοποίηση, με κάποιας μορφής σχήμα ιδεών, της ευχέρειας να εφαρμόζουν ελεύθερα οτιδήποτε επιθυμούν.<br />
<a name='more'></a><br />
Το κρίσιμο κομμάτι στο πολύμορφο μωσαικό που συνθέτει τους πολιτικούς συσχετισμούς στη ΝΔ είναι η εμμονή στην αναφορά του «κοινωνικού». Στους κόλπους της ΝΔ εγκυμονεί ο τρόμος πως θα φανούν εχθροί του λαού. Η de facto αποδοχή των ενοχών που έχει ενσταλάξει επάνω τους η Αριστερά, για ορισμένες διώξεις αλλά και για πράξεις γενικότερου κοινωνικού αποκλεισμού των μετεμφυλιακών χρόνων, τους κάνει εξαιρετικά καχύποπτους απέναντι σε οτιδήποτε αντιστρατεύεται τον πολιτικό πολιτισμό της αντίπερα όχθης. Οι λέξεις «κοινωνία» και «κοινωνικό» εμφανίζονται σημασιολογικά, για ένα κόσμο ρηχότατου πολιτικού προβληματισμού, να σηματοδοτούν την αφοσίωσή σε φιλολαικά δήθεν προστάγματα.<br />
Δεν είναι τυχαίο πως μοναχά πολιτικοί με προέλευση το παραδοσιακό κέντρο η ακόμα και την καθαρότερη αριστερά, που δεν κουβαλούν δηλ. τα ενοχοποιητικά συμπλέγματα της εποχής του εμφύλιου, τολμούν να αναμετρηθούν με τα σύμβολα και τα ιερά της απυρόβλητης ουσιαστικά αριστεράς. Ο Γιώργος Παπανδρέου υπήρξε ο μοναδικός στην Ελλάδα αρχηγός κόμματος που πρώτος τόλμησε να μιλήσει για τον καταστρεπτικό ελληνικό κρατισμό. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος δεν διστάζει να ρίχνεται με βουλημία πεινασμένου λύκου πάνω στα θέσφατα του ελληνικού κομμουνιστικού ιερατείου. Ποτέ στέλεχος της ΝΔ δεν τόλμησε κάν να κινηθεί με παρόμοια πολιτική ορμή η φρασεολογία. Αλλά και μέσα στην συντηρητική παράταξη μοναχά στα χρόνια του κεντρο γενούς Μητσοτάκη έγιναν κάποιες προσπάθειες ταυτοποίησης πολιτικά του χώρου πάνω σε φιλελεύθερους βηματισμούς.<br />
Δεν είναι τυχαίο πως στη φάση της παλινόρθωσης του λεγόμενου Καραμανλισμού στο κόμμα, της αποκαθήλωσης δηλ. κάθε ενεργητικού πολιτικού προβληματισμού και της επαναφοράς της τακτικής εξορκισμού της Αριστεράς, στα χρόνια δηλ. του περίφημου Συνεδρίου της Χαλκιδικής, επελέγη η ειδική απαξιωτική αναφορά στον νεοφιλελευθερισμό. Μέχρι τότε η ΝΔ, προσδιοριζόταν ουσιαστικά μονοδιάστατα αρνητικά. Ηταν δηλ. αντι-κομμουνιστική. Από τότε έγινε και αντι-νεοφιλελεύθερη. Εύλογα κάποιοι από εμάς που δεν κουβαλούσαμε φορτία ενοχών απέναντι στην Αριστερά και που πιστεύαμε σε ένα κόμμα θετικών και ενεργητικών προσδιορισμών, αποχωρήσαμε. Για κάποιους άλλους, η εξέλιξη αυτή αποτέλεσε ευκαιρία εμπέδωσης πολιτικής καθαρότητας. Ο σημερινός Δήμαρχος Θεσ/νίκης, περιχαρής, είχε τονίσει: «διώξαμε από την παράταξη και την ιδεολογία μας τα νεφελώματα και τις σκουριές».<br />
Καλογυαλισμένη λοιπόν η ΝΔ και δίχως ιδεολογικά μιάσματα κέρδισε, μετά από χρόνια από τότε, την εμπιστοσύνη τελικά του εκλογικού σώματος. Όχι βέβαια λόγω της δύναμης των ιδεών της. Ούτε κι εξ’ αιτίας της σαφήνειας των πολιτικών της προτάσεων. Το Πασόκ απλά κατέρρευσε κάτω από το βάρος της αλαζονείας και της ροπής στην διαφθορά που η αίσθηση του ακατανίκητου προσέδωσε σε πολλά στελέχη του. Το πάθημα όμως αυτό δεν έγινε μάθημα σε κανένα. Δίχως ιδέες και μπούσουλα πολιτικής στρατηγικής η ΝΔ δεν άργησε να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Δίχως σκουριά αλλά με πολύ λάδι στα γρανάζια της κρατικής μηχανής έκανε ακόμη και τον δικό της κόσμο να την εγκαταλείψει. Αφού είχε πρώτα εξοργισθεί. <br />
<br />
Θα αναζητήσει τώρα πράγματι ιδέες για την φυσιογνωμία της; Και θα αποτινάξει τον ψυχολογικό καταναγκασμό που της έχει επιβάλει η Αριστερά; Η εμπειρία δείχνει στην αντίθετη κατεύθυνση. Ελπίδα όμως πάντα υπάρχει…Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-16304797424589269542009-10-26T20:33:00.004+02:002009-10-31T11:47:13.414+02:00Οι υπόγειες διαδρομές στη Νέα ΔημοκρατίαΠOΛITIKH Hμερομηνία δημοσίευσης: 25-10-09<br />
ΑΠΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" <br />
<br />
Οι υποψήφιοι και οι ομάδες τους γνωρίζονται τόσο καλά που όλα μαρτυρούν πως πρόκειται για επίλυση πολύχρονων διαφορών <br />
<br />
Του Γιωργου Μαντελα<br />
<br />
Το μήνυμα είναι κωδικοποιημένο κι απευθύνεται σε βαθείς γνώστες της κεντροδεξιάς παράταξης. «Σας λένε κάτι οι λέξεις Νικηταρά και Τσιμισκή; Κι αν ναι, τι;»<br />
Στην περίπτωση που η απάντηση είναι καταφατική, τότε οι αναμνήσεις σας επιστρέφουν στη δεκαετία του '80, όταν στις ομώνυμες οδούς στεγάζονταν αντίστοιχα τα γραφεία της ΟΝΝΕΔ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Σήμερα, με αφορμή το συνέδριο για την εκλογή νέου προέδρου, οι ίδιες λέξεις, με την προσθήκη ενός blogspot, έχουν μετατραπεί σε... διαδικτυακό τόπο συνάντησης, ως επί το πλείστον, παλιών «ΔΑΚων». Οι τελευταίοι, καθαροί αφερωφικοί κάποτε, ξανά μαζεύτηκαν και διεκδικούν ρόλο σήμερα (χωρίς την έντονη παρουσία του Β. Μιχαλολιάκου, φυσικού ηγέτη τους, ο οποίος κατευθύνεται προς τον Αντ. Σαμαρά, αλλά με το πνεύμα του να αιωρείται από πάνω τους). Μόνο που στη σημερινή τους κίνηση μπορεί κανείς να διακρίνει και παλιούς «ΜΑΚους» έως και... «ΜΑΛάκους» (άλλες τάσεις, που δεν είναι της παρούσης, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι παλαιότερα δεν θα περνούσαν ούτε έξω από συγκέντρωση «ΔΑΚων» είτε επειδή δεν θα τολμούσαν είτε επειδή δεν θα ενδιαφέρονταν).<br />
<a name='more'></a><br />
Και τα ερωτήματα που εύλογα προκύπτουν είναι: πώς γίνεται αυτό το μπέρδεμα; Τι ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Ν.Δ.; Μήπως τελικώς ήρθε η ώρα να συμβιβαστούν τα ασυμβίβαστα (καραμανλικοί - μητσοτακικοί) κι όχι μόνο;<br />
«Η αλήθεια είναι ότι έχουμε συστημικές μετατοπίσεις», λένε αυτοί που ξέρουν τις υπόγειες διεργασίες, που λαμβάνουν χώρα αυτές τις κρίσιμες, όπως και να το κάνουμε, ώρες. Και δεν στέκονται μόνο στα προφανή («αυτά τα ξέρει ο κόσμος όλος»), δηλαδή στο γεγονός ότι ο κ. Θόδωρος Χαριτόπουλος, πιστός οικονόμος του ιδρυτή της Ν.Δ. Κωνσταντίνου Καραμανλή, επισήμως στηρίζει την υποψηφιότητα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. «Αυτός πάει ακόμα και σε συγκεντρώσεις της, εδώ και καιρό», λένε και θυμίζουν, για παράδειγμα, το γεγονός ότι καθόταν μπροστά μπροστά στο Χίλτον, όταν η κ. Μπακογιάννη μιλούσε σε εκδήλωση του Ιδρύματος Καραμανλή.<br />
«Σεισμός»<br />
Οι «πλάκες» που μετακινούνται, αργά αλλά σταθερά, προκαλούν πλέον δονήσεις στον σκληρό πυρήνα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στην ορολογία των σεισμολόγων, οι περισσότεροι στέκονται στους επιφανειακούς -και γι' αυτό πιο εντυπωσιακούς- σεισμούς, που προκαλούν οι δηλώσεις υποστήριξης γόνων δεύτερης γενιάς οικογενειών, όπως αυτές των κ. Γιάννη Κεφαλογιάννη και Γιάννη Βαρβιτσιώτη. Ως γνωστόν, Ολγα Κεφαλογιάννη και Μ. Βαρβισιώτης κοιτάζουν ευθέως προς τη Διονυσίου Αεροπαγίτου, όπου το στρατηγείο της υποψήφιας αρχηγού, ενώ κάποιοι ισχυρίζονται ότι προς τα εκεί στραβοκοιτάζει και ο Π. Δούκας. Και πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται: ο πεθερός του, Μ. Εβερτ και πολύ περισσότερο ο στενός συνεργάτης του τελευταίου, Ν. Μπάλιος, το γνωρίζουν; Γιατί αν συμβαίνει αυτό, τότε στη Ν.Δ. ανακάλυψαν το μποζόνιο του Χιγκς, έρχεται το τέλος του κόσμου και δεν χρειάζεται κανείς να ασχολείται με τίποτα. Πολύ περισσότερο με εκλογές προέδρων.<br />
Ακόμα «πιο κάτω», πάντως, στα άδυτα του δεξιού - κεντροδεξιού CERN, εξελίσσονται πολύ πιο ενδιαφέρουσες μετατοπίσεις, που κάποτε θα πρέπει να γίνουν ανακοίνωση σε... άλλο συνέδριο.<br />
Για παράδειγμα, το γεγονός ότι στις 1.000 υπογραφές που συγκεντρώθηκαν για την υποστήριξη της υποψηφιότητας της κ. Ντόρας Μπακογιάννη συναντά κανείς αυτή του κ. Γιάννη Τουσιάκη, μπορεί για τους πολλούς να μην λέει και πολλά, αλλά για τους μύστες εξηγεί περισσότερα. Πρόκειται για τον παλιό στενό συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή, τον οποίο «κατέβασε» μαζί του από τη Θεσσαλονίκη, στα τέλη της δεκαετίας του '90, αμέσως μετά την εκλογή του στη θέση του προέδρου και τον διόρισε γενικό διευθυντή και σχεδόν απόλυτο αφεντικό της καραμανλικής Ν.Δ. Σήμερα συγκαταλέγεται στους «1.000 της Ντόρας»...<br />
Οι εναπομείναντες «καθαροί καραμανλικοί» αναρωτιούνται αν «τα βλέπει αυτά ο πρόεδρος» (που παρεμπιπτόντως εθεάθη και πάλι στα παλιά ξέγνοιαστα βουλευτικά λημέρια της Λουκιανού), ενώ οι «1.000 της Ντόρας» παραπέμπουν στη δαρβινική θεωρία: «ό,τι δεν εξελίσσεται, εξαφανίζεται». Η συγκεκριμένη εξήγηση μάλιστα δίνεται από δύο βορειοελλαδίτες πρώην «Ηρακλείς του στέμματος» σε σελίδα του Facebook, όπου έχει μεταφερθεί ένα κομμάτι της συζήτησης. Τα παλιά «πατάρια», του «Τόττη» και της Σκουφά, άλλωστε, έχουν γκρεμισθεί.<br />
Μερικές συνήθειες, όμως, δεν κόβονται εύκολα.<br />
Στο πλαίσιο της αντικατασκοπίας που έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες ώρες, ορισμένοι έφτασαν στο σημείο να «διαβάζουν» το ποιος κάθεται με ποιον στα έδρανα της Βουλής («δεν σου λέει τίποτα ότι ο Ευρ. Στυλιανίδης με τον Μ. Παπαδόπουλο, κάθησαν μαζί με τον Δ. Αβραμόπουλο;») και τι σημαίνει. Πάλι καλά. Παλαιότερα, σε πιο ηρωικές στιγμές, πρωταγωνιστές εσωκομματικών διεργασιών θυμούνται ακόμα και αλληλοπαρακολουθήσεις έξω από σπίτια «υπόπτων». <br />
Σε λάθος σημείο πάντως εστιάζουν σήμερα. Οι εποχές άλλωστε άλλαξαν. Μια βόλτα στο «18» ένα από αυτά τα βράδια, μπορεί να τους εξηγήσει πολύ περισσότερα, με βάση τις παρέες που τρώνε εκεί και πολύ περισσότερο με κριτήριο τη σύνθεσή τους. Για παράδειγμα, σχεδόν σύσσωμη η μέχρι πρότινος «ομάδα του Μαξίμου», έτρωγε εκεί ένα βράδυ συζητώντας προφανώς την επόμενη μέρα και πόσο σοφός είναι ο λαός, όταν μιλάει για «το κεφάλι και τα πόδια», ή «τους ληστές και τα άρματα».<br />
Το κακό όμως «έδειχνε» εδώ και καιρό, γι' αυτό και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι όφειλαν να είχαν πάρει τα μέτρα τους. Αυτοί που έβλεπαν, το έκαναν. Από το διήμερο του «Μακεδονία Παλλάς», για παράδειγμα, παραμονές των εγκαινίων της ΔΕΘ, όταν έγιναν οι πρώτες μεταγραφές -με υποσχετική- στελεχών.<br />
Κι όχι μόνο στο στρατόπεδο της κ. Μπακογιάννη, στους πάνω ορόφους του ξενοδοχείου, όπου είδε «κόσμο και κοσμάκη», αλλά και σε αυτό του κ. Σαμαρά, ο οποίος σε συναντήσεις που είχε παραπονιόταν, μεταξύ άλλων, στους συνομιλητές του για την υγρασία της πόλης που του «ξύπναγε» ένα παλαιότερο τραύμα στο πόδι.<br />
Την ίδια ώρα, σε οικείο περιβάλλον, τα επιτελεία τους είχαν αρχίσει να τρέχουν τον δικό τους αγώνα ταχύτητας, που για τους πολλούς είναι «100άρι», αλλά για τους παλιούς είναι «μαραθώνιος», που ξεκινά από τη Θεσσαλονίκη και το ΑΠΘ, στα τέλη του '80 με αρχές του... '90 και συνεχίζεται έως σήμερα.<br />
Η ιστορία, απλώς, επαναλαμβάνεται, αλλά -ευτυχώς- μερικές αξίες παραμένουν σταθερές, παρά τις συστημικές αλλαγές που συντελούνται στον χώρο. Οι Δ. Ζαφειριάδης, Ν. Ταχιάος (κι αρκετοί άλλοι) από τη μια πλευρά (στενοί συνεργάτες της κ. Μπακογιάννη) και ο Δ. Σταμενίτης (και οι δικοί του) από την άλλη (συνοδοιπόροι του κ. Σαμαρά πολύ πριν την ΠΟΛΑΝ), λύνουν διαφορές εδώ και 25 χρόνια (ήταν ίδιες «σειρές» στο Πολυτεχνείο), με πολύ μικρά διαλείμματα. Το συμπέρασμα: οι «ομάδες», πίσω από τους αρχηγούς, αυτές που οργανώνουν το παιχνίδι δηλαδή, γνωρίζονται πολύ καλά και πολύ πριν βγουν από τα αποδυτήρια, οπότε θα παρακολουθήσουμε ένα πολύ ενδιαφέρον ματς...Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-91742801398362332772009-10-26T20:30:00.003+02:002009-10-31T11:48:05.913+02:00Η συζήτηση που δεν γίνεται στη ΝΔΤο παρακάτω κείμενο προέρχεται από το g700.blogspot.com <br />
<br />
<br />
Στις 4 Οκτωβρίου, η ΝΔ υπέστη μια συντριπτική, χωρίς ιστορικό προηγούμενο εκλογική ήττα από το ΠΑΣΟΚ. Οι πολίτες, ακόμα και ένα μεγάλο τμήμα των παραδοσιακών ψηφοφόρων της συντηρητικής παράταξης της γύρισαν κυριολεκτικά την πλάτη. Γιατί;<br />
<br />
Σίγουρα όχι για τους λόγους τους οποίους υπαινίσσονται τα στελέχη της, μικρά και μεγάλα, τα οποία ξημεροβραδιάζονται στις τηλεοράσεις, βγάζοντας τα εσωψυχά τους για το αν το εκλεκτορικό σώμα θα είναι η βάση ή το έκτακτο συνέδριο, αν ο Καραμανλής θα μείνει να εγγυηθεί τη διαδοχή ή όχι, και αν τα πρόσωπα που χρεώνονται σε προσωπικό πολιτικό επίπεδο τον τιτανικό, πχ Παυλόπουλος, θα μείνουν ή θα φύγουν.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Καλό και χρήσιμο για όλους θα ήταν, αντί τα στελέχη να αυτομαστιγώνονται, να κάτσουν κάτω και να κάνουν μια σοβαρή πολιτική συζήτηση τόσο σε επίπεδο ιδεολογίας όσο και πολιτικών, αλλά και να αξιολογήσουν με θάρρος την κυβερνητική νοοτροπία των παρελθόντων ετών. Εάν το κάνουν θα αντιληφθούν τα εξής δομικά προβλήματα που οδήγησαν στην ήττα.<br />
<br />
Πρώτον, η Νέα Δημοκρατία, ως κυβέρνηση, μεταλλάχτηκε ιδεολογικά σε μία κεντρώα σούπα, αποχωρώντας τόσο από το συντηρητικό της πυρήνα, όσο και από το χώρο της φιλελεύθερης κεντροδεξιάς. Ο μεσαίος χώρος έγινε το ιδεολογικό περιτύλιγμα και η καραμέλα του στρογγυλού πολυσυλλεκτικού κυβερνητικού λόγου θέτοντας και τη βάση για αδράνεια σε όλα τα μεγάλα ζητήματα.<br />
<br />
Δεύτερον, οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν υπήρξαν αποτυχημένες.<br />
<br />
Σε ό,τι αφορά τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται στην παιδεία, το ασφαλιστικό και την υγεία, ήταν όλες παραμετρικού τύπου, δηλαδή μικρομερεμέτια και φτιασιδώματα εντός του υπάρχοντος status quo. Όταν το αναλογιστικό έλλειμμα των ταμείων ανέρχεται στο 360 δις ευρώ, η κοινωνία σου λέει κάνε κάτι, κι εσύ ασχολείσαι με αλλαγές ήσσονος σημασίας που δε σου εξοικονομούν παρά 11 δις σε βάθος χρόνου, ε τότε είσαι άξιος της μοίρας σου.<br />
<br />
Στο θέμα της νέας γενιάς, πολύ απλά δεν υπήρξαν πολιτικές, παρά μόνο κάποιες διάσπαρτες επικοινωνιακές αναφορές στη γενιά των 700 ευρώ.<br />
<br />
Σε ότι αφορά το μίγμα της οικονομικής πολιτικής, ενώ ακολουθήθηκε με θρησκευτική ευλάβεια μια νεοφιλελεύθερη λογική στο φορολογικό, η οποία τσάκισε τους μικρούς χωρίς σημαντικά επενδυτικά αποτελέσματα, στο δημοσιονομικό κομμάτι επικράτησε ένας λαϊκισμός του τύπου «Τσοβόλα δώστα όλα», μόνο που αυτή τη φορά καλύφτηκε με μαεστρία κάτω από το δόγμα της ήπιας προσαρμογής. Το αποτέλεσμα; Πλήρης δημοσιονομική εκτροπή.<br />
<br />
Και φυσικά η περιβόητη επανίδρυση του κράτους, εκτός του ότι κατέστη φαυλίδρυση με τα μπλε παιδιά να ψάχνουν είσοδο από την πίσω πόρτα στο Δημόσιο, επί της ουσίας έμεινε στα συρτάρια των υπαλλήλων του κράτους στους οποίους εμμέσως πλην σαφώς είχε σταλεί το μήνυμα να μην εφαρμόζουν τη Διοίκηση με Στόχους και τις αρχές του νέου δημόσιου μάνατζμεντ ως έχει ψηφιστεί από το 2003 και ως πρέπει για να εκσυγχρονιστεί η δημόσια διοίκηση.<br />
<br />
<br />
<br />
Σε ότι αφορά τον τομέα της ασφάλειας, κομβικό ζήτημα και καθολικό αίτημα της ελληνικής κοινωνίας, τα γεγονότα μίλησαν από μόνα τους με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Από τις φωτιές στην Πάρνηθα και την Ηλεία, στα Δεκεμβριανά και τέλος τις φωτιές μέσα στον αστικό ιστό της ΒΑ Αττικής. Πως λοιπόν να κερδίσει εκλογές ένα κόμμα που το μόνο που κατάφερε μέσα σε πέντε χρόνια είναι να αλλάξει το ανάγλυφο της Ελλάδας μετατρέποντας το χρώμα του σε γκρι σταχτί;<br />
<br />
Τρίτον, η ΝΔ συνετρίβει ηθικά. Το κόμμα του σεμνά και ταπεινά έγινε το κόμμα του σεμνά και μετρητά. Έχοντας απωλέσει πλέον την ηθική της υπεροχή, ήταν θέμα χρόνου να βυθιστεί κάτω από το βάρος των συσσωρευμένων αδιεξόδων που η πολιτική της δημιούργησε στο κράτος και την οικονομία, και επέτεινε η παγκόσμια οικονομική κρίση.<br />
<br />
Για όλα αυτά πρέπει να γίνει συζήτηση σε βάθος στη ΝΔ. Με θάρρος και ειλικρίνεια. Χωρίς να ψάχνουν αποδιοπομπαίους τράγους και χωρίς να κολλάει το πράμα στα οργανωτικά.<br />
14/10/2009Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9053371696029654608.post-10411734807935951392009-10-26T20:29:00.005+02:002009-10-31T11:48:30.281+02:00Μια μάχη ιδεών έναντι μηχανισμών επικοινωνίας.ΠOΛITIKH Hμερομηνία δημοσίευσης: 25-10-09<br />
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"<br />
<br />
<br />
<br />
Της Μαριεττας Γιαννακου - Eπικεφαλής της ομάδας των ευρωβουλευτών της Ν.Δ., πρ. υπουργού<br />
<br />
H Ν.Δ. εισέρχεται σε μια κρίσιμη φάση επανασύνταξης, στην οποία όλοι πρέπει να στρατευθούμε με υψηλό αίσθημα ευθύνης και αλληλεγγύης. Πρέπει να δώσουμε μια μάχη ιδεών έναντι μηχανισμών επικοινωνίας, οι οποίοι επιδιώκουν την αποπολιτικοποίηση, το λαϊκισμό και την απαξίωση της παράταξής μας.<br />
Οι προκλήσεις για τα στελέχη της Ν.Δ. είναι αυτονόητες. Πρέπει: πρώτον, να συνεχίσουμε την παράδοση της συνοχής που πετύχαμε υπό την ηγεσία του Κώστα Καραμανλή, δεύτερον, να υπερασπιστούμε σθεναρά τη διαχρονική συμβολή μας στην εμπέδωση της δημοκρατίας και στον εξευρωπαϊσμό της χώρας και το θετικό έργο της διακυβέρνησης 2004 - 2009, τρίτον, να ενισχύσουμε την αντιπροσωπευτικότητα των προτάσεών μας, να τις συνδέσουμε με τα διαφοροποιημένα κοινωνικά αιτήματα της εποχής μας, τέταρτον, να ασκήσουμε αντιπολίτευση με πνεύμα ευθύνης για το συλλογικό συμφέρον, να βρισκόμαστε πάντοτε ένα βήμα μπροστά με τις προτάσεις μας και να δίνουμε εμείς την αφορμή για συναίνεση της πλειοψηφίας.<br />
<a name='more'></a><br />
Κάθε κρίση αποτελεί και μια αφετηρία δυναμικής επανασύνταξης. Στη φάση αυτή έχουν βρεθεί και άλλα μεγάλα συγγενή κόμματα της Κεντροδεξιάς στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικότερο είναι το παράδειγμα του Γερμανικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. Η Αγκελα Μέρκελ διαδέχθηκε το 2000 στην ηγεσία του CDU μια πολύ ισχυρή προσωπικότητα, τον Χέλμουτ Κολ. Η Μέρκελ έθεσε νέα ζητήματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, ανέδειξε μια νέα γενιά στελεχών, με αποτέλεσμα από το 2005 οι Χριστιανοδημοκράτες να επικρατούν στις γενικές εκλογές.<br />
Στην κυβέρνηση συνασπισμού η Μέρκελ κατάφερε να υπερκεράσει τις ιδέες των Σοσιαλδημοκρατών, να αναδείξει τη ρεαλιστική της προσέγγιση έναντι των προκλήσεων της οικονομικής κρίσης και τελικά να αναδείξει το CDU πρώτο κόμμα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2009.<br />
Βεβαίως, πρέπει να σημειωθεί ότι η καθυστέρηση ορισμένων μεταρρυθμίσεων κόστισε μια σημαντική εκλογική μείωση στο CDU, αλλά το SPD υπέστη ακόμη μεγαλύτερες απώλειες. Ο νέος συνασπισμός μεταξύ CDU, φιλελεύθερων FDP και χριστιανοκοινωνιστών CSU δείχνει το δρόμο για ένα σύγχρονο κυβερνητικό πρόγραμμα, δηλαδή τον σωστό συνδυασμό στοιχείων της Κεντροδεξιάς και φιλελεύθερης παράδοσης.<br />
Η Ν.Δ. έχει πολλά να διδαχθεί από τη γερμανική πολιτική. Διαχρονικά έχουμε υποστηρίξει το πρότυπο της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, όπως διατυπώθηκε 60 χρόνια πριν από τους Adenauer και Erhard.<br />
Η Νέα Δημοκρατία είναι λαϊκό κόμμα και όχι ταξικό, και απευθύνεται στους πολίτες κάθε κοινωνικοοικονομικής θέσης. Είναι κόμμα φιλελεύθερο, γιατί πιστεύει στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου, στον σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων και στην οικονομία της αγοράς. Η κοινωνική συνοχή και η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελούν αξίες εξίσου σημαντικές με την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, η τελευταία μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις προϋποθέτει τις δύο πρώτες.<br />
Τα παραπάνω τα έχω υποστηρίξει με συνέπεια ήδη από το συνέδριο του 1997. Η επιλογή ηγεσίας που θα κάνουμε πρέπει να συνδέεται με τη χάραξη μιας ολοκληρωμένης πολιτικής στρατηγικής με μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους, τους οποίους όλοι θα κληθούμε να επιδιώξουμε στο πλαίσιο της ιδιαίτερης αποστολής που έχουμε αναλάβει.<br />
Η Ν.Δ. πρέπει να υιοθετήσει ριζοσπαστικές κομματικές λειτουργίες, με τις οποίες θα αποκτήσουμε μια αμφίδρομη σχέση επικοινωνίας με τα μέλη του κόμματος και εν γένει τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. Τα όποια διαδικαστικά ζητήματα είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να επιλύονται σύμφωνα και με όσα επιτάσσει το άρθρο 29 παρ. 1 του Συντάγματος, δηλαδή με ισχυρές δημοκρατικές εγγυήσεις λήψης αποφάσεων και προστασία των μειοψηφιών.<br />
Το δέον γενέσθαι μπορεί να συνοψιστεί σε μία μόνο φράση, που αποτελεί και το κλειδί για την άσκηση πολιτικής με πραγματικά δημοκρατικούς όρους: «Ο άνθρωπος είναι υποκείμενο της Ιστορίας, σε καμία περίπτωση αντικείμενό της».Nikitara - Tsimiskihttp://www.blogger.com/profile/04333281517237911138noreply@blogger.com1