Όλοι μαζί; Όχι βέβαια.

Από το Βόρειο Πολεμικό Ανταποκριτή

Η ώρα που θα κληθούμε να αποφασίσουμε για το νέο Πρόεδρο του κόμματος, πλησιάζει και μου δημιουργείται η εντύπωση, ότι τελικά «ευτυχώς» που χάσαμε τις εκλογές. «Ευτυχώς» , γιατί, ακούμε από τους υποψηφίους αρχηγούς μία σειρά από προτάσεις , θέσεις, αντιλήψεις που όχι μόνο θα αλλάξουν το κόμμα αλλά θα δημιουργήσουν και όλες εκείνες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να ξαναγίνουμε κυβέρνηση. Βεβαίως δεν είδαμε, ούτε ακούσαμε κανέναν να αναλαμβάνει έστω ένα μικρό μερίδιο ευθύνης. Το μόνο που ακούμε είναι η μόνιμη επωδός :έγιναν λάθη. Έτσι γενικά και αόριστα. Κοινή συνισταμένη όλων, υποψηφίων και μη, είναι η «ενότητα και η δημιουργική σύνθεση των απόψεων».


Χωρίς να θέλω να υπονομεύσω το, τόσο καταπληκτικό και δημιουργικό, κλίμα, αναρωτιέμαι γιατί κανείς δεν έλεγε κουβέντα τόσο καιρό; Δεν το επέτρεπε ο Καραμανλής; Δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες; Προείχε το κυβερνητικό έργο και δεν υπήρχε χρόνος για το κόμμα; Μάλλον , πρέπει να έφταιγαν όλα αυτά και ακόμη περισσότερα.
Τώρα όλες οι δυνάμεις απελευθερώθηκαν και είναι έτοιμες να δώσουν αυτό τον ωραίο αγώνα. Βεβαίως, όπως έλεγαν οι παλιότεροι, δεν θα πάνε οι εκατό στον έναν, αλλά ο ένας στους εκατό. Έτσι άρχισαν και οι περιοδείες. Και πάλι αναρωτιέμαι γιατί ενώ δεν μπορούσε κανείς μας να βρει όχι υπουργό, αλλά ούτε σύμβουλο του , τώρα όλοι είναι κοντά μας; Θα πρέπει να ανησυχούμε με τόσα μεγαλοστελέχη δίπλα μας; Τι θέλουν , πραγματικά , όλοι αυτοί ; Υποθέτω το καλό μας.
Δεν έχει περάσει ούτε μήνας από τις εκλογές και μοιάζουν για κάποιους να είναι ήδη μακρινό παρελθόν. Και μάλιστα ,ενώ οι περισσότεροι, για να μην πω όλοι και αδικήσω ένα-δύο, ήταν οι πρωταγωνιστές της πανωλεθρίας, εμφανίζονται εξαγνισμένοι, έτοιμοι να μας οδηγήσουν σε νέες νίκες και θριάμβους. Υποθέτω και πάλι, ότι εφόσον είσαι με τον έναν ή τον άλλο υποψήφιο, λες και πέντε προτάσεις για την επόμενη ημέρα, αυτόματα διαγράφεται το παρελθόν , οι ευθύνες σου και ότι έκανες ή παρέλειψες να κάνεις ακόμη και πρόσφατα.
Ας είναι. Να είμαστε καλοπροαίρετοι . Αφού πρέπει να δούμε μπροστά, ας το κάνουμε. Πιστεύω ότι οι περισσότερες από τις απόψεις που κατατέθηκαν , αλλά ακόμη και αυτές που πρόκειται να ειπωθούν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Όμως, έναν άνθρωπο και πολύ περισσότερο έναν πολιτικό δεν τον χαρακτηρίζουν οι προθέσεις, ούτε τα λόγια του. Αλλά οι πράξεις του. Κρίνοντας από αυτό, οφείλουμε, να είμαστε , για κάποιους λιγότερο και για κάποιους περισσότερο, επιφυλακτικοί και θα έλεγα συγκρατημένοι. Θα πρέπει, όλοι εμείς, που διατηρήσαμε την αυτονομία και την καθαρότητα μας, αυτά τα χρόνια, να μην γίνουμε το άλλοθι, η επίφαση της τιμιότητας και της ανανέωσης, το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα του ίδιου σαθρού και γιατί όχι σάπιου περιεχομένου. Καμία λήθη, καμία χάρη, καμία απαλλαγή , καμία παραγραφή.
Διότι τι εννοούν οι ποιητές μιλώντας για δημιουργική σύνθεση απόψεων και αντιλήψεων και τι, λέγοντας ενότητα;. Ότι και να εννοούν, είναι ποτέ δυνατόν να συζητήσουμε ή ακόμη και να συνυπάρξουμε με τους πρωταίτιους της πανωλεθρίας; Να συνθέσουμε τη νέα πρόταση προς την κοινωνία, με τους πολιτικούς επιβήτορες της εξουσίας; Να φτιάξουμε το νέο κόμμα με τα «παιδιά» του «πολιτικού σωλήνα»; Να απευθυνθούμε στο λαό, έχοντας μπροστά αλλά και στο εσωτερικό μας, όλους αυτούς που κορόιδεψαν και εξαπάτησαν, προς ίδιον όφελος, τον κόσμο;
Ε λοιπόν όχι. Με κανένα από αυτούς δεν υπάρχει καμία περίπτωση συνύπαρξης και συνεννόησης. Και γνωστοί είναι και μη εξαιρετέοι. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος, να συνθέσουν ιδέες και προτάσεις έντιμοι και ανέντιμοι. Τι να την κάνουμε την ενότητα με όλους αυτούς τους αποτυχημένους; Δηλαδή αν φύγουν, που μπορεί να πάνε; Μήπως, τελικά, θα μας κάνει καλό η απομάκρυνση τους; Τι λόγο έχουμε, αφού δεν το κάναμε τόσα χρόνια, να ανεχθούμε ή ακόμη χειρότερα να αποδεχθούμε αυτή την κατάσταση; Κανένα λόγο .
Η ενότητα δεν επιβάλλεται ούτε χρησιμοποιείται για να κρύβει φυσιογνωμίες, χαρακτηριστικά, πράξεις, παραλήψεις και πραγματικές προθέσεις. .
Θα επαναλάβω ότι , ίσως, είναι η τελευταία ευκαιρία για το κόμμα να αλλάξει πορεία και να αποκτήσει ξανά το λαϊκό και πατριωτικό του χαρακτήρα. Να αποκτήσει ψυχή και όραμα. Να αποκτήσει φωνή και δύναμη. Να ξαναγίνει πολιτική πρωτοπορία. Είναι στο χέρι της επόμενης ηγεσίας του κόμματος. Αρκεί να μη διστάσει, να μη φοβηθεί, να μη συμβιβαστεί. Οι καλύτερες ιδέες του κόσμου μπορεί να χαθούν σε δευτερόλεπτα αν αυτοί που θα τις εκφράσουν είναι αναξιόπιστοι, ανέντιμοι , ανυπόληπτοι. Υπάρχουν, στα ευρύτερα πλαίσια του κόμματος, αλλά και εκτός αυτού, απίστευτες δυνάμεις που μπορούν να συμβάλλουν στην οικοδόμηση, ενός αληθινά σύγχρονου κόμματος στην υπηρεσία του λαού και του έθνους. Υπάρχουν δυνάμεις που μπορούν να ξαναφέρουν τον κόσμο κοντά και να τον κάνουν να πιστέψει στη ΝΔ. Υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν και μπορούν να συμμετάσχουν σε ένα πραγματικά νέο ξεκίνημα.
Από αυτό το βήμα, που έσπασε τη σιωπή μας, καταθέτουμε τις απόψεις και κυρίως τη θέληση μας για να αλλάξει το κόμμα και να πάει μπροστά. . Ο καθένας με τον τρόπο του, αλλά όλοι προς την ίδια κατεύθυνση.
Δεν χρειάζονται πολλά.. Χρειάζεται καθαρή απόφαση.