Οι υπόγειες διαδρομές στη Νέα Δημοκρατία

ΠOΛITIKH Hμερομηνία δημοσίευσης: 25-10-09
ΑΠΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

Οι υποψήφιοι και οι ομάδες τους γνωρίζονται τόσο καλά που όλα μαρτυρούν πως πρόκειται για επίλυση πολύχρονων διαφορών

Του Γιωργου Μαντελα

Το μήνυμα είναι κωδικοποιημένο κι απευθύνεται σε βαθείς γνώστες της κεντροδεξιάς παράταξης. «Σας λένε κάτι οι λέξεις Νικηταρά και Τσιμισκή; Κι αν ναι, τι;»
Στην περίπτωση που η απάντηση είναι καταφατική, τότε οι αναμνήσεις σας επιστρέφουν στη δεκαετία του '80, όταν στις ομώνυμες οδούς στεγάζονταν αντίστοιχα τα γραφεία της ΟΝΝΕΔ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Σήμερα, με αφορμή το συνέδριο για την εκλογή νέου προέδρου, οι ίδιες λέξεις, με την προσθήκη ενός blogspot, έχουν μετατραπεί σε... διαδικτυακό τόπο συνάντησης, ως επί το πλείστον, παλιών «ΔΑΚων». Οι τελευταίοι, καθαροί αφερωφικοί κάποτε, ξανά μαζεύτηκαν και διεκδικούν ρόλο σήμερα (χωρίς την έντονη παρουσία του Β. Μιχαλολιάκου, φυσικού ηγέτη τους, ο οποίος κατευθύνεται προς τον Αντ. Σαμαρά, αλλά με το πνεύμα του να αιωρείται από πάνω τους). Μόνο που στη σημερινή τους κίνηση μπορεί κανείς να διακρίνει και παλιούς «ΜΑΚους» έως και... «ΜΑΛάκους» (άλλες τάσεις, που δεν είναι της παρούσης, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι παλαιότερα δεν θα περνούσαν ούτε έξω από συγκέντρωση «ΔΑΚων» είτε επειδή δεν θα τολμούσαν είτε επειδή δεν θα ενδιαφέρονταν).

Και τα ερωτήματα που εύλογα προκύπτουν είναι: πώς γίνεται αυτό το μπέρδεμα; Τι ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Ν.Δ.; Μήπως τελικώς ήρθε η ώρα να συμβιβαστούν τα ασυμβίβαστα (καραμανλικοί - μητσοτακικοί) κι όχι μόνο;
«Η αλήθεια είναι ότι έχουμε συστημικές μετατοπίσεις», λένε αυτοί που ξέρουν τις υπόγειες διεργασίες, που λαμβάνουν χώρα αυτές τις κρίσιμες, όπως και να το κάνουμε, ώρες. Και δεν στέκονται μόνο στα προφανή («αυτά τα ξέρει ο κόσμος όλος»), δηλαδή στο γεγονός ότι ο κ. Θόδωρος Χαριτόπουλος, πιστός οικονόμος του ιδρυτή της Ν.Δ. Κωνσταντίνου Καραμανλή, επισήμως στηρίζει την υποψηφιότητα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. «Αυτός πάει ακόμα και σε συγκεντρώσεις της, εδώ και καιρό», λένε και θυμίζουν, για παράδειγμα, το γεγονός ότι καθόταν μπροστά μπροστά στο Χίλτον, όταν η κ. Μπακογιάννη μιλούσε σε εκδήλωση του Ιδρύματος Καραμανλή.
«Σεισμός»
Οι «πλάκες» που μετακινούνται, αργά αλλά σταθερά, προκαλούν πλέον δονήσεις στον σκληρό πυρήνα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στην ορολογία των σεισμολόγων, οι περισσότεροι στέκονται στους επιφανειακούς -και γι' αυτό πιο εντυπωσιακούς- σεισμούς, που προκαλούν οι δηλώσεις υποστήριξης γόνων δεύτερης γενιάς οικογενειών, όπως αυτές των κ. Γιάννη Κεφαλογιάννη και Γιάννη Βαρβιτσιώτη. Ως γνωστόν, Ολγα Κεφαλογιάννη και Μ. Βαρβισιώτης κοιτάζουν ευθέως προς τη Διονυσίου Αεροπαγίτου, όπου το στρατηγείο της υποψήφιας αρχηγού, ενώ κάποιοι ισχυρίζονται ότι προς τα εκεί στραβοκοιτάζει και ο Π. Δούκας. Και πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται: ο πεθερός του, Μ. Εβερτ και πολύ περισσότερο ο στενός συνεργάτης του τελευταίου, Ν. Μπάλιος, το γνωρίζουν; Γιατί αν συμβαίνει αυτό, τότε στη Ν.Δ. ανακάλυψαν το μποζόνιο του Χιγκς, έρχεται το τέλος του κόσμου και δεν χρειάζεται κανείς να ασχολείται με τίποτα. Πολύ περισσότερο με εκλογές προέδρων.
Ακόμα «πιο κάτω», πάντως, στα άδυτα του δεξιού - κεντροδεξιού CERN, εξελίσσονται πολύ πιο ενδιαφέρουσες μετατοπίσεις, που κάποτε θα πρέπει να γίνουν ανακοίνωση σε... άλλο συνέδριο.
Για παράδειγμα, το γεγονός ότι στις 1.000 υπογραφές που συγκεντρώθηκαν για την υποστήριξη της υποψηφιότητας της κ. Ντόρας Μπακογιάννη συναντά κανείς αυτή του κ. Γιάννη Τουσιάκη, μπορεί για τους πολλούς να μην λέει και πολλά, αλλά για τους μύστες εξηγεί περισσότερα. Πρόκειται για τον παλιό στενό συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή, τον οποίο «κατέβασε» μαζί του από τη Θεσσαλονίκη, στα τέλη της δεκαετίας του '90, αμέσως μετά την εκλογή του στη θέση του προέδρου και τον διόρισε γενικό διευθυντή και σχεδόν απόλυτο αφεντικό της καραμανλικής Ν.Δ. Σήμερα συγκαταλέγεται στους «1.000 της Ντόρας»...
Οι εναπομείναντες «καθαροί καραμανλικοί» αναρωτιούνται αν «τα βλέπει αυτά ο πρόεδρος» (που παρεμπιπτόντως εθεάθη και πάλι στα παλιά ξέγνοιαστα βουλευτικά λημέρια της Λουκιανού), ενώ οι «1.000 της Ντόρας» παραπέμπουν στη δαρβινική θεωρία: «ό,τι δεν εξελίσσεται, εξαφανίζεται». Η συγκεκριμένη εξήγηση μάλιστα δίνεται από δύο βορειοελλαδίτες πρώην «Ηρακλείς του στέμματος» σε σελίδα του Facebook, όπου έχει μεταφερθεί ένα κομμάτι της συζήτησης. Τα παλιά «πατάρια», του «Τόττη» και της Σκουφά, άλλωστε, έχουν γκρεμισθεί.
Μερικές συνήθειες, όμως, δεν κόβονται εύκολα.
Στο πλαίσιο της αντικατασκοπίας που έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες ώρες, ορισμένοι έφτασαν στο σημείο να «διαβάζουν» το ποιος κάθεται με ποιον στα έδρανα της Βουλής («δεν σου λέει τίποτα ότι ο Ευρ. Στυλιανίδης με τον Μ. Παπαδόπουλο, κάθησαν μαζί με τον Δ. Αβραμόπουλο;») και τι σημαίνει. Πάλι καλά. Παλαιότερα, σε πιο ηρωικές στιγμές, πρωταγωνιστές εσωκομματικών διεργασιών θυμούνται ακόμα και αλληλοπαρακολουθήσεις έξω από σπίτια «υπόπτων».
Σε λάθος σημείο πάντως εστιάζουν σήμερα. Οι εποχές άλλωστε άλλαξαν. Μια βόλτα στο «18» ένα από αυτά τα βράδια, μπορεί να τους εξηγήσει πολύ περισσότερα, με βάση τις παρέες που τρώνε εκεί και πολύ περισσότερο με κριτήριο τη σύνθεσή τους. Για παράδειγμα, σχεδόν σύσσωμη η μέχρι πρότινος «ομάδα του Μαξίμου», έτρωγε εκεί ένα βράδυ συζητώντας προφανώς την επόμενη μέρα και πόσο σοφός είναι ο λαός, όταν μιλάει για «το κεφάλι και τα πόδια», ή «τους ληστές και τα άρματα».
Το κακό όμως «έδειχνε» εδώ και καιρό, γι' αυτό και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι όφειλαν να είχαν πάρει τα μέτρα τους. Αυτοί που έβλεπαν, το έκαναν. Από το διήμερο του «Μακεδονία Παλλάς», για παράδειγμα, παραμονές των εγκαινίων της ΔΕΘ, όταν έγιναν οι πρώτες μεταγραφές -με υποσχετική- στελεχών.
Κι όχι μόνο στο στρατόπεδο της κ. Μπακογιάννη, στους πάνω ορόφους του ξενοδοχείου, όπου είδε «κόσμο και κοσμάκη», αλλά και σε αυτό του κ. Σαμαρά, ο οποίος σε συναντήσεις που είχε παραπονιόταν, μεταξύ άλλων, στους συνομιλητές του για την υγρασία της πόλης που του «ξύπναγε» ένα παλαιότερο τραύμα στο πόδι.
Την ίδια ώρα, σε οικείο περιβάλλον, τα επιτελεία τους είχαν αρχίσει να τρέχουν τον δικό τους αγώνα ταχύτητας, που για τους πολλούς είναι «100άρι», αλλά για τους παλιούς είναι «μαραθώνιος», που ξεκινά από τη Θεσσαλονίκη και το ΑΠΘ, στα τέλη του '80 με αρχές του... '90 και συνεχίζεται έως σήμερα.
Η ιστορία, απλώς, επαναλαμβάνεται, αλλά -ευτυχώς- μερικές αξίες παραμένουν σταθερές, παρά τις συστημικές αλλαγές που συντελούνται στον χώρο. Οι Δ. Ζαφειριάδης, Ν. Ταχιάος (κι αρκετοί άλλοι) από τη μια πλευρά (στενοί συνεργάτες της κ. Μπακογιάννη) και ο Δ. Σταμενίτης (και οι δικοί του) από την άλλη (συνοδοιπόροι του κ. Σαμαρά πολύ πριν την ΠΟΛΑΝ), λύνουν διαφορές εδώ και 25 χρόνια (ήταν ίδιες «σειρές» στο Πολυτεχνείο), με πολύ μικρά διαλείμματα. Το συμπέρασμα: οι «ομάδες», πίσω από τους αρχηγούς, αυτές που οργανώνουν το παιχνίδι δηλαδή, γνωρίζονται πολύ καλά και πολύ πριν βγουν από τα αποδυτήρια, οπότε θα παρακολουθήσουμε ένα πολύ ενδιαφέρον ματς...