ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΓΩΝΙΑΣ

Βασική απαίτηση-επιδίωξη όλων των Νεοδημοκρατών, και κυρίως αυτών που δεν συνωστίζονται στα πολιτικά γραφεία των επίδοξων αρχηγών, για να «πιάσουν στασίδι» ώστε να είναι αρεστοί την «επόμενη μέρα», καθώς και εκείνων οι οποίοι ανιδιοτελώς εκφράζουν την προτίμηση τους, είναι η εκλογή αρχηγού να εξασφαλίσει και να εγγυηθεί:
• την προσήλωση στις αρχές και την ιδεολογία της παράταξης,
• την ανάκτηση του ηθικού πλεονεκτήματος, που τόσο σπάταλα και γρήγορα κάποιοι που πλήρωσαν και άλλοι που δεν πλήρωσαν τουλάχιστον ακόμα- εξανέμισαν, και τέλος,
• την πορεία προς τη διακυβέρνηση της χώρας με κοινωνικές αξίες, νέο όραμα, ρεαλιστικούς στόχους.

Πρέπει να γίνει πεποίθηση όλων μας και συνείδηση ότι η εμπέδωση των τριών παραπάνω αρχών, μπορεί να ανοίξει ξανά το δρόμο προς μια νέα εκλογική νίκη. Στόχος δεν μπορεί να είναι η κατάληψη της εξουσίας αν δεν πείσουμε τους πολίτες ότι η Νέα Δημοκρατία είναι φορέας αλλαγών και αρχών. Ακόμα και αν αυτό συμβεί χωρίς τις παραπάνω προϋποθέσεις, θα είναι μια εξουσία που ταχύτατα θα χάνει ξανά με 10,5 μονάδες.
Οι ανιδιοτελείς αγωνιστές της Παράταξης αδιαφορούν για την ταχύτερη επάνοδο της στην εξουσία, αλλά αγωνιούν για την καλύτερη άσκησή της, γιατί έτσι μπορεί να κερδίζει καθημερινά τους πολίτες. Και μόνο έτσι θα μπορεί να ανανεώνει ξανά και ξανά και την εμπιστοσύνη τους.
Αυτοί οι αγωνιστές είναι που ανεξάρτητα από τις όποιες προτιμήσεις τους, θα στρατευθούν πίσω από τον νέο αρχηγό.
Τον αρχηγό όμως που πρέπει να εξασφαλίσει και να εγγυηθεί τις δύο πρώτες απαιτήσεις.
Η ιδεολογία μας είναι γνωστή. Υπερτερεί της ιδεολογίας των αντιπάλων μας σε όλα τα πεδία. Η αντιπαράθεση όμως των στελεχών μας με τους πολιτικούς μας αντιπάλους, δίνει συχνά την εντύπωση της υποχώρησης για χάρη της συναίνεσης και της διατήρησης του ήπιου κλίματος. Ενώ έχουμε δίκιο δίνουμε την εντύπωση ότι είμαστε σε ¨άμυνα¨, όπως η αστυνομία στα πρόσφατα¨Δεκεμβριανά¨. (Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει σύγχυση, πότε και σε ποιά ¨Δεκεμβριανά¨ είχαμε δίκιο που αμυνόμασταν.) Έτσι φαίνεται ότι δεν ξέρουμε που πάμε και φυσικά πως θα πάμε.
Αυτό καλείται ο νέος αρχηγός να χαράξει. Την πορεία του πλοίου και τον τρόπο πλεύσης. Πρέπει να εμπνεύσει εμπιστοσύνη ότι θα τηρήσει τις ιδεολογικές αρχές και να πείσει ότι θα είναι αταλάντευτος μαχητής αυτών και με αποτελεσματικό τρόπο.
Η ιδεολογία μας και οι αρχές μας έχουν όραμα και ελπίδα, η ταύτισή τους με πρόσωπα δημιουργεί την απαξίωση. Και αυτό είναι το δεύτερο ζητούμενο-πρόκληση προς τον νέο αρχηγό: η ανάκτηση του ηθικού πλεονεκτήματος.
Πράγματι είναι δύσκολο να πεις σε κάποιον που έρχεται να σε βοηθήσει σε έναν αγώνα -δε θα το πω μάχη, γιατί μάχη δίνει κανείς μόνο με εχθρούς- ότι δε θέλεις την βοήθειά του γιατί ίσως και να έχει πληγώσει ή απογοητεύσει τον κόσμο ή να έχει ιδιοτελείς σκοπούς. Είναι όμως εύκολο να το γνωρίζεις, να το ερευνάς και μετά το τέλος του αγώνα να το αξιολογείς και να πράττεις αναλόγως, και αφού το αιτιολογήσεις στον ίδιο να τον βάλεις στην γωνία.
Είναι εύκολο και δείχνει μεγαλείο ψυχής να συνεργασθείς με τον συνυποψήφιο σου και τους ικανούς του δικού του επιτελείου για το καλό της παράταξης και του τόπου.
Αυτό περιμένει να δει ο αγνός και ανιδιοτελής Νεοδημοκράτης. Αυτό είναι η περιφρούρηση της ενότητας. Προσωπικοί στρατοί και προσωπικές κόντρες δεν πρέπει να υπάρξουν και δεν πρέπει να επιτραπεί να υπάρξουν.
Το απαιτούν αυτοί που αδιαφορούν για το όνομα του αρχηγού μετά την εκλογή του και ενδιαφέρονται μόνο για τις αρχές και τις αξίες.
Το απαιτούν αυτοί που παρά την απογοήτευσή τους στρατεύθηκαν και στήριξαν την Νέα Δημοκρατία σε αυτή την δύσκολη και προδιαγεγραμμένη μάχη.
Το απαιτούν και οι πάνω από 1.000.000 ψηφοφόροι της, που θιγμένοι από ενέργειες και συμπεριφορές ίσως νόμιμες πάντως όχι ηθικές, δεν στήριξαν αυτή τη φορά την Ν.Δ., και περιμένουν στη γωνία, άλλων την μεταμέλεια, άλλων την τιμωρία και όλων την συγγνώμη, για να ξανάρθουν στο σπίτι τους.
Αν ληφθεί αυτό το μήνυμα και υπάρξουν ειλικρινείς ενέργειες και όχι λόγια και τεχνάσματα -ευδιάκριτα πλέον που όταν γίνονται δεν πιάνουν πιά- για μια επίπλαστη εικόνα ενότητας, τότε θα έρθει σίγουρα και το τρίτο. Η εξουσία. Και θα έρθει νωρίτερα, γιατί και το ΠΑΣΟΚ θα χάνει αφού θα είναι ανακόλουθο των αδύνατων υποσχέσεών του και η Ν.Δ. θα καλπάζει με τον αέρα της αλήθειας και της υπεροχής των θέσεων να την σπρώχνει ακόμα πιο πολύ.
Αλλιώς ¨ο Θεός βοηθός¨. Υπάρχουν και άλλα. ¨κατώτερα χαμηλά¨, παρακάτω και από το 33,48 %. Και αυτό είναι παντελώς αδιάφορο σε αυτούς που δεν περιμένουν να πάρουν ούτε να «πιάσουν στασίδι» και το μόνο που θέλουν είναι να ανήκουν σε μία παράταξη που όπλο έχει τις αξίες, όχημα την ιδεολογία, σκοπό να πείσει και αδιαφορία για την εξουσία όταν αυτή είναι φαύλη.
Τότε θα μείνουν οι φαύλοι με την φαυλότητά τους, ανίκανοι να έχουν εξουσία -που τόσο ποθούν- και θα ελπίζουν στην ήττα του αντιπάλου από τους δικούς του φαύλους. Μόνο που οι 10,5 μονάδες διαφορά που μόλις τους προσέφεραν οι ίδιοι με τις συμπεριφορές τους, απομακρύνουν τον χρόνο έτσι ώστε το ΠΑΣΟΚ να πέσει από μόνο του σαν ¨ώριμο φρούτο¨.
Η Νέα Δημοκρατία, ήταν και πρέπει να παραμείνει το κόμμα, η παράταξη όπου η αξία του καθενός αποτελεί τη λυδία λίθο για έναν κοινό σκοπό: Το καλό της πατρίδας και του τόπου. Ετσι θα κερδίζει την εμπιστοσύνη και το σεβασμό των πολιτών. Ακόμη και όσων απέχουν ιδεολογικά από τις αρχές της.

Αντώνης Σελλιανάκης