Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Απο τον Βορεινό Πολεμικό Ανταποκριτή

Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω, ότι η πρόθεση μου είναι να συμβάλλω στο διάλογο και στον προβληματισμό που έχει ανοίξει μετά την εκλογική ήττα του κόμματος στις πρόσφατες εκλογές .
Ανήκω στην ομάδα εκείνη, των παλιών ΟΝΝΕΔΙΤΩΝ, που ηθελημένα, αν και είχα τη δυνατότητα, δεν συμμετέχω ενεργά σε καμία στενά κομματική διαδικασία και πολύ περισσότερο, δεν είχα και ούτε επιθύμησα να έχω, την παραμικρή συμμετοχή στη διαχείριση της εξουσίας, όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έπαψα όμως, να έχω την άποψη μου και να τη λέω, όποτε είχα αυτή τη δυνατότητα, είτε σε φίλους που είχαν κάποια κυβερνητική θέση είτε σε εκείνους που ανησυχούσαν για την πορεία του κόμματος.

Δεν είναι βέβαιο για το τι είναι το σημαντικότερο σήμερα: Να βρούμε τα αίτια της βαριάς ήττας, να βρούμε το σώμα που θα εκλέξει τον επόμενο αρχηγό, να ορίσουμε πότε θα γίνει το επόμενο συνέδριο και αν αυτό θα αλλάξει την οργανωτική δομή του κόμματος, να διαμορφώσουμε μία νέα ιδεολογική και πολιτική πρόταση προς την κοινωνία η οποία θα μας ξανακάνει πολιτική πρωτοπορία στη χώρα;
Όλους, μας απασχολούν αυτά και ακόμη περισσότερα ερωτήματα και ζητήματα.
Χωρίς να υποτιμώ τα άλλα θέματα , σε ότι με αφορά, πιστεύω ότι, το καθοριστικό ζήτημα σήμερα, για την πολιτική επιβίωση της Ν.Δ. είναι: το με ποιους ανθρώπους και με ποια νοοτροπία και στάση ζωής, θέλουμε να οικοδομήσουμε το αύριο του κόμματος. Και για να είμαι ξεκάθαρος. Πιστεύω λοιπόν, ότι όσο το κόμμα θα στελεχώνεται, θα στηρίζεται , θα αναδεικνύει και θα επιβραβεύει ανεπάγγελτους «επαγγελματίες πολιτικούς» χωρίς καμία διάθεση προσφοράς, ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει στη ζωή τους και τα ένσημα τους τα χρωστάνε στο κόμμα, που δεν έχουν την παραμικρή επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση, που απλά ήταν κολλητοί με κάποιον και αυτός τους ανάδειξε, ανθρώπους που κινούνται στα όρια του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, που δεν ντρέπονται να μας αντικρίζουν αφού έχουν εξευτελίσει κάθε διαδικασία και έννοια τιμιότητας, καθαρότητας και σοβαρότητας, ανθρώπους που δεν έχουν το παραμικρό πολιτικό ανάστημα να αντισταθούν σε κάθε μορφής συμφέρον, τότε όχι μόνο δεν πρόκειται να αποκτήσει ξανά το ρόλο που του αξίζει και του αναλογεί στην πολιτική ζωή του τόπου , αλλά και αν ακόμη οι συγκυρίες το ξαναφέρουν μπροστά, θα έχει την ίδια τύχη με τις πρόσφατες εκλογές.
Σήμερα όλη η κοινωνία, οι επιχειρηματίες, οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι, οι απλοί πολίτες, αντιμετωπίζουν εχθρικά και με απίστευτη δυσανεξία την πολιτική και τους πολιτικούς. Τι θέλουν άραγε όλοι αυτοί; Η απάντηση είναι σαφής και πιστεύω απλούστατη. Θέλουν να τους κυβερνούν άνθρωποι ακέραιοι, με επιστημονική και επαγγελματική κατάρτιση, επιτυχημένοι επαγγελματίες, με κοινωνική καταξίωση, με ταλέντο και με διάθεση για δουλειά, τίμιοι που να έχουν το ψυχικό σθένος να αντισταθούν στο μαύρο χρήμα και να μην τα «παίρνουν», με ολοκληρωμένη άποψη και καθαρό πολιτικό λόγο, με ανιδιοτελή πατριωτισμό, μακριά από την καμαρίλα των εκάστοτε πολιτικών ηγετίσκων.
Θα με ρωτήσει εύκολα κάποιος «καλοπροαίρετος» : καλά, δεν υπάρχουν σήμερα τέτοιοι άνθρωποι στη ΝΔ; Ελάχιστοι έχουν παραμείνει στο οργανωμένο κόμμα. Οι υπόλοιποι που υπήρχαν, και είναι πάρα πολλοί, έχουν ιδιωτεύσει, ασκούν το επάγγελμα τους, έχουν φτιάξει τις δουλειές τους και κοιτούν με πίκρα , αλλά πάντα με νοσταλγία τη ΝΔ και την πολιτική πραγματικότητα. Είναι όλοι εκείνοι οι ΔΑΠΙΤΕΣ του 1980 και μετά, που έζησαν τα πέτρινα χρόνια της αντιπολίτευσης. Χρόνια που είχαν πολλές πίκρες, ήττες αλλά και αγώνες και μεγάλες νίκες. Χρόνια, που η αρχικά 5η σε δύναμη ΔΑΠ, έφτασε να είναι η δημοκρατική ανανεωτική πρωτοπορία και να διαθέτει σε κάθε σχολή των ΑΕΙ και ΤΕΙ στελέχη που μπορούσαν να κρατήσουν την παράταξη ψηλά και να δώσουν στο κόμμα τη δύναμη να κερδίσει τις εκλογές του 1989 και 1990. Που πήγαν όλοι αυτοί; Γιατί δεν αξιοποιήθηκαν και στη θέση τους βρέθηκαν άκαπνοι κολλητοί και αμφιβόλου προέλευσης και ποιότητας άτομα; Είναι απλό. Κανείς στη ΝΔ δεν ήθελε τέτοιους ανθρώπους. Εδώ και πολλά χρόνια το κόμμα δεν χρειάζεται ανθρώπους που να έχουν άποψη και να την στηρίζουν. Ήθελε ανδρίκελα , που απλά δεν θα έφερναν αντιρρήσεις και θα στήριζαν άβουλα και άκριτα τις επιλογές της ηγεσίας.
Σήμερα το επίσημο κόμμα και τα μεγαλοστέλεχη του, αναζητούν εναγωνίως τον τρόπο που θα εκλεγεί ο νέος αρχηγός. Θαρρείς ότι αυτό είναι το πρόβλημα και ότι αν λυθεί , όλα μετά θα είναι εύκολα. Για μία ακόμη φορά, μας εμπαίζουν και μάλιστα σε συγχορδία. Για την οικονομία του λόγου θα πω ότι, τελικά εκλέγεται ο επόμενος αρχηγός, από ένα ευρύτατο σώμα και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία. Ε και. Την επόμενη μέρα, για μην πω από την επόμενη ώρα της εκλογής, θα αμφισβητείται διαρκώς και με κάθε ευκαιρία. Θα υπάρχουν δεκάδες θέματα που η κεντρική κομματική θέση θα λοιδορείται και θα υπονομεύεται. Αλλά και πάλι , ας θεωρήσουμε, ότι τίποτε από όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνει και όλοι θα στηρίζουν τον αρχηγό. Ποιοι; Όλοι αυτοί που , άλλος λίγο και άλλος πολύ, μας οδήγησαν στην πανωλεθρία. Μόνο ο Καραμανλής έφταιγε για την ήττα; Έχει γούστο όλοι οι άλλοι να ήταν επιτυχημένοι και να είχαμε μόνο έναν αποτυχημένο πρωθυπουργό;
Για μην μακρηγορήσω άλλο, θα καταλήξω με την πρόταση μου : Είναι η στιγμή να γίνει ένα συνέδριο στο οποίο θα ξεκαθαριστούν όλα. Να ειπωθούν τα πάντα, να αποδοθούν όλες οι ευθύνες. Να πουν οι υποψήφιοι αρχηγοί, με ποιους θα πάνε, την επόμενη μέρα, μπροστά τη ΝΔ και τι θα αλλάξουν. Ο νικητής τα παίρνει όλα και οδηγεί το κόμμα στην επόμενη δεκαετία. «Ο χαμένος πάει σπίτι του». Όσο και υπερβολικό να ακούγεται , όσοι θυμούνται, καταλαβαίνουν εύκολα τι εννοώ.
Αν λοιπόν, δεν τολμήσει η ηγεσία του κόμματος να κάνει ένα ανοικτό συνέδριο μάχης και αν επόμενος αρχηγός ακολουθήσει τα βήματα των προηγούμενων, κυρίως στις επιλογές των προσώπων , το «μαγαζί» σύντομα θα βάλει λουκέτο. Αυταπατώνται όσοι πιστεύουν, ότι η περιοδικότητα της εναλλαγής των δύο πολιτικών κομμάτων στην εξουσία, δεν ανατρέπεται.
Στηρίζω κάθε προσπάθεια να γίνει το νέο κόμμα που ονειρευτήκαμε και αγωνιστήκαμε στη ΔΑΠ. Το έχει ανάγκη ο τόπος. Στηρίζω κάθε πρωτοβουλία ανθρώπων που έχουν τα χαρακτηριστικά που περιέγραψα.

Ορεινή Βόρεια Ελλάδα 16/10/09

5 σχόλια:

  1. Η παράταξη έχει ανάγκη από ψυχή, καρδιά και πείσμα, πρέπει όλοι εμείς που τη δεκαετία του 80 στα αμφιθέατρα δίναμε μάχη άνιση με τους αριστερούς που ήταν η μόδα της εποχής, άλλη μια φορά να μπούμε μπροστά. Δεν έχουμε περιθώρια για κλάψες, όλοι φταίμε. Στο συνέδριο όλοι αλλά αποφασιμένοι. Ο νέος πρόεδρος πρέπει κάποτε να μάθει να μας ακούει. Δεν διεκδικώ θέση πουθενά, αλλά πονάω την παράταξη και δεν τη χαρίζω σε κανένα όψιμο αγωνιστή. Η πλάτη μου το ξέρει όπως κι όλων εδώ μέσα. Είμαι δεξιός και δεν είμαι αδέξιος.
    Εμπρός να κερδίσουμε όλοι μαζί αυτό που μετρημένοι στα δάχτυλα κατάστρεψαν. Το μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επιτέλους...σε περίοδο που κυριαρχεί στην επικαιρότητα η ονοματολογία και τα διαδικαστικά, κάποιος επιλέγει να κάνει παρέμβαση και στην ουσία ζητάει να μιλήσουμε πολιτικά.
    Το θέμα είναι πως κανείς μάλλον δε θέλει να μιλήσει για μια πολιτική πλατφόρμα που θα οδηγήσει την παράταξη στο αύριο, αναλύοντας όμως και το χθες, χωρίς να φοβηθούμε να θίξουμε πρόσωπα, αλλά κυρίως πρακτικές που οδήγησαν την παράταξη στο σημείο που είναι σήμερα.
    Και δεν εννοώ την θέση της αντιπολίτευσης, αλλά σε ένα σημείο που έχουμε χάσει το ιδεολογικό μας στίγμα, έχουμε αφήσει χώρο σε ανθρώπους, που δεν έχουν πετύχει τίποτε στη ζωή τους να νέμονται το κόμμα και να ζούνε από αυτό και δεν μπορούμε να εμπνεύσουμε πια τα παραγωγικά στρώματα της κοινωνίας και κυρίως τους νέους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να συζητήσουμε τα αίτια της ήττας; Τι να συζητήσουμε Η αντιλαϊκή φοροεισπρακτική πολιτική του νεοφιλελευθερισμού είναι η κύρια και βασική αιτία της μεγάλης ήττας. Θυμάμαι την εκλογή του σημερινού προέδρου μας Κ. Καραμανλή όπου διέγραψε τους νεοφιλελεύθερους Μάνο, Ανδριανόπουλο, Σουφλιά, Κοντογιαννόπουλο. Επίσης θυμάμαι το συνέδριο όπου επαναπροσδιόρισε την ιδεολογική τοποθέτηση του κόμματος στον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό. Θυμάμαι όμως και ότι ο πρόεδρος επανέφερε τον Σουφλιά να καταρτίσει το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ. Ποιον; Τον νεοφιλελεύθερο που είχε καταρτίσει το κυβερνητικό πρόγραμμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Την θυμάστε πάλι αντιλαϊκή ήταν. Άρα φίλες και φίλοι τις εκλογές αυτές τις χάσαμε πριν 12 χρόνια όπου στις διακηρύξεις ήμασταν ριζοσπάστες φιλελεύθεροι αλλά στην πράξη κρύβαμε τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό, την πολιτική της πλουτοκρατίας, την πολιτική του ο φτωχός φτωχότερος και ο πλούσιος πλουσιότερος. Παλιός ΟΝΝΕΔΙΤΗΣ κι εγώ ΤΩΡΑ γυρίζω. Γυρίζω στον κομματικό μηχανισμό με ΕΛΠΙΔΑ για ΚΑΘΑΡΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Θα επιλέξω και θα ψηφίσω αυτόν που θα με πείσει ότι εννοεί την διακήρυξη για κοινωνικό φιλελευθερισμό, αυτόν που χρόνια τώρα έχει την ίδια ιδεολογική θέση. Σας παραπέμπω σε ένα πολύ καλό άρθρο στην ιστοσελίδα:
    http://www.ppol.gr/cm/index.php?LID=1&Datain=3870

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωραία και "θυμισιάρικη" κουβέντα έχουμε, εύγε ορεινέ . Η επισήμανση, μέσα στη γενική μου συμφωνία, είναι ότι ακόμη και η συζήτηση για τα "αίτια" μάλλον δεν είναι απαραίτητη (την επιδιώκουν βέβαια και την προωθούν οι παραπολιτικοί και άλλοι κύκλοι "ενημέρωσης" και τα τρυπάκια που καλούν τους αναλυτές και κάθε λογής πολιτευτές να ασχοληθούν με τις αναλύσεις τους). Τα αίτια λίγο - πολύ τα ξέρουμε, το θέμα είναι πώς θα αποδειχτεί ότι έχουν στιγματιστεί όσοι νεμήθηκαν και ότι έχουν απομακρυνθεί άτομα, λογικές, τρόποι, πρακτικές.
    Μήν μου περι κανείς ότι όσοι πλήγωσαν την παράταξη δεν είναι αίτια:
    Όταν χάνονται τα τρία πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης, τότε πλήγωσαν.
    Όταν τρείς φορές εμπλέκεσαι και φεύγεις (σε φεύγουν δηλαδή) φίλε, και όταν πάλι σε είχαν φύγει, τότε πλήγωσες άρα είσαι αίτιο...
    Όταν φοροξεφεύγεις ενώ εγώ πληρώνω έκτακτη εισφορά σαν μισθωτός, ή επάυξηση ΦΠΑ σαν πολίτης αυτής της χώρας, τότε πλήγωσες (τα φορολογικά αφιερώνονται σε όποιον φίλο νόμισε ότι ασκήθηκε φιλελεύθερη πολιτική), είσαι αίτιο...
    Όταν γίνεσαι φύλακας κουμπουροφόρων, τότε πλήγωσες, είσαι αίτιο...
    Όταν έχει βολέψει τον κανακάρη σου αφού εξασφάλισες τον "τιμητικό" σου ρόλο και τώρα κάνεις και τον αποφασιστικό δουλευταρά που ανακάλυψε την οριζόντια διοίκηση έναντι της αναβλητικότητας, τότε πλήγωσες.
    Όταν δεν απαντάς βολεμένε μου τα e-mail του γραφείο του Προέδρου (του κόμματος), τότε πλήγωσες.
    Βάλτε φίλοι ονόματα δίπλα σε κάθε παράδειγμα (προφανώς υπάρχουν κι άλλα πολλά πολλά πολλά). Και τότε, να τα αίτια (πολλά πολλά πολλά).
    Τα ίδια θα είναι πάντα, αν δεν ταράξουν τα νερά, τόσο πολύ που να προκληθον ναυάγια:
    Θα στοιβάζονται μετεκλογικά αναμένοντας να στελεχώσουν για να προσφέρουν! Θα στιβάζονται στα πολιτικά γραφεία, με τα μπλοκάκια, τις σημειώσεις, τα ζητούμενα και το τσεκάρισμα των επιτευχθέντων. Θα γεμίζουν τις πρωινές πτήσεις, όσοι δεν είναι της γειτονιάς. Θα κλικάρονται σμπρώχνοντας υποψηφίους Δημάρχους, Νομ. και Δημ. Συμβούλους, καθότι παράγοντες και αρωγοί.
    Και δεν θα φαίνεται κανένας πουθενά τον καιρό της μάχης για ανασύσταση, απλά γιατί δεν θέλουν μάχες. Θα κριτικάρουν μουρμουριστά, γιατί οι ίδιοι δεν μπορούσαν, τους σκέπαζαν λέει, λές και αν τα είχαν δεν θα τα έδειχναν!!!!
    Αυτή είναι η συνεισφορά μου για σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 'Οταν πληγώνεσαι από κάτι, συνήθως βρίσκεις καταφύγιο στους γονείς σου. Όταν αυτοί δεν ζουν τότε θυμάσαι τα λόγια τους και κυρίως τις πράξεις τους.Τις αρχές τους.Είναι αυτές με τις οποίες σε μεγάλωσαν. Ενεργείς Αρχές.Όχι κενά γράμματα .Αν τις ξεχάσεις γίνεσαι ένα καράβι χωρίς προορισμό.
    Ετσι και τώρα θυμόμαστε τις αρχές της παράταξης. Σε μιά περίοδο που η πλουσιότερη Παράταξη σε ιδεολογία κατάντησε να βάλλεται (δικαίως) για έλλειψη αρχών και ιδεολογίας από τα ίδια της τα στελέχη.
    Ποιά η Νέα Δημοκρατία? Ο Ιδρυτής μας, διακύρηξε και υπηρέτησε την - πίστη στην ιδέα του Εθνους, την - πίστη στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, την - πίστη στην ελεύθερη δημοκρατική οικονομία, την - πίστη στην ειρηνική διαβίωση των λαών και - την πίστη στις πολιτιστικές δυνατότητες της Πατρίδας. Και όταν η Παράταξη αυτή έγινε κυβέρνηση, ο Αρχηγός μας, υπηρέτησε στην πραγματικότητα αυτές τις διακυρήξεις.Στα χρόνια του υπηρετήθηκε η κοινωνική δικαιοσύνη,υπηρετήθηκε η ελεύθερη οικονομία με τον κρατικό παρεμβατισμό να παραμονεύει.Μην ξεχνάμε ότι ο Εθνάρχης ήταν ο πρώτος που όταν χρειάστηκε κρατικοποίησε ιδιωτικές επιχειρήσεις.Στα χρόνια του υπηρετήθηκε μιά εξωτερική πολιτική που απέδειξε την πίστη της στην ειρηνική διαβίωση των λαών.Υπηρετήθηκε η συναίνεση και η χρηστότητα της Παράταξης.Πέτυχε σταθερότητα πολιτική και οικονομική. Εκβιομηχανίθηκε η Πατρίδα. Σπρώχτηκαν οι αξίες του ελληνισμού σε όλο τον κόσμο.Πάψαμε να είμαστε η ψωροκώσταινα και βάλαμε το κουστούμι του Ευρωπαίου πολίτη.
    Εμείς πρέπει να παραμείνουμε πιστοί σε αυτές τις αρχές.Αγαπάμε την Πατρίδα, αγαπάμε την παράταξη με καρδιά και νου.Ποντάρουμε στη Πίστη μας και στην οικογενειά μας.
    Ποντάρουμε στις Αρχές των πατεράδων μας.Θα ξαναβρούμε πάλι την χαμένη περπατησιά μας. 'Αυτός' ζεί ακόμα στην καρδιά μας και στο μυαλό μας. Και αν κάποιοι τον ξέχασαν και γκρέμισαν αυτό που με τόσο κόπο εφτιαξε, εμείς είμαστε εδώ. Η Παράταξη δεν είναι δικιά τους. Ανήκει σε εμάς.Τους απλούς οπαδούς. Όλοι λοιπόν στο Συνέδριο συντεταμένα.Να αποδώσουμε με λόγια και πράξεις, αυτά που τους πρέπει...
    Να βγάλουμε Αρχηγό αυτόν που θα περπατήσει πάνω στα χνάρια του Μεγάλου Αρχηγού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή