Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

ΝΑ’ΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ ΕΔΩ




Συμπληρώθηκαν οκτώ μήνες από την τελευταία μας ανάρτηση στις 3 Νοεμβρίου 2009.


Από τότε μέχρι σήμερα πολλά συνέβησαν.

Ολοκληρώθηκε η εσωκομματική αναμέτρηση, επεκράτησε ο Αντώνης Σαμαράς, ξεκίνησε ο προσυνεδριακός διάλογος, ήρθε το ΔΝΤ και το μνημόνιο, απεχώρησε η Ντόρα Μπακογιάννη, έγινε το Συνέδριο, εξελέγη η νέα Πολιτική Επιτροπή, έρχονται οι καλοκαιρινές διακοπές και οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και η εφαρμογή του Καλλικράτη.



Ο κοινωνικός αναβρασμός και οι αντιδράσεις κλιμακώνονται, η ζωή μας υποβαθμίζεται, η χώρα μας διαπομπεύεται, το μέλλον μας δείχνει σκοτεινό και αβέβαιο.



Σαν διαχειριστής του συγκεκριμένου blog αισθάνομαι την ανάγκη να απολογηθώ για την παρατεταμένη σιωπή και απραξία του blog.



Οι περισσότεροι από τους αναγνώστες μας και τους συνεργάτες συμμετείχαν ενεργά στα δρώμενα μέχρι σήμερα, διαδραματίζοντας ρόλο, κάποιοι πρωταγωνιστικό, κάποιοι λιγότερο.



Κάποιοι από μας ενταχθήκαμε φανερά υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου, και συμμετείχαμε στη διαδικασία εκλογής προέδρου στη NΔ.



Δεν νομίζω ότι η λειτουργία του blog θα μπορούσε να επηρρεάσει διαφορετικά τις εξελίξεις, και ότι η διακοπή του έδρασε υπέρ κάποιου εκ των υποψηφίων, με δεδομένο ότι η απήχηση του ήταν καθορισμένη, και λειτούργησε ως μέσο διαλόγου. Εξ’άλλου η θέση ενός εκάστου εξ ημών ήταν γνωστή και δεδομένη, και η διακοπή της λειτουργίας του δεν ήταν προσπάθεια φίμωσης της όποιας αντίθετης άποψης, αλλά μάλλον αδυναμία οργανωτική και όχι πολιτική επιλογή τακτικής.



Aπό σήμερα επανερχόμαστε και φιλοδοξούμε να επαναδραστηριοποιηθούμε μέσα από τον διάλογο, την παρουσίαση των διαφορετικών προσεγγίσεων, την σύνθεση.



Στο ίδιο πλαίσιο λειτουργίας, με σεβασμό στην γνώμη του συνομιλητού, με προστασία της διαφωνίας, με στόχο τον εντοπισμό των αδυναμιών και των λαθών, την συμμετοχή στην αναγέννηση που χρειάζεται η παράταξη και η πατρίδα.



Πολλά απ΄όσα μεσολάβησαν μέχρι σήμερα δεν μας κάνουν αισιόδοξους. Μας κάνουν όμως αποφασιστικούς να συμμετέχουμε με όποιο τρόπο μπορούμε, να προσπαθήσουμε, να μιλήσουμε δυνατά, να μην καταθέσουμε τα όπλα, να μην παραδοθούμε.



Τα πράγματα δυσκολεύουν καθημερινά, αλλά δεν φοβόμαστε. Έχουμε μάθει στα δύσκολα και μας αρέσουν οι προκλήσεις. Μας ενώνουν, μας χαλυβδώνουν, μας εξασκούν τον εγκέφαλο, μας κάνουν ευρηματικούς, πολυμήχανους, προετοιμάζουν νικητές ή τουλάχιστον χτίζουν αγωνιστές.



Προχωράμε μπροστά, προχωράμε μαζί, χωρίς ιδεολογικά και πολιτικά βαρίδια, χωρίς ψευδεπίγραφες αναστολές, με θάρρος, με τόλμη, με αποφασιστικότητα.



Ο στόχος μας είναι ένας. Η ουσιαστική συμβολή μας στην Αναγέννηση της παράταξης και της Πατρίδας. Στόχος που βάλαμε όλοι μαζί όταν ξεκινήσαμε τη προσπάθεια αυτή.

1 σχόλιο:

  1. χαιρετιζουμε την επιστροφή των αδελφών του Νότου. www.tsimiski-nikitara.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή